Τι δεν είναι είδηση, τι δεν είναι ανάλυση...
Του Διαμαντή Μπασαντή1
Γνωστή κυριακάτικη εφημερίδα αποκάλυψε της πριν μερικούς μήνες τον «ξαφνικό θάνατο» της ΕΡΤ. Το δημοσίευμα πέρασε απαρατήρητο. Μερικές εβδομάδες αργότερα η ΕΡΤ έκλεισε ξαφνικά. Άραγε γιατί δεν «είδε» κανένας την είδηση όταν δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδα; Τι ήταν αυτό που «τύφλωσε» εκατοντάδες δημοσιογράφους και άλλους τόσους αναλυτές;
Η απάντηση απλή: Σε έναν τόπο που οι «αποκαλύψεις» και οι «συνωμοσίες» πέφτουν σαν το χαλάζι είναι πλέον δύσκολο να πιστέψει κανείς και το αυτονόητο. Τόσες φορές που έχει φωνάξει ο ελληνικός Τύπος «λύκος στα πρόβατα» ποιος θα πίστευε την μια που θα ήταν αλήθεια;
Συμπέρασμα: Στην Ελλάδα δεν έχουμε αποκαλυπτική ειδησεογραφία, αλλά απογυμνωμένη δημοσιογραφία. Μια απογύμνωση που αποτυπώνεται ανάγλυφα πολλά χρόνια και στις κυκλοφορίες. Ο ελληνικός Τύπος έκανε ότι μπορούσε να χάσει αυτό που θα τον στήριζε στην εποχή της κρίσης: Την αξιοπιστία του…
Γνωστός αρθρογράφος γράφει χρόνια περισπούδαστα «άρθρα» και «αναλύσεις» στον σοβαρό Τύπο και εσχάτως σε γνωστή ιστοσελίδα. Μου ήρθε μέσω mail «ανάλυση» του για το πώς μπήκε η Ελλάδα στην ευρωζώνη στην οποία πρόβαλε «σοβαροφανώς» πρωτόγνωρα κριτήρια (ειδικά για την Ελλάδα) και τα οποία παρέθετε «θριαμβευτικά»: Κριτήριο διαφθοράς (!), κριτήριο παραγωγικότητας (!). Με βάση αυτά τα κριτήρια μόνο η Ελλάδα περίσσευε στον κύκλο του ευρώ. Έτσι «κατατρόπωνε» τον τέως υπουργό Ν. Χριστοδουλάκη που απαντούσε σε προεκλογική θέση της Α. Μέρκελ για την ελληνική ένταξη.
Αυτό το ιδεολογικό σχόλιο (επιπέδου φοιτητικής μάζωξης του 1975) θεωρήθηκε και από την εν λόγω ιστοσελίδα ως «σοβαρό» άρθρο ή ανάλυση. Όπως θα έλεγε και ο Πιραντέλο: «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε»…
Φυσικά δε είναι πρώτη φορά που γράφει έτσι ο εν λόγω κύριος όπως και άλλοι στον ελληνικό Τύπο. Υπενθυμίζουμε πως ο ίδιος είχε επιδοθεί προ ετών σε σύγκριση των κριτηρίων της χάρτας ανθρώπινων δικαιωμάτων του ΟΗΕ (1949 μ.Χ) και της εφαρμογής τους κατά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου στην Ασία (330 π.Χ.)! Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Μόλις προχτές συνέκρινε τα κριτήρια της επέμβασης των μεγάλων δυνάμεων στην ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827 μ.Χ) με αυτά της επαπειλούμενης στις μέρες μας επίθεσης στη Συρία (2013 μ.Χ.)!
Εδώ και χρόνια τέτοιες απίθανες συγκρίσεις (γεμάτες χρονικές αυθαιρεσίες, κοινωνικές ανακολουθίες κλπ.) από ευφάνταστους ιδεολόγους και καθοδηγητές θεωρήθηκαν «αναλύσεις». Δυστυχώς ήταν και είναι ιδεολογικές ασκήσεις επί χάρτου ή επί οθόνης. Και όλες τους διδάσκουν μια κακοχωνεμένη ιδεολογία με επιχειρήματα φοιτητικού αμφιθεάτρου μιας άλλης εποχής… Όλα αυτά μπορεί να ενδιαφέρουν τους γράφοντες και τους φίλους τους, αλλά όπως αποδεικνύουν οι κυκλοφορίες και κάποια σχόλια που επιτρέπουν να αναρτηθούν ελάχιστα απασχολούν τους αναγνώστες…
Δεν είναι τυχαίο πως ο εν κρίση ευρισκόμενος ελληνικός Τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) βρίθει από τέτοιες «αναλύσεις» και σχολιογραφία, που εστιάζουν στα γεγονότα μόνο και μόνο για να τα ερμηνεύσουν ιδεολογικά. Και εστιάζουν ακόμα λιγότερο στα δεδομένα ενός κόσμου πολύπλοκου και αντιφατικού…
1 Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ
