Εν Άνδρω

Του Διαμαντή Μπασαντή

Οι εθελοντές δασοπυροσβέστες

 

Για τη δράση τους είχα ακούσει. Μετά τους είδα και εν δράσει από μακριά. Όμως, τύχη και φωτιά με έκαναν να τους χρειαστώ. Ο λόγος για τους εθελοντές δασοπυροσβέστες της Άνδρου. Μια σπουδαία οργάνωση που δίνει το παράδειγμα στο νησί μας. Και μιας και είναι καλοκαίρι (πάντα το καλοκαίρι είναι η δυσκολή εποχή ειδικά γι' αυτούς) καλό είναι να τους θυμηθούμε...

Ας πως όμως πρώτα δύο λόγια για την «γνωριμία» μου μαζί τους. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη βράδυ του 2013. Ήμουν με την οικογένεια στο σπίτι μου στο Υψηλού. Είχε δυνατό αέρα. Γύρω στις 23.00 μια μυρωδιά, κάτι σαν κάρβουνο αναμμένο, έφτασε στο σαλόνι.

-        Περίεργο, ποιος φτιάχνει κάρβουνα για ψητό τέτοια μέρα και τέτοια ώρα, αναρωτηθήκαμε. Βγήκα να δω γιατί η οσμή επέμενε…

Φυσικά δεν έψηναν ψητό. Αντιθέτως εμείς κινδυνεύαμε να γίνουμε ...ψητοί! Κι αυτό γιατί κάπου ψηλά πάνω στο βουνό, στον δρόμο για την Αγία Μαρίνα, είχε πάρει φωτιά. Έμοιαζε μακριά. Όμως τη νύχτα ξεγελούν και οι αποστάσεις  και οι καταστάσεις. Πήρα αμέσως στο τηλέφωνο την πυροσβεστική. Κάπου μετά  θυμήθηκα τους εθελοντές δασοπυροσβέστες. Αυτοί ήταν κοντύτερα γιατί από ότι ήξερα είχαν ένα αυτοκίνητο κάπου στα Λειβάδια. Πήρα τηλέφωνο έναν φίλο και τους ειδοποίησε.

Πριν την πυροσβεστική, που ερχόταν από το Απρόβατο είδα ένα αυτοκίνητο με φάρο να ανεβαίνει από τη Χώρα. Μετά το έχασα. Προφανώς πήγε προς την Αγία Μαρίνα.

Η φωτιά, παρά την προσπάθεια ξέφυγε και σε μέσα μισή ώρα είχε ήδη πλησιάσει το Υψηλού. Κάπου εκεί εμφανίστηκε ένα νέο όχημα της πυροσβεστικής που ήρθε και σταμάτησε μπροστά στην πόρτα μου. Ήταν το επόμενο σημείο αναχαίτισης. Σε λίγο εμφανίστηκαν υποχωρώντας και οι εθελοντές δασοπυροσβέστες. Ανασυντάχτηκαν και έκαναν κι αυτοί φράγμα μπροστά μου με στόχο να ανακόψουν την φωτιά πάνω από τον δρόμο που συνδέει το Υψηλού με τις Στραπουριές. Γιατί αν πέρναγε το καταπράσινο Υψηλού και Κάτω Υψηλού θα γινόταν λαμπάδα (όχι της Ανάστασης)…

Εκείνη την δύσκολη στιγμή ένας άνδρας με στολή, κράνος, μάσκα, μαύρος από τον καπνό με χαιρέτισε. Αντιχαιρέτισα ρωτώντας ποιος είναι. Πώς να γνωρίσεις τον Νίκο Χαζάπη, τον επικεφαλής της ομάδας των εθελοντών, σε αυτή την κατάσταση;

Ένωσαν τις δυνάμεις τους με τν πυροσβεστική και έδωσαν την μάχη με τις φλόγες πάνω στον δρόμο μπροστά στο σπίτι μου και στα σπίτια των γειτόνων μέχρι τις 3.00 το πρωί. Τότε με την βοήθεια του ανέμου που γύρισε έπεσε η φωτιά και δεν πέρασε τον δρόμο. Έμειναν οι εθελοντές και η πυροσβεστική μέχρι το πρωί να επιβλέπουν για πιθανή αναζωπύρωση.

