Εν Άνδρω

Γράφει ο Νίκος Φελέκης

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ο Κασσελάκης παίζει... μπάλα με τα πρωινάδικα και τους απολιτίκ

Ενας Ρώσος Εβραίος πήρε την άδεια για να ταξιδέψει στο Ισραήλ. Στο αεροδρόμιο της Μόσχας, οι τελωνοφύλακες βρήκαν ένα άγαλμα του Λένιν στις αποσκευές του.

-Τι είναι αυτό; ρωτάει ο τελωνοφύλακας.

-Είναι ο σύντροφος Λένιν, ο οποίος έθεσε τα θεμέλια του σοσιαλισμού και δημιούργησε το ελπιδοφόρο μέλλον του ρωσικού λαού. Το παίρνω μαζί μου ως μόνιμη ανάμνηση του ήρωά μας.

Ο αξιωματικός τον άφησε να περάσει χωρίς προβλήματα και με κάποιο θαυμασμό για τον πατριωτισμό του.

Στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ τον ρωτούν:

-Τι είναι αυτό εδώ;

Απάντηση: Είναι ο Λένιν, αυτό το μπάσταρδο, παιδί πουτ@ν@ς, που κατάφερε έναν Εβραίο σαν κι εμένα να με διώξει από τη Ρωσία. Φέρνω αυτό το άγαλμα για να μπορώ να τον βρίζω κάθε μέρα της ζωής μου.

Ο Ισραηλινός αξιωματούχος τον άφησε να περάσει χωρίς περαιτέρω ερωτήσεις.

Οταν εγκαταστάθηκε στο νέο του σπίτι, έβαλε το άγαλμα στη μέση του σαλονιού και κάλεσε όλους τους φίλους του σε δείπνο.

Ενας από αυτούς, δείχνοντας το άγαλμα, ρώτησε:

-Ποιος είναι αυτός;

Απάντηση: Είναι δέκα κιλά ατόφιο χρυσάφι που έφερα από τη Ρωσία χωρίς να πληρώσω ούτε ένα γ@μημένο φόρο, ούτε τελωνειακούς δασμούς.

Οι πολιτικές απόψεις του Stefanos

Η αναφορά στα ως άνω γίνεται επειδή και ορισμένοι πολιτικοί συμπεριφέρονται όπως ο Εβραίος της ιστορίας μας. Θεωρούν, δηλαδή, ότι πολιτική είναι η ικανότητα να λες ανοησίες με διαφορετικό τρόπο, για να εξαπατάς κάποιους που δεν βλέπουν τίποτα πέρα από τον φανατισμό τους. Και ένας εξ αυτών είναι και ο Κασσελάκης. Αλλοτε λέει έτσι, άλλοτε αλλιώς και πάντα, ανάλογα με το ακροατήριο, καταπώς τον συμφέρει. Για να γίνει πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε «με φύτεψε ο Αλέξης». Τώρα λέει: «Ποιος Αλέξης. Εγώ μόνος μου, με την αξία μου, και όχι με ξένες πλάτες, κέρδισα». Οταν πάει στον ΣΕΒ λέει άλλα και στο κόμμα του τα αντίθετα.

Αρχικά ήταν αντίθετος με την αποστολή ελληνικής φρεγάτας στο Σουέζ και τώρα είναι υπέρ. Τη μία λέει θα κερδίσει τον Μητσοτάκη, την άλλη θα είναι δεύτερο κόμμα, την τρίτη, θα πάρω ποσοστό μεγαλύτερο από του Τσίπρα. Στην αρχή ευγνωμονούσε τον Πολάκη, μετά έλεγε «δεν τον μπορώ και δεν ταιριάζει με την αισθητική μου», τώρα δηλώνει υπερήφανος που έχει «την καρδιά του Παύλου». Και άλλα ουκ έστιν αριθμός. Ο Stefanos δεν είναι πολιτικός, είναι σβούρα. Χτες ήταν αριστερός, σήμερα κεντρώος, αύριο δεξιός και μεθαύριο... αχαρακτήριστος επειδή οι παλιές διαιρέσεις θα έχουν, κατ’ αυτόν, πεθάνει.

