Εν Άνδρω

 

Σάββατο εκπλήξεων στην Άνδρο. Από την μια η γιορτή των νερών που διοργάνωσε στ’ Αποίκια ο Γιώργος Δάμπασης και η Σάριζα στο ξενοδοχείο Πηγή και αό την άλλη η γιορτή των ψαράδων στο λιμάνι. Δύο γεγονότα με χρώμα που τόνιζαν μια Άνδρο ξεχωριστή. Μια Άνδρο που μπαίνει στο φθινόπωρο με βήματα πέρα από τα συνηθισμένα.

 

Η Άνδρος των νερών δεν θα μπορούσε να γίνει παρά εκεί που είναι η πηγή της Σάριζας. Του νερού που έκανε γνωστή την Άνδρο στην Ελλάδα. Ντοκιμαντέρ του Γιώργου Δάμπαση και ομιλίες για το νερό που έκανε το νησί μας ξεχωρίζει στο αρχιπέλαγος των Κυκλάδων.

Οι εκδηλώσεις του νερού υπενθύμισαν το αυτονόητο: πως το νησί μας είναι από τα ελάχιστα με τόσο νερό και η γιορτή των νερών μας προβλημάτισε για το πώς δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε πουθενά στην Άνδρο έστω έναν ταμιευτήρα νερού… Καιρός να το σκεφτούμε σοβαρά.  

Και η γιορτή της καντίνας και μερικών ψαράδων στο λιμάνι. Κάτι ξεχωριστό. Τα λιμάνια δεν έτυχαν της προσοχής που θα ‘πρεπε στην Άνδρο. Το Γαύριο θα έπρεπε να έχει παραλιακά καφέ και ταβέρνες πλάι στο κύμα στην άκρη της προκυμαίας. Αντιθέτως έχει παρκαρισσμένα αυτοκίνητα πλάι στο κύμα. Εκεί που θα έπρεπε ο επισκέπτης να τρώει ψάρι τρώει …αυτοκίνητα και εισπνέει εξατμίσεις. Το Κόρθι έχει ένα λιμάνι χωρίς αρχή, μέση ή τέλος. Και βεβαίως η Χώρα δεν έχει αξιοποιήσει το δικό της λιμάνι. Αν και με την μικρή καντίνα κάτι έχει αρχίσει να γίνεται. Και βεβαίως αυτή ήταν το κέντρο αναφοράς της γιορτής ακόμα μια φορά.

 

Κάπως έτσι σκέφτηκαν ο ιδιοκτήτης της καντίνας και μερικοί ψαράδες και είπαν να κάνουν μια γιορτή στο λιμάνι. Να του δώσουν ζωή. Να φέρουν κόσμο σε αυτό. Και τα κατάφεραν. Ο κόσμος πήγε και απλώθηκε παντού σε καρέκλες, αλλά και σε καφάσια. Και μαζί και το κέφι. Το ξεχασμένο λιμάνι πήρε ζωή. Και έδωσε ζωή στο πρώτο Σάββατο του Σεπτέμβρη…   

«εν Άνδρω»