Εν Άνδρω

Το Andros μόλις έδεσε. Ένα χαρούμενο πλήθος νέοι και ηλικιωμένοι κοιτούν με χαρά το νέο απόκτημα της γραμμής μας.

'Ηταν η πρώτη του Andros FF στο λιμάνι του Γαυρίου. Το πλοίο μετά από τρεις μήνες μετασκεύων στα ελληνικά ναυπηγεία και εντελώς καινούριο ξενοδοχειακά ήρθε για μια επίσκεψη γνωριμίας στην Άνδρο. Έφτασε στο λιμάνι λίγο πριν τις 18.00. Το περίμεναν γύρω στα 250 άτομα. Ανάμεσα τους και οι αρχές του νησιού (δήμαρχος, έπαρχος, λιμενάρχης, επικεφαλής πυροσβεστικής, υπεύθυνος λιμενικού ταμείου, δημοτικοί σύμβουλοι, τοπικοί σύμβουλοι κλπ). Ήταν μια εικόνα πανηγυρική.

 

Το Andros μπαίνει στο Γαύριο

Το πλοίο δένει στο λιμάνι

Το πλοίο δεμένο στο λιμάνι

Το Andros με τα νέα κόκκινα-άσπρα χρώματά του μπήκε στο λιμάνι σφυρίζοντας, ένω σφύριζαν και τα παρεβρισκόμενα πλοία για χαιρετισμό του. Έδεσε αργά-αργά στην βόρεια προβλήτα. Κατέβασε τον κεντρικό καταπέλτη των αυτοκινητων. Και μετά όλοι οι παρεβρισκόμενοι μπήκαν μέσα. Πρώτα στο ευρύχωρο γκαράζ που χωρά 300 αυτοκίνητα και μετά μικροί και μεγάλοι από τις σκάλες ανέβηκαν στα σαλόνια του πλοίου.

Το γκαράζ

Άξιζε τον κόπο η επίσκεψη. Τα μεγάλα ευρύχωρα και συνεχόμενα σαλόνια εντυπωσιακά άνετα. Ακόμα πιο εντυπωσιακό το σαλόνι της πρώτης θέσεως μπροστά-μπροστά. Μόλις γύρω στα 15 μέτρα από την πλώρη ακριβώς κάτω από την γέφυρα. Οι επιβάτες μπορούν να βλέπουν σαν τον καπετάνιο την ρότα. Αλλά και οι επιβάτες της δεύτερης θέσης λίγο πιο πίσω μέσα από τα μεγάλα και ευρύχωρα και εν σειρά παράθυρα του πλοίου μπορούν να βλέπουν άνετα την θάλασσα και τον ορίζοντα.

Το κατάστρωμα

Τα διάφορα σαλόνια της δεύτερης θέσεως

Και το σαλόνι της πρώτης θέσεως

 Τέλος και αυτοί που προτιμούν το κατάστρωμα έχουν εξίσου πολλούς και άνετους χώρους για το ταξίδι. Ελάχιστα έως καθόλου τα εσωτερικά χωρίσματα και πολύ φαρδύ το "Andros FF". Από αυτή την άποψη ίσως είναι από τα πλέον ευρύχωρα πλοία της ακτοπλοΐας. Το πλοίο σήμερα έχει χωρητικότητα 1250 επιβάτες, αλλά αναμένεται να τους αυξήσει καθώς έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα.

Πάνω από τα σαλόνια οι καμπίνες> Και μετά τις καμπίνες η γέφυρα. Μέσα σε λίγο χρόνο ένα χαρούμενο πλήθος στριμώχτηκε για να χαιρετήσει τον νεαρό ανδριώτη καπετάνιο του πλοίου, τον Γιώργο Κολίτσα από το Απροβάτου, που ήταν εκεί συγκινημένος με την γυναίκα του και τα δύο αγοράκια του μοιράζοντας χειραψίες και φωτογραφιζόμενος με όλους. Η γέφυρα του πλοίου ευρύχωρη και άνετη πολύ κοντά πάνω από την πλώρη μοιάζει να εποπτεύει το ταξιδι.

Πάνω: Στη γέφυρα ο καπετάν Γιώργος Κολίτσας με τον Χ. Νάνο λιμανάρχη Άνδρου και ο Χ. Παπαϊωάννου προϊστάμενος πυροσβεστικής Ανδρου. Κάτω: Ο καπετάνιος στο σαλόνι καλωσορίζει τους ανδριώτες στο πλοίο λέγοντας πως από τις 7 Σεπτενβρίου θα είναι μόνιμα στην γραμμή μας.. 

Η σύντομη περιδιάβαση και παραμονή στο πλοίο κατέληξε στα πίσω σαλόνια όπου οι επισκέπτες είχαν ένα σύντομο κέρασμα ο καπετάν Γιώργος καλωσόρισε συγκινημένος και επισήμως όλους στο πλοίο. Παρών και ο εκ των πλοιοκτήτών Παναγιώτης Παναγιωτάκης, πατέρας του Θεολόγου Παναγιωτάκη. Αμέσως μετά ο καπετάνιος αποχαιρέτισε τον κόσμο γιατί το πλοίο θα συνέχιζε για Ραφήνα.

Το πλοίο έλυσε καβους, σήκωσε άγκυρες και αργά-αργά σφυρίζοντας για αποχαιρετισμό βγήκε από το λιμάνι του Γαυρίου. Η Άνδρος καλωσόρισε το Andros!!!

Δύο στιγμές καθώς το πλοίο αναχωρεί από το Γαύριο

Κάθε φορά που ένα νέο πλοίο έρχεται στη γραμμή μας ένας ακόμα διάδρομος ανοιγει που μας συνδέει με την Αττική και με τον έξω κοσμο. Η θάλασσα που μας περιβάλει μας αποκλείει από παντού. Αλλά τα πλοία που πηφαίνουν και έρχονται είναι οι δρόμοι μας που μας ενώνουν με όλους. Ίσως γι' αυτό κάθε φορά που ένα νέο πλοίο έρχεται στην γραμμή μας περισσεύει η συγκίνηση και η περιέργεια. Και ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση υπάρχει όταν αναχωρεί από αυτήν.

 

Τα πλοία είναι η σχέση ενός νησιού με τον έξω κόσμο. ει με την υπόλοιπη Ελλάδα. Το νησί χωρίς πλοία είναι ξεκομένο από παντού. Η θάλασσα μας χωριζει, αλλά και μας ενώνει με τον κόσμο. Γι' αυτό κάθε αναφορά μας σε αυτά αποτελεί κορυφαία "είδηση" για τους ανδριώτες και τους άλλους νησιώτες. Τα πλοία είναι μεγάλο μέρος της ζωής μας. Τα προσμένουμε και τα αγαπάμε. Και με τα χρόνια δενόμαστε με αυτά. Αλλά και αυτά δένονται με εμάς καθώς γεμίζουν με τις μνήμες μας.

Καλωσόρισες Andros στην Άνδρο! 

"εν Άνδρω"