Η διαφορά με τον Εβραίο της ιστορίας μας είναι ότι στο σαλόνι του δεν έχει κάποια μαλαματένια προτομή (ας πούμε του Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο, όπως λέει, θέλει να μοιάσει - Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου), αλλά σειρά από μινιατούρες του Πολάκη, της Ακρίτα, του Φαραντούρη, του Πέτρου Παππά, της Τσάκρη και των λοιπών λαλίστατων συντρόφων του, που αν τις πουλήσει στο παζάρι ζήτημα είναι αν θα πιάσουν τα ευρώ που χρειάζεται για να κεράσει μπίρες τις «σειρές» του από το στρατόπεδο της Θήβας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Stefanos στις ευρωεκλογές θα πάει άσχημα. Κάθε άλλο.

Φρένο στον κατήφορο

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ σταμάτησε και πλέον τα ποσοστά του ανεβαίνουν. Μάλιστα, στις τρεις τελευταίες έρευνες ξεπερνά και το ΠΑΣΟΚ και ξανακερδίζει τη δεύτερη θέση. Αν καταφέρει να διατηρήσει τη δεύτερη θέση και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αθροιζόμενο με αυτό της Νέας Αριστεράς φτάσει στο 18%-19%, τότε ο Stefanos θα μπορεί να επαίρεται για το πολιτικό του μέλλον, αφενός επειδή θα έχει ξεπεράσει το 17,8% του Τσίπρα και αφετέρου επειδή θα έχει εδραιωθεί ως ο βασικός αντίπαλος του Μητσοτάκη στο κυβερνητικό παιχνίδι που, εκτός δραματικού απροόπτου, θα διεξαχθεί μετά από τρία χρόνια.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επανακτά, δημοσκοπικά, τη δεύτερη θέση είναι σημαντικό για την ψυχολογία των βουλευτών, των στελεχών και των οπαδών της Κουμουνδούρου, ουδείς όμως μπορεί να εγγυηθεί ότι η σημερινή «φωτογραφία της στιγμής» θα είναι ίδια και με αυτή που θα βγάλει, μετά από 63 ημέρες, η ευρωκάλπη. Στο μεσοδιάστημα μπορεί να ξεθωριάσει ή και να γίνει πιο φωτεινή. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από τα γεγονότα που θα μεσολαβήσουν, τη διαχείριση της επικαιρότητας, τα διακυβεύματα που θα τεθούν, τα πιθανά λάθη που μπορεί να γίνουν.

Και πρωτίστως, από το ποσοστό συμμετοχής των ψηφοφόρων. Η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στην αλλαγή της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ που φέρεται να καταφέρνει ο Κασσελάκης. Ομως ο ψηφιακός κόσμος, τα απολίτικα κοινά, οι φαν της Καινούργιου και του Λιάγκα, το κουρελοπρολεταριάτο και οι οπαδοί των πολιτικών μονομαχιών, στους οποίους ο Stefanos έχει πέραση, δεν είναι σίγουρο ότι θα προσέλθουν και στην κάλπη. Μέχρι τώρα οι νεοπροσήλυτοι οπαδοί του Κασσελάκη στην πλειοψηφία τους γέμιζαν το ποσοστό της αποχής. Είναι κοινά που δεν έχουν κουλτούρα εκλογών. Αν ο αρχηγός τού (μεταλλαγμένου είναι η αλήθεια) ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να τους σηκώσει από τον καναπέ και να τους στείλει στην κάλπη, τότε πράγματι μπορεί να έχουμε ανατροπή και το κόμμα του κ. Κασσελάκη να βρεθεί στη δεύτερη θέση και μάλιστα με καλό ποσοστό.