Και για να τα λέμε όλα μιας και ξεκινήσαμε από εκείνη τη δύσκολη βραδιά θυμάμαι στην πρώτη γραμμή την αντιδήμαρχο Μαρία Βασιλοπούλου που έκανε ότι ήταν δυνατό για να συμπαρασταθεί στους πυροσβέστες φερνοντας μπουκάλια νερό κλπ. Ακόμα ήρθε και η αντιδήμαρχος Ειρήνη Πανταζή. Και από τους κατοίκους ο Γιώργος Μποζάκης με τον Παντελή Στυλιανό έδωσαν μάχη με κάτι λάστιχα να σώσουν ένα σπίτι πάνω από τον δρόμο. Τέλος, να αναφέρω κα δύο γενναίους νεαρούς (από τα Λάμυρα και το Μεσαθούρι), που έτρεξαν μόνοι τους για να μην μπει η φωτιά στην αυλή μου. Αυτή είναι η Άνδρος που θυμάμαι στις δύσκολες ώρες (τις οποίες εύχομαι να μην z;hsoyme εφέτος το καλοκαίρι). Δύσκολες ώρες που έζησε πέρσι το καλοκαίρι ο Πιτροφός, αλλά και περιοχές της Υδρούσας …

Έτσι γνώρισα από πρώτο χέρι τον σπουδαίο εθελοντισμό των απλών ανθρώπων, την ένταση και την μαχητικότητα της πυροσβεστικής, αλλά και την μεγάλη αγωνιστικότητα των εθελοντών δασοπυροσβεστών της περιοχής μας.

Σήμερα, σε ώρες καλοκαιρινές, δηλαδή σε ώρες που απαιτούν προσοχή από όλους, με τα μελτέμια να έρχονται τους ξαναθυμήθηκα όλα τα παραπάνω σε μια τυχαία συνάντηση που είχα τις προάλλες με τον Νίκο Χαζαπη στο προαύλιο της Θεοσκέπαστης.

Απαντώντας στην πρόσκληση μου ο Νίκος έστειλε πριν τρεις μέρες ένα σύντομο και περιεκτικό σημείωμα για την διαχρονική δράση τους. Το παραθέτω αυτούσιο:

«Διαμαντή καλησπέρα, σου στέλνω τα στοιχεία που μου ζήτησες: Ο Σύλλογος Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Άνδρου ιδρύθηκε επίσημα το 2007 με την υπ’ αριθμ’ 41Ε/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου στις 30-3-2007 και αριθμό εγκρινόμενου καταστατικού 1076/2007. Το ίδιο έτος έγινε και η ένταξη του Συλλόγου στις εθελοντικές οργανώσεις της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας με αριθμό μητρώου 22/2007.

Έχει συμμετάσχει μέχρι σήμερα σε 175 περιστατικά πυρκαγιών στην Άνδρο σε 10 εθελοντικούς καθαρισμούς μονοπατιών, σε περιστατικά άντλησης υδάτων, σε πολυάριθμες βάρδιες πυροφύλαξης αλλά και σε πολλές άλλες κοινωφελείς εθελοντικές δράσεις. Η μάχιμη ομάδα του Σ.Ε.Δ.Α. απαρτίζεται από 50 εθελοντές που είναι κατανεμημένοι σε 3 ομάδες: Χώρα – Γαύριο - Κόρθι».

Για την ιστορία του Συλλόγου αντιγράφω από την ιστοσελίδα του:

«Η δημιουργία συλλόγου εθελοντών πυροσβεστών στην Άνδρο κυοφορήθηκε ως ιδέα από ομάδα Γερμανών και Ελβετών ιδιοκτητών δεύτερης κατοικίας και μονίμων κατοίκων στο δημοτικό διαμέρισμα Υδρούσας, όταν το 2005 απειλήθηκαν κατοικίες από πυρκαγιά στην περιοχή Φελλού.

Ύστερα από συζητήσεις με ευαισθητοποιημένο κοινό σε ζητήματα προστασίας περιβάλλοντος συστάθηκε το καλοκαίρι του 2006 μια προσωρινή Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τη δημιουργία του εν λόγω συλλόγου.

Βασικές επιδιώξεις της προσωρινής επιτροπής ήταν η προσέλκυση έμψυχου δυναμικού για τη στελέχωση του συλλόγου, αλλά και η καλλιέργεια συνεργασιών με τοπικούς φορείς για τη στήριξη του έργου του.

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας διαπιστώνοντας την ύπαρξη και βεβαιωμένη δράση εθελοντικής ομάδας πυροσβεστών- μελών του Κυνηγετικού Συλλόγου Άνδρου, κατόπιν των απαραιτήτων επαφών, ανέθεσε στον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Άνδρου και πρωτοστάτη της εθελοντικής του ομάδας κ. Νίκο Χαζάπη, τη συνέχιση και υλοποίηση της πρωτοβουλίας για τη δημιουργία διακριτού συλλόγου εθελοντών δασοπυροσβεστών στην Άνδρο».