Παγκοσμιοποίηση και στον …Κάβο Ντόρο!
Ταξιδεύαμε για Άνδρο: στη γέφυρα του SuperferryII. Στον Κάβο Ντόρο. Ο καιρός θαμπός. Η θάλασσα ήρεμη. Από μακριά δύο κόκκινα σκάφη τραβούσαν προς νότο. Το τραβούσαν κυριολεκτικό, καθώς το πρώτο, ένα ρυμουλκό τραβούσε το δεύτερο: ένα ιδιότυπο σκάφος με πολύ ψηλή πλώρη. Ο εκ Καρύστου καπετάν Αντώνης, που είχε βάρδια, πήρε το ραδιοτηλέφωνο και επικοινώνησε λέγοντας τους πως αλλάζει ρότα και θα περάσει από πίσω τους. Μετά άρχισε να ψάχνει στο ηλεκτρονικό δορυφορικό ραντάρ τα στοιχεία τους. Ξαφνικά γυρνά ενθουσιασμένος και μας λέει:
- --- Το δεύτερο είναι ένα ρυμουλκό της Βόρειας Θάλασσας. Δείτε πως είναι σηκωμένο μπροστά. Είναι γιατί εκεί οι θάλασσες έχουν μεγάλα κύματα. Εδώ είναι Αιγαίο και Μεσόγειος. Οι κυματισμοί δεν έχουν το μέγεθος που έχουν οι ωκεανοί και η Βόρεια Θάλασσα με τους άγριους καιρούς…
- --- Και που πάει, ρωτάει ένας από εμάς…
- --- Φτιάχνουν την λαμαρινοδουλειά στην Τουρκία, έξω κάπου στα Δαρδανέλια. Το ελληνικό ρυμουλκό που είναι μπροστά το πάει κάπου στη Νορβηγία που θα κάνουν τα υπόλοιπα. Τους συμφέρει οικονομικά γιατί απέναντι τα μεροκάματα και όλη η βαρειά δουλειά κοστίζει φτηνά. Μετά πληρώνουν ένα ρυμουλκό και πάνε το άδειο σκαρί βόρεια. Εκεί θα ολοκληρώσουν τις εργασίες….
- --- Από πού θα περάσουν, ρωτά πάλι ένας από εμάς…
- --- Θα κάνουν τον γύρω της Πελοποννήσου. Δεν μπορούν να περάσουν από τον Ισθμό λόγω της ρυμούλκησης. Θα κάνουν πολλές μέρες να φτάσουν. Πάνε με 7 μίλια την ώρα. Όμως τι σημασία έχει. Σημασία έχει πως έτσι ρίχνουν το κόστος. Τα τελειώματα και τις μηχανές θα γίνουν στη Νορβηγία.
Μείναμε και παρακολουθούσαμε την κίνηση των δύο ρυμουλκών: του σχετικά μικρού ελληνικού που έσερνε το μεγάλο για την Νορβηγία. Να ταξιδεύουν έτσι ήσυχα. Δεμένα το ένα με το άλλο. Να ταξιδεύουν στις θάλασσες και στις θάλασσες της παγκόσμιας οικονομίας. Στη θάλασσα πάντα έτσι ήταν…
- --- Πως ξέρεις από που έρχεται και που πάει, ρατώ ένας από την παρέα…
- --- Από τον μεγάλο ρουφιάνο απαντά γελώντας ο καπετάνιος δείχνοντας το ηλεκτρονικό δορυφορικό ραντάρ με όλα τα πλοία πάνω του. Να από πού έρχονται και που πάνε…
Ο καπετάν Τάσος με τον καπετάν Αντώνη στον Κάβο Ντόρο την ...επίμαχη μέρα!...
Είχε δίκιο. Μια γειτονιά ο κόσμος πια. Αλλού φτιάχνουν τη λαμαρινοδουλειά. Αλλού βάζουν τις μηχανές. Αλλού κάνουν τα πλοία και τα ρυμουλκά τις διαδρομές τους. Και παντού όλοι ξέρουν που πας και γιατί πας. Με τους δορυφόρους γίνανε όλα μια γειτονιά. Η τεχνολογία επιτάχυνε τα πάντα. Όλα γνωστά. Και όλοι παρακολουθούν τα πάντα… Έγινε ο κόσμος μια δρασκελιά και στον Κάβο Ντόρο…
"εν Άνδρω"