Αυτό ο Stefanos και οι συνεργάτες του το ξέρουν και όλη τους η προσπάθεια επικεντρώνεται στην ανεύρεση των τρόπων που θα οδηγήσουν τα «νέα κοινά» του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες. Και ιδιαίτερα τους απολίτικους νέους. Το μειονέκτημα είναι ότι οι ευρωεκλογές γίνονται το καλοκαίρι. Στις 9 Ιουνίου αρκετοί εξ αυτών θα προτιμήσουν τις παραλίες, θα βρίσκονται είτε σε διακοπές είτε σε εποχικές δουλειές. Αν η ψήφος των μη παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδιαίτερα των νέων, είναι το ένα στοίχημα, το δεύτερο είναι να περιοριστούν οι διαρροές προς τα αριστερά. Οι άνω των 50 ετών αριστεροί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να προτιμούν τη Νέα Αριστερά, η οποία, όπως όλα δείχνουν, κερδίζει το στοίχημα του 3%, αλλά και το ΚΚΕ, ενώ οι «αντισυστημικοί» μετά τον Βαρουφάκη ανακαλύπτουν και τη γοητεία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το κόμμα της οποίας, η Πλεύση Ελευθερίας, μαζί με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου εμφανίζουν σημαντικά δημοσκοπικά κέρδη.

Διαφορά με το ΠΑΣΟΚ

Το τρίτο στοίχημα των kasselistas είναι να αυξήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να μη βρεθούν προ εκπλήξεως την 9η Ιουνίου, αφού το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρά τα προβλήματα ηγετικότητας που αντιμετωπίζει, έχει μεγαλύτερες δεξαμενές άντλησης κεντροαριστερών ψηφοφόρων. Το ΠΑΣΟΚ έχει ψυχοδομές που δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά οι αριστερόστροφοι ψηφοφόροι του, που μετά το 2012 πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έλκονται, όπως συνέβαινε με τον Τσίπρα, από τα λεγόμενα και τη συμπεριφορά του Κασσελάκη. Βεβαίως, ο Stefanos -όσο οι δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν να κερδίζει το στοίχημα της ηγεμονίας στην Κεντροαριστερά- συγκρατεί τους λαϊκιστές της εξουσίας, οι οποίοι παλαιόθεν αντιλαμβάνονται την πολιτική αντιπαράθεση με όρους μονομαχίας των αρχηγών.

Και ερχόμαστε έτσι στο τέταρτο στοίχημα, που είναι και αυτό στο οποίο παίζει όλα τα λεφτά του ο Κασσελάκης: Η μονομαχία με τον Μητσοτάκη. Το είπε για πρώτη φορά προκειμένου να κερδίσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ («μπορώ να κερδίσω τον Μητσοτάκη επειδή έχω καλύτερες σπουδές και γνωρίζω καλύτερα την οικονομία επειδή είμαι επιχειρηματίας»). Τώρα επανέρχεται με μότο «έχω ενσυναίσθηση, δεν είμαι από τζάκι και δεν με κρατάνε». Η προσωποποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης και οι ατομικές αρετές ως κριτήριο της ψήφου συνηθίζεται στις ΗΠΑ. Ο Stefanos προσπαθεί να μεταφέρει στα καθ’ ημάς την αντιπαράθεση Μπάιντεν - Τραμπ. «Εγώ ή ο Κυριάκος», συνοδεία χαρακτηρισμών, θα επαναλαμβάνει συνεχώς στην πορεία προς τις εκλογές. Μόνο που εδώ το σύστημα δεν είναι προεδρικό.

