Εν Άνδρω

Του Διαμαντή Μπασαντή

 

Σε δύο εβδομάδες καλούμαστε να αποφασίσουμε για μια ακόμα φορά για την κυβέρνηση της χώρας. Ξεκινάμε εδώ μια πρώτη επισκόπηση εξετάζοντας τις προεκλογικές στρατηγικές και τακτικές των δύο «μεγάλων» κομμάτων και τις δημοσκοπήσεις, καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Τις επόμενες μέρες θα εξετάσουμε και τις στρατηγικές και τις τακτικές και των άλλων κομμάτων.

Ξεκινάμε με την ΝΔ. Ο κ. Σαμαράς διαπιστώνοντας από τις δημοσκοπήσεις πως η «στρατηγική του φόβου» δεν περπατά, αλλάζει και επιχειρεί την «στρατηγική της ελπίδας». Είκοσι μέρες πριν τις εκλογές κατάλαβαν οι «στρατηγοί» του πως μια στρατηγική πιάνει μια φορά! Δεν είναι εύκολο να πιάσει και δεύτερη. Πάνε πια πολλά χρόνια από το 2009 όταν ο κ. Σαμαράς πούλαγε ελπίδες ανανέωσης για να γίνει αρχηγός της ΝΔ…

Κάπου εδώ, λοιπόν, ξέμεινε ο πρωθυπουργός με τον «φόβο». Ίσως γιατί τον "φόβο" τον έχουν σπουδάσει οι αντίπαλοι του, ενώ τον έχει ξεπεράσει ο κόσμος. Θυμίζουμε πως την «στρατηγική του φόβου» την ξεκίνησε ο πρωθυπουργός …στον καφενέ της Βουλής! Μετά την πήγε βόλτα ο Άδωνης στις ρούγες των καναλιών! Εκείνοι που μίλαγαν το καλοκαίρι για success story μιλούσαν τον Νοέμβριο για Grexit! Αυτές τις μέρες προσπαθούν να πουν κάτι καινούριο. Όμως και το καινούριο που λένε είναι μια από τα παλιά. Υποσχέσεις που δόθηκαν σε τρία (αντιμνημονιακά) Ζάππεια (ποιος τα θυμάται ε;). Και που αναπαλαιώθηκαν στις εκλογές του 2012: μειώσεις φόρων(!), μη περικοπές συντάξεων(!), ανάπτυξη(!!), επενδύσεις (!!), μείωση του ΕΝΦΙΑ!!!

Αν γυρίσουμε τις σελίδες στο 2012 θα δούμε πως έλεγαν ακριβώς τα ίδια. Φαίνεται πως ο περίκλειστος κύκλος του Μαξίμου ποτέ δεν συνομίλησε με την ΝΔ. Και έτσι στο τέλος ξέμεινε από ιδέες. Και μετά άρχισαν τις …μεταγραφές! Να η Άντζελα Γκερέκου (δύο άντρες σφάζονται για τα μάτια της Άντζελας), να και ο Βασίλης Οικονόμου στο τρίτο συνεχόμενο κόμμα σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις! Αυτός είναι μοναδικός: το 2015 γίνεται δεξιός, ενώ το 2012 ήταν αριστερός και το 2009 κεντρώος! Πήδηξε σε τόσα κόμματα πάντα ...για το καλό του τόπου! Η μόνη ελπίδα για τον τόπο είναι να μην εκλεγούν κάτι τέτοιοι πολιτικοί γυρολόγοι.

Ακόμα είναι αστείες οι προεκλογικές αιτιάσεις του πρωθυπουργού πως δεν συζητά με τον κ. Τσίπρα, το 2015, επειδή τον …έβρισε!!! Αυτός δεν συζήτησε ούτε και με την κ. Μπακογιάννη το 2009! Ίσως γιατί …δεν τον έβρισε! Μα ούτε με τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Τσίπρα δεν συζήτησε το 2012, Ίσως επειδή …δεν τους έβρισκε! Αλήθεια με ποιον πολιτικό του αