Εν Άνδρω

 Η Ωκεάνια καταιγίδα πέρασε. Τα βουνά αδειάζουν σιγά-σιγά από τα επιφανειακά νερά. Ο Μεγάλος Ποταμός στα Λειβάδια γέμισε νερό από το Πέταλο και τους Γερακώνες και κατηφορίζει αργά προς την θάλασσα, προς το Παραπόρτι. Το παλιό γεφύρι - ότι απόμεινε από το μεγάλο γεφύρι από την μεγάλη πλημμύρα του 1938 - είναι ότι πιο γραφικό έχει να δείξει η περιοχή. Μια περιοχή που σε τίποτα δεν θυμίζει Κυκλάδες.  Η Άνδρος σε πάρα πολλά σημεία της δεν θυμίζει Κυκλάδες (φωτ. Χαρίδημος). 

 Ο Χαρίδημος με τον Αντώνη ανηφορίζουν για τα κτήματα. Έχουν πια μπει στη διαδρομή που ανεβαίνει προς το Αλαδινού. Το ποτάμι κυλά ασταμάτητο. Φωτογραφία που θα μπορούσε να είναι κάπου στη βόρεια Ευρώπη. Ή, και στην βόρεια Ελλάδα. Κι όμως είναι Άνδρος (φωτ. Χαρίδημος). 

 Το μικρό γεφυράκι - λίγο πιο πάνω - ενώνει τον δρόμο με το "καμπί του Κόχυλα" - αν θυμάμαι καλά από την παιδική ηλικία (φωτ. Χαρίδημος)

 Ο δρόμος κυκλά πλαι στον ποταμό. Ο Χαρίδημος και ο Αντώνης συνεχίζουν για τα κτήματα τους. Σε κάποια σημεία είναι αναγκασμένοι να περάσουν μέσα από το ποτάμι για να βγουν απέναντι. Ο Χαρίδημος διστάζει. Ο Αντώνης που ξέρει καλύτερα τον παρακινεί. Περνάνε... (φωτ. Χαρίδημος). 

 Και όταν λέμε περνάνε, περνάνε και μια και δύο φορές μέσα από το ποτάμι. Ευτυχώς η μεγάλη ορμή έχει ξεσπάσει και δεν τους παίρνει το ρέμα. Πρέπει να ξέρεις την διαδρομή. Και ο Αντώνης - χρόνια τώρα κάνει αυτή την διαδρομή - την ξέρει καλά. Και καθοδηγεί και τον Χαρίδημο, που σταματά στη μέση του ποταμού κάποια στιγμή και τραβά και μερικές φωτογραφίες για το Εν Άνδρω... (φωτ. Χαρίδημος)

Διπλό πέρασμα και ο Χαρίδημος συνεχίζει ανατολικά όπως πάει η ρεματιά και το νερό να κυλά ασταμάτητα. Εδώ καταλήγουν τα επιφανειακά νερά των Μενητών, του Πιτροφού, των Γερακώνων (φωτ. Χαρίδημος). 

 Όσο ανεβαίνουν οι δύο φίλοι προς τα πάνω το τοπίο απλώνει. Οι καμπύλες των λοφίσκων χαμηλώνουν και συναντά κανείς αρκετά κτήματα. Τα περισσότερα παρατημένα και δασωμένα από χρόνια. Η Άνδρος των νερών, η Άνδρος των Λειβαδιών, η εγκαταλειμμένη αγροτική Άνδρος. Πανέμορφη και γοητευτική τον χειμώνα. Είθε κάποιος κάποτε να σκεφτεί κάτι για τον χειμώνα. Τόσα ορεινά τοπία έλκουν επισκέπτες. Ποιος ξέρει ίσως κάποτε να γίνει αυτή η πανέμορφη ρεματιά με τον Μεγάλο Ποταμό που τον χειμώνα ζωντανεύει πόλος έλξης όχι μόνο αυτών που την ξέρουν και την αγαπούν, αλλά και αυτών που ίσως την ανακαλύψουν... (φωτ. Χαρίδημος).

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"