Μπορεί να είναι πρωθυπουργοκεντρικό, όμως, εκτός από αρχηγούς, οι πολίτες ψηφίζουν και εθνικό αφήγημα, πολιτικό σχέδιο, κυβερνητικό πρόγραμμα και ηγετική ομάδα διακυβέρνησης. Οι εκλογές δεν είναι μονομαχία δύο προσώπων. Είναι δύο διαφορετικών κόσμων. Δύο αντιτιθέμενων ιδεολογιών. Δύο προγραμμάτων με άλλες κυβερνητικές προτεραιότητες στην οικονομία, στην κοινωνία, στους θεσμούς, στη διπλωματία. Και φυσικά σύγκριση της επάρκειας των προσώπων ως προς το κυβερνάν. Ομως δεν είναι μονομαχία. Είναι αντιπαράθεση για την πρωθυπουργία, αλλά και για το γκουβέρνο. Για τον λαό και τη χώρα. Για το μέλλον, που μάλλον δεν είναι και τόσο ευοίωνο με τις απειλές που συσσωρεύονται. Οίκαδε και στο διεθνές περιβάλλον.

Ο Κασσελάκης μπορεί να επιλέγει τη μονομαχία με τον Μητσοτάκη, δεν είναι όμως και αφελής. Γνωρίζει και τα όρια και τους κινδύνους που αυτή κρύβει. Γι’ αυτό, εκ παραλλήλου, προσπαθεί, στη μαρκίζα του ΣΥΡΙΖΑ να γράψει νέα ονόματα, με τεχνοκρατική επάρκεια ή προσβασιμότητα στο ελαφρολαϊκό κοινό της σόουμπιζ.

 

Η παλιά φρουρά

Ομως, τουλάχιστον προσώρας, είναι η παλιά φρουρά που κάνει παιχνίδι στην Κουμουνδούρου. Οι «παλαιοημερολογίτες» του Τσίπρα μπορεί να έχουν αποφασίσει να απέχουν από την κριτική μέχρι τις ευρωεκλογές, όμως οι περισσότεροι εξ αυτών δεν μπορούν να χωνέψουν ότι τις τελευταίες ημέρες ο Stefanos έχει ταχθεί υπέρ του ΝΑΤΟ, υπέρ και άλλων στρατιωτικών εξοπλισμών, υπέρ του φράχτη στον Εβρο, υπέρ της αποστολής φρεγάτας στην Ερυθρά θάλασσα, υπέρ της επέμβασης της Αστυνομίας στα ΑΕΙ. Και πολλά ακόμη που δεν τα συναντάς στο ιδεοδρόμιο τής, έστω μεταρρυθμιστικής, Αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, ο Κασσελάκης και οι συνεργάτες του πρέπει να λύσουν την εξής αντίφαση για να ελπίζουν σε ένα πιο εύκρατο εκλογικό κλίμα. Πρέπει να πείσουν τους νέους τους ψηφοφόρους, τους kasselistas, ότι είναι ισχυρό το διακύβευμα των ευρωεκλογών. Το επιχείρημα «δεν κρίνεται η κυβέρνηση - στείλτε μήνυμα» δεν κινητοποιεί. Δεν σηκώνει από τον καναπέ. Και αντιφάσκει με την προσπάθεια συμμετοχής των απολίτικων. «Αφού τώρα δεν κρίνεται κάτι σοβαρό, δεν πάμε, θα πάμε στις βουλευτικές, που κρίνονται η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός», μπορεί να σκεφτούν. Εξάλλου, δεν είναι μαθημένοι, ούτε τους ενδιαφέρει να στέλνουν μηνύματα. Μηνύματα, μέσω της κάλπης, στέλνουν οι πολιτικοποιημένοι.

Οι... ελαφρολαϊκοί στέλνουν με SMS. Μόνο που στις κάλπες ρίχνεις ψηφοδέλτιο και όχι SMS. Εκτός κι αν καταφέρει ο Stefanos να πείσει τους διαδικτυακούς του φόλουερς να ψηφίσουν με επιστολική ψήφο. Φευ, μέχρι στιγμής οι εγγεγραμμένοι είναι λίγοι. Μόνο 55.212, εκ των οποίων οι του εξωτερικού είναι 21.225 και οι εντός Ελλάδος 33.987. Και στις 22 μέρες που απομένουν για εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους μάλλον δεν θα μπορέσει να πείσει αρκετούς και σίγουρα όχι τις εκατοντάδες χιλιάδες που χρειάζεται για να κάνει την ανατροπή στην οποία ομνύει.

Επίσης, θα πρέπει να δει πώς θα χειριστεί τρία σοβαρά βαλκανικά διπλωματικά θέματα που θα χρειαστεί να διαχειριστεί τον Απρίλιο και τον Μάιο η χώρα. Στη Βόρεια Μακεδονία, τις εκλογές θα τις κερδίσει το δεξιό εθνικιστικό κόμμα (VMRO-DPMNE) και όχι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDSM). Οι σοσιαλδημοκράτες θέλουν να τηρηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Το VMRO, όχι. Και υπόσχεται ότι θα εγκαταλείψει το «Βόρεια Μακεδονία» και θα επανέλθει στο σκέτο «Μακεδονία». Πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση και τι θα κάνει ο «ούλτρα πατριώτης» Κασσελάκης; Το δεύτερο πρόβλημα αφορά την αναγνώριση του Κοσσόβου από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Ντόρα Μπακογιάννη τάχθηκε υπέρ.

Η αναγνώριση του Κοσσόβου μπορεί όμως να έχει επιπτώσεις και στο καθεστώς των Κατεχομένων της Κύπρου. Και το τρίτο πρόβλημα σχετίζεται με την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας. Θα άρει, λόγω Μπελέρη, η Ελλάδα το βέτο; Και στα τρία θέματα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. πιέζουν την κυβέρνηση να μην είναι αρνητική. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα συμπλεύσει; Θα αντιδράσει; Και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στους εκλογείς από τη θέση που θα λάβει στα τρία αυτά βαλκανικά αγκάθια της χώρας; Τα ποσοστά είναι συνάρτηση και των θέσεων που παίρνεις και σε μείζονα θέματα διπλωματίας και δεν ανεβαίνουν από τα ντεσιμπέλ των λεκτικών διακηρύξεων. Και επειδή και τα τρία βαλκανικά θέματα θα κριθούν παραμονές των ευρωεκλογών μπορεί από τις απαντήσεις που θα δοθούν να ενισχυθεί το προφίλ του Μητσοτάκη και να αποδυναμωθεί του Κασσελάκη ή το αντίστροφο. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα Τέμπη, η εγκληματικότητα, οι αγρότες, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα ομόφυλα ζευγάρια, η ακρίβεια που θα διαμορφώσουν το αποτέλεσμα, αλλά και ο χειρισμός διπλωματικών θεμάτων, τα οποία συνδέονται αμέσως με τη χώρα.

Ανησυχία

Στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι οι κυβερνητικοί χειρισμοί μπορεί να ευνοήσουν την αντιπολίτευση, ορισμένοι όμως ανησυχούν μήπως υπάρξουν λαϊκιστικές προσεγγίσεις από στελέχη ή και την ηγεσία, οι οποίες θα βλάψουν, αντί να ωφελήσουν, τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εμπλοκή Κασσελάκη στη διένεξη της Ελενας Ακρίτα με τη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα Γκραμπόφσκι ευτυχώς ήταν μικρή και σύντομη, λένε όσοι φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξουν βαλκανικά «φάλτσα» του Stefanos, από τα οποία όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απεμπλακεί χωρίς φθορά. Ευτυχώς, για τον χειρισμό των διπλωματικών αυτών θεμάτων υπάρχει ο Τσίπρας, που ως υπεύθυνος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Βαλκανική μπορεί να συμβουλεύσει τον Κασσελάκη. Αρκεί φυσικά ο διάδοχος να ακούσει τον προκάτοχό του. Και να μην παρασυρθεί, αναπτύσσοντας έτι περαιτέρω τη φιλαυτία του, ένεκα της δημοσκοπικής ανάφλεξης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πάντως δύσκολο να γειώσουν τον Stefanos, ο οποίος απολύθηκε από τον στρατό και τρελάθηκε από τα καλά μαντάτα του Αράπογλου, του Μαύρου και των άλλων δημοσκόπων για τον ΣΥΡΙΖΑ...