Εν Άνδρω

«Ο βοριάς λυσσομανά και το κύμα αφρίζει…».

Ο βοριάς, το κύμα, το πέρασμα του Κάβο Ντόρο και το καράβι της γραμμής. Στην γέφυρα του πλοίου που διέσχιζε τον Κάβο Ντόρο. Μερικά κύματα καβάλαγαν την πλώρη. Χειμερινό τοπίο. Η ζωή στην θάλασσα και στην Άνδρο τον χειμώνα αλλάζει. Τέλειωσαν οι καλοκαιρινές περατζάδες, τα αργόσυρτα δειλινά, τα φωτεινά πρωινά. Στην Άνδρο έχουν πια μείνει λίγοι. Κι αν δεν ήταν οι ημιμόνιμοι του Σαββατοκύριακου θα ήταν ακόμα λιγότεροι. Και όσο λιγοστεύουν με την κρίση οι άνθρωποι τόσο και πιο εσωστρεφείς γίνονται.

Πρωινό Σαββάτου λίγοι βιαστικοί στην Αγορά. Μερικοί ηλικιωμένοι στο καφέ. Η Χώρα σε... ώρα αιχμής.

 

Σάββατο πρωί μιλούσαμε με τον καπετάν-Αντώνη στην Αγορά. Στις καλές του: ξετύλιγε μνήμες από άλλες δεκαετίες. "Τότε οι αντιθέσεις ήταν πολλές, αλλά και υπαρκτές. Γιατί ο κόσμος ο μόνιμος ήταν πολύς. Και τα καλοκαίρια έρχονταν μερικές δεκάδες παραθεριστές. Οι άλλοι είμαστε εδώ χειμώνα-καλοκαίρι. Εκτός από εμάς τους ναυτικούς που λείπαμε καιρό. Αλλά οι περισσότεροι τις οικογένειες τις είχαμε στο νησί."

Τα παιδιά στο Ναυτικό Όμιλο Άνδρου δεκάδες. Οι μικροί ιστιοπλόι μια ελπίδα για το αύριο του νησιού...

Μια μικρή βόλτα στον Ναυτικό Όμιλο. Πολλά τα παιδάκια στο σκάφος. Αυτή τη χρονιά είχε πολλούς αρχάριους. Τουλάχιστον όσοι δουλεύουν με τα παιδιά νοιώθουν χαρούμενοι. "Όσο υπάρχουν τα παιδιά υπάρχουμε και εμείς" λέει ένας πατέρας. Υπάρχουν, υπάρχουμε και συνεχίζουμε παρέα τον ανήφορο της δύσκολης χειμερινής ζωής.

Μετά το μεσημεριανό με φίλους καλούς η επιστροφή για το λιμάνι λίγο θλιμμένη. Για πολλούς λόγους. Ο πιο εξόφθαλμος τα σκουπίδια. Μια ατέλειωτη γιρλάντα διασκορπισμένη παντού: από την Χώρα μέχρι το Γαύριο. Το είπαμε και το ξαναλέμε: μέχρι πέρσι «έφταιγαν οι άλλοι που δεν νοιαζόντουσαν και δεν βιαζόντουσαν»! 

 -- Τώρα ποιος δεν βιάζεται; Και ποιος νοιάζεται; 

 

Χώρα...

Μεσαριά...

Μπατσί...

Πολύ σωστά λέει ο Δήμος στην ανακοίνωση του: "λείπει ένα εξάρτημα"! Μήπως μπορεί να βρεθεί λίγο μυαλό και να γίνει μια προσπάθεια ή μια εξόρμηση περιμαζέματος όπου είναι δυνατόν για να μην τα έχουμε σε αυτή την χύμα κατάσταση παντού; Αφού είναι γνωστό το πρόβλημα μήπως ένα συμμάζεμα βοηθήσει; Μερικές μεγάλες μαύρες σακούλες. Ένας χώρος πρόχειρης εναπόθεσης μέχρι να έρθει το ρημάδι το εξάρτημα! Να μην είναι έτσι απλωμένα χύμα και τα παίρνει ο άερας και τα πάει παντού. Από αυτή την άποψη στο Μπατσί τουλάχιστον ήταν πιο μαζεμένα τα πράγματα. Κατά τα άλλα όταν πέρσι λέγαμε πως δεν είχαμε χρόνο μας έλεγαν πως... δεν ξέρουμε! Τώρα που ξέρουμε εμείς και έμαθαν και αυτοί μήπως μπορεί κάποιος να σκεφτεί μια κάποια λύση περιμαζέματος; Γιατί οι παραπάνω εικόνες είναι πρόβλημα για όσους ζουν, αλλά και για όσους έρχονται στο νησί μας...

«εν Άνδρω»