Η πανσέληνος της 25ης Μαρτίου ή όταν η άνοιξη παρελαύνει στο Αιγαίο...
Καλημερίσαμε προχθές - παραμονές της 25ης Μαρτίου - το ανοιξιάτικο Αιγαίο με το ολόλαμπρο ξημέρωμα και τα νησιά της Άνδρου, της Ικαρίας και της Σάμου να αντικαθρεφτίζουν τους ίσκιους τους στο Κεντρικό Αιγαίο. Ήρθε η ώρα να το καλησπερίσουμε με μια ολόλαμπρη πανσέληνο να μεσουρανεί το απόβραδο πάνω από την Χώρα της Άνδρου. Την ώρα που τα πρώτα φώτα άναβαν δίνοντας σχήμα στην πόλη η πανσέληνος από πάνω της μεσουρανούσε δίνοντας χρώμα στο Αιγαίο. Όλες οι αποχρώσεις του βαθύ μπλε ήταν εκεί πριν καταλήξουν στο χρώμα της νύχτας που όλα τα σκεπάζει και τα απορροφά.
Στο ανοιξιάτικο απόβραδο ξεχώριζαν οι φωτισμοί της πόλης κυρίως στα βράχια: από την Πλακούρα μέχρι την Αγία Θαλασσινή. Κι ο προβολέας που φώτιζε έστω και από απόσταση το κάστρο του Μαρίνου Δάνδολου που πριν 819 χρόνια (το 1205) όρισε αυτό το ακρωτήρι μέσα στη θάλασσα χώρο για να κτιστεί η πόλη της Άνδρου. Κατοικία αυτού και των ευγενών, αλλά και των άλλων υπηκόων της Θαλασσοκράτειρας Βενετίας που εποίκισαν την Άνδρο. Μπορεί οι Βενετοί διοικητές του νησιού να έφυγαν μετά από 360 χρόνια, όμως τα έργα τους και η σπορά τους έμεινε. Η Χώρα είναι το αποτύπωμα τους. Στην άκρη της φωτογραφίας ξεχώριζε ο φωτισμός του δημοτικού σταδίου. Αποτύπωμα οι φωτισμοί αυτοί των έργων της προηγούμενης διοίκησης που φώτισε και την πόλη ολόκληρη για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση. Όλοι κάτι αφήνουν στο πέρασμα τους. Κάποιοι την πόλη, άλλοι τους φωτισμούς και μερικοί τα σκοτάδια...
Με εντυπωσιάζει χρόνια τώρα στην Άνδρο το περιβάλλον της Άνδρου. Εσύ στέκεσαι απέναντι του κι αυτό κινείται αενάως. Ο ήλιος και το φως που αλλάζει από την τροχιά της γης. Όπως και οι αποτυπώσεις των ανθρώπων στο τοπίο. Αλλάζουν τα σχήματα και τα χρώματα της γης. Και οι φωτισμοί της πόλης τη νύχτα. Στο τέλος απομένουν μόνο το ασημένιο ποτάμι της πανσελήνου στο Παραπόρτι και οι φωτισμοί στα τοπόσημα των ανθρώπων που άφησαν οι προηγούμενοι...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ
