ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥ ΣΤΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

Του Νότη Μαρκάκη

Δημοσιογράφου - Τουριστικού Συμβούλου

 

Ξεκινάμε αυτή την παρέμβαση σε θέματα στρατηγικής στην τουριστική πολιτική της Άνδρου με την γενική παραδοχή πως η Άνδρος έχει ομολογουμένως μικρή χρονικά και χαμηλή αριθμητικά τουριστική περίοδο σε αντίθεση με το γεγονός ότι διαθέτει ένα πλούσιο τουριστικό προϊόν που της επιτρέπει τη διεύρυνση της διάρκειας επισκεψιμότητας.

Κι όμως το νησί ουσιαστικά γειτνιάζει με το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας και η μικρή διάρκεια του ακτοπλοϊκού ταξιδιού από αυτό της δίνουν δυνατότητες που δεν έχει σκεφτεί να προβάλει και να αξιοποιήσει σε αντίθεση με τη Νάξο που προβάλλει στο έπακρο την μικρή ναυτική απόσταση από το διεθνές αεροδρόμιο της Μυκόνου. Δεν προβάλλει συνεπώς την κοντινή σχέση με το αεροδρόμιο και την Ραφήνα.

Επιπλέον, όταν προσπαθούμε να προσεγγίσουμε μια αγορά, φροντίζουμε αφενός την απευθείας διασύνδεση, αλλά και αφετέρου την άντληση επισκεπτών από άλλους δημοφιλείς προορισμούς στο πλαίσιο του island hoping. Και η Άνδρος εκτός από το αεροδρόμιο της Αθήνας γειτνιάζει και με την Τήνο και με την Μύκονο, που είναι πολύ πάνω από αυτήν τουριστικά και θα μπορούσε να το προβάλλει αυτό στις διαφημιστικές εκστρατείες της στην Αττική ή αλλού. Δεν προβάλλει συνεπώς την κοντινή σχέση της με Τήνο τουλάχιστον.

 

Ταυτόχρονα, είναι ανάγκη να αναδείξουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα ή τουλάχιστον τη διαφοροποίηση του νησιού έναντι άλλων προορισμών. Και σε αυτό το θέμα η Άνδρος του Πολιτισμού, της επαφής με τη φύση, του γεγονότος ότι είναι το πλέον πράσινο νησί από πλευράς τοπίου, αλλά και η διαφοροποίηση του ίδιου του τοπίου από την τουριστική Δυτική Άνδρο σε σχέση με την Χώρα και την Ανατολική Άνδρο ή και με την ξεχωριστή Νότια Άνδρο. Ούτε προβάλει όλες τις ξεχωριστές παραλίες της από τον βορρά μέχρι το νότο. Παραμένει μόνο σε δύο κλασικές φωτογραφίες δύο παραλιών και τέλος. Κι όμως οι πολλές παραλίες της, παρέχουν μια ενδιαφέρουσα γκάμα επιλογών στον επισκέπτη. Ούτε αυτό όμως προβάλλεται.

Σε ότι αφορά τις αγορές, οφείλουμε να συντηρήσουμε τις παραδοσιακές, βελτιώνοντας κατά το μέγιστο τις παρεχόμενες υπηρεσίες ώστε να διατηρήσουμε τους επαναλαμβανόμενους επισκέπτες αλλά και εκείνους με ποιοτικά ενδιαφέροντα. Ταυτόχρονα, πρέπει να στραφούμε στις νέες και ανερχόμενες, εκείνες που ιδιαίτερα διακρίνονται για το υψηλό εισόδημα των ταξιδιωτών. Χρειάζεται μια στρατηγική και η οποία δεν υπάρχει.

Όλα αυτά σημαίνουν επαφές με όλους τους τρόπους και με όλους τους ανθρώπους του χώρου του τουρισμού, της δημοσιότητας. Χρειάζεται μια διαρκή προσωπική επαφή με όλους τους επαγγελματίες του τουρισμού στους οποίους μπορεί να διοχετεύονται πληροφορίες και άλλες χρήσιμες ενημερώσεις που μπορεί να προκαλέσουν και δημοσιεύματα. Όμως δεν μπορεί να περιμένουμε μόνο από τα δημοσιεύματα που θα προκύψουν κατά τύχη ή θα αποτελούν μέρος της διαφημιστικής καμπάνιας. Και, μάλιστα, όταν αυτά συνοδεύονται με δελτία Τύπου με πανηγυρικές δηλώσεις τοπικών παραγόντων που, εν τέλει, απλώς υποτιμούν τη νοημοσύνη κάθε αναγνώστη τους, που καταλαβαίνει πως είναι "στημένα".

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ζούμε πλέον στην εποχή εξειδίκευσης της ζήτησης. Οι παλιές πρακτικές πρέπει να εγκαταλειφθούν και να υιοθετηθούν μέθοδοι που διασφαλίζουν τη σύνδεση της προσφοράς με τη ζήτηση. Δεν αρκεί λοιπόν να βγαίνουν δημοσιεύματα που παρουσιάζουν τις ομορφιές του νησιού. Πρέπει αυτά που θα δημοσιεύονται να «ακουμπούν» σε όσα τη συγκεκριμένη εποχή είναι σε αναζήτηση από τους υποψήφιους ταξιδιώτες. Ο χρόνος και ο τρόπος κάνουν πλέον τη διαφορά. Άλλη αξία για παράδειγμα έχει ένα δημοσίευμα που βγαίνει την εποχή του κλεισίματος των ταξιδιών και άλλη όταν ήδη έχουν κλειστεί.

Επί πλέον, άκρως απαραίτητη είναι η συμμετοχική διαδικασία. Δεν είναι νοητό άλλες κινήσεις να κάνει ο Δήμος και άλλες οι επαγγελματικοί φορείς. Χρειάζεται συστράτευση και συντονισμός ενεργειών όλων ώστε και η στόχευση να είναι αποτελεσματική. Και εδώ οφείλω να επισημάνω ότι ο Δήμος πρέπει να είναι η «ομπρέλα» που θα καλύπτει κάθε κίνηση συμβάλλοντας δημοσιοποίησης χωρίς αποκλεισμούς και στήριξη όλων των δράσεων και των προωθητικών ενεργειών.

Αυτό σημαίνει πως και οι επαγγελματίες πρέπει να πάρουν θέση στην πρώτη γραμμή και να είναι εκείνοι που θα έρθουν σε επαφή με τους επαγγελματίες του εσωτερικού και  εξωτερικού. Είναι πλέον ξεπερασμένη η αποκλειστική εκπροσώπηση μιας περιοχής από απεσταλμένους του Δήμου, που δεν έχουν καμία σχέση με τους ξενοδόχους , τους ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων και τους παρόχους των λοιπών τουριστικών υπηρεσιών. Αυτοί είναι οι τελικοί ωφελούμενοι, αυτούς ο Δήμος πρέπει να βάλει μπροστά.

Τέλος μια σημαντική παρατήρηση: η επαγγελματική συνέπεια στη διαχείριση ενός τουριστικού προορισμού, όπως της Άνδρου, επιβάλλει το ξεπέρασμα των στερεοτύπων του παραδοσιακού μάρκετινγκ. Η προσπάθεια προσέλκυσης τουριστών πρέπει και να προσαρμόζεται και σε όσα η αγορά του τουρισμού ζητάει. Και όχι απλώς να προσπαθούν οι επιχειρηματίες και ο Δήμος να επιβάλουν  στις αγορές του τουρισμού μόνο αυτό που ο προορισμός τους διαθέτει.

 

 

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Όλα τα άλλα νησιά των Κυκλάδων έχουν πάρει ή παίρνουν μπροστά χάρη στα γεμάτα πορτοφόλια Αθηναίων ή ξένων επιχειρηματιων.

Πρωτον, αν δεν βελτιωθούν λιμάνια, δρόμοι, μαρίνες, σύστημα ύδρευσης και ηλεκτροδοτησης ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΆ.

Δεύτερον, η rooms to let μιζέρια που διακρίνει το νησί πρέπει να τελειώσει. Αν δεν κατασκευαστουν τουλάχιστον 5 σοβαρές ξενοδοχειακες μονάδες 4-5 αστέρων (πηγαίνετε μια βόλτα στη Σέριφο Ανδριώτες μήπως και ντραπείτε λίγο) σοβαρά δεν θα σε πάρει κανένας τουριστικός παράγοντας.

Τρίτον, είσαι ναυτικό νησί και ΔΕΝ έχεις μια σοβαρή μαρίνα. Πας σε άλλα νησιά των Κυκλάδων και βλέπεις ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΚΆΦΗ μέσα στη θάλασσα (ΚΈΑ, ΚΥΘΝΟΣ, ΣΙΦΝΟΣ, ΣΕΡΙΦΟΣ κτλ). Η μαρίνα στο Μπατσί είναι ένα κακόσυντηρημένο κακόγουστο αστείο. Πόσες φορές βλέπουμε κότερα και άλλα μεγάλα τουριστικά σκάφη που φεύγουν γιατί δεν μπορούν να προσεγγίσουν και να δέσουν.

Τέλος, η μιζέρια της αρπαχτής είναι η μεγαλύτερη ασθένεια του νησιού. Ελάχιστοι τιμούν τον όρο "επαγγελματίας" στο νησί. Οι υπόλοιποι είναι για τα πανηγύρια.