Η φθινοπωρινή εικόνα της γραμμής μας
Σάββατο πρωί λίγος κόσμος κατά την αποβίβαση στο Γαύριο από το SuperFerry II.
Τα καράβια της γραμμής ακόμα μεταφέρουν κόσμο. Όχι τόσο πια για Άνδρο, όσο για Τήνο και Μύκονο. Στην Τήνο είναι ο θρησκευτικός τουρισμός και στην Μύκονο οι Κινέζοι που αυτή την εποχή επιλέγουν για διακοπές. Αλλά και στην Άνδρο ο όποιος τουρισμόςκρατάει ακόμα είναι ο θρησκευτικός! Κατά τα άλλα στην Άνδρο μπήκαμε κατ’ ευθείαν και για τα καλά στη χειμερινή σεζόν. Τι σημαίνει αυτό το λένε κάποια στοιχεία από τις αφίξεις:
Οι πιο ηλικιωμένοι πάνε για Τήνο. Και είναι πολλοί. Κινάζοι και νέοι πάνε Μύκονο. Είναι λιγότεροι.
Αναλυτικά:
Παρ. 2/10/15 ΑΝΔΡΟ ΤΗΝΟ ΜΥΚΟΝΟ ΣΥΝΟΛΟ
ΕΠΙΒΑΤΕΣ 65 377 207 670
ΙΧ 15 8 16 30
Σάβ. 3/10/15 ΑΝΔΡΟ ΤΗΝΟ ΜΥΚΟΝΟ ΣΥΝΟΛΟ
ΕΠΙΒΑΤΕΣ 212 1047 334 1593
ΙΧ 30 15 12 57
ΔΧ 3 8 3 14
Παραπάνω από 1000 πάνε Τήνο: θρησκευτικός τουρισμός!!! Η Παναγιά κάνει το "θαύμα" της διαρκώς στο διπλανό νησί! Και οι κινέζοι κάνουν το δικό τους "θαύμα" αυτή την εποχή μαζί με την νεολαία που κάνει "θαύμα" όλο τον χρόνο στο μεθεπόμενο! Καθόλου τυχαίο 1057 για την Τήνο κα 334 για Μύκονο.
Ας κάνουμε τον σταυρό μας που υπάρχει τέτοια εποχή θρησκευτικός τουρισμός και για την Άνδρο και ας σκεφτούμε τρόπους να τον αναπτύξυμε...
Τώρα από τους 212 της Άνδρου οι 50 ήταν για θρησκευτικό τουρισμό (θα έλθουν και άλλοι 50 το απόγευμα μετά την Τήνο) όλοι οι άλλοι ήταν μόνιμοι και τακτικοί της Άνδρου. Αν υπολογίσουμε πως τα δύο ΔΧ που ήλθαν στην Άνδρο ήταν δύο πούλμαν με 100 κυπρίους τουρίστες που θα επισκέπτονταν (50 τα πρωί και 50 αύριο) τα μοναστήρια της Αγίας Μαρίνας και του Αγίου Νικόλαου τότε βλέπουμε πως ότι κρατά πια είναι ο θρησκευτικός τουρισμός.
Αυτή είναι μια φθινοπωρινή εικόνα της Άνδρου για όσους δεν την ξέρουν και για όλους εκείνους που πολλές φορές κρίνουν από την καλοκαιρινή εικόνα του νησιού. Το ζήτημα στην Άνδρο είναι να αναπτυχθεί ο τουρισμός πέρα από τις 50-60 καλοκαιρινές μέρες. Αλλά γι’ αυτό το θέμα θα μιλήσουμε στην επόμενη ανάρτηση με θέμα το πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση της ομάδας OpenTourismπου έγινε στο Γαύριο στο «Απόμερο»…
«εν Άνδρω»
