Μέλι: το χρυσάφι της Άνδρου
Της Άννας Τσολάκη
Η ΄Ανδρος και τα μελίσσια της που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το νησί, ήταν η αφορμή για να αποφασίσω να ασχοληθώ με την μελισσοκομία. Αρχικά παρακολούθησα σχετικά σεμινάρια και σιγά σιγά ξεκίνησα να ασχολούμαι και πρακτικά με τα μελίσσια. ΄Οσο προχωρούσε η ενασχόλησή μου μαζί τους, τόσο με συνέπαιρνε ο μαγικός κόσμος των μελισσιών, ανακαλύπτοντας συνέχεια καινούργια πράγματα για τον τρόπο ζωής τους. Πέραν όμως από το παραπάνω ενδιαφέρον, είδα σιγά σιγά ότι η μελισσοκομία είναι ένα επάγγελμα που υπάρχει ακόμα χώρος για ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά μαζί της.
Η Ευρώπη είναι ελλειματική σε παραγωγή μελιού και λοιπών προϊόντων κυψέλης (παράγονται μικρότερες ποσότητες απ΄ότι καταναλώνονται), ενώ από την άλλη μεριά, η χώρα μας έχει μία τεράστια ποικιλομορφία σε φυτά και άνθη που δίνουν την δυνατότητα στον καταναλωτή να διαλέξει το μέλι που ταιριάζει καλύτερα στην προτίμησή του. Επίσης, επειδή το μέλι είναι ένα αγροτικό προϊόν, πράγμα που σημαίνει ότι η παραγωγή του εξαρτάται από διάφορους αστάθμητους παράγοντες, όπως π.χ. ο καιρός, η ενασχόληση με τα υπόλοιπα προϊόντα της κυψέλης (γύρη-βασιλικός πολτός-πρόπολη-κερί-δηλητήριο-βασίλισσες-παραφυάδες), δίνουν την δυνατότητα στον επαγγελματία μελισσοκόμο για πιο σταθερές παραγωγές άρα και πιο σταθερό εισόδημα.
΄Ενα ακόμα βασικό πλεονέκτημα της μελισσοκομίας, ιδιαίτερα στην σημερινή εποχή, με την αβεβαιότητα για το αύριο που έχουν πολλοί συνάνθρωποί μας, είναι ότι η μελισσοκομία είναι ένα «κινητό» επάγγελμα. Από την στιγμή που τα μελίσσια μπορούν να τοποθετηθούν σε δημόσιο χώρο και άρα δεν είναι απαραίτητη η ιδιοκτησία γης, αν κάποιος θελήσει να αλλάξει για οποιοδήποτε λόγo τόπο διαμονής, μπορεί να μεταφέρει και τα μελίσσια του και να συνεχίσει απρόσκοπτα την ενασχόλησή του μαζί τους. Ακόμα και για μετοίκιση στο εξωτερικό, μπορεί να μην είναι τόσο εφικτή η μεταφορά των μελισσιών, ωστόσο, το στήσιμο ενός νέου μελισσοκομείου είναι ίσως λιγότερο δύσκολο από το νέο ξεκίνημα οποιουδήποτε άλλου επαγγέλματος .
Είναι γεγονός, ότι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, μπορείς να μιλάς ώρες γι’αυτό, κάτι όμως που δεν είναι εφικτό στο παρόν άρθρο. Ο σκοπός του είναι να μας βάλει να αναρρωτηθούμε :
Μήπως τελικά η μελισσοκομία δεν είναι ένα επάγγελμα για λίγους και αξίζει να ασχοληθούμε μαζί της, είτε για να έχουμε το δικό μας μέλι στο τραπέζι μας, είτε για να προσφέρουμε ένα εξαιρετικά θρεπτικό και εύγευστο προϊόν στους συνανθρώπους μας, κάνοντας ταυτόχρονα το χόμπι μας επάγγελμα; Γιατί όπως είναι γνωστό, όταν κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα, δεν δουλεύεις ποτέ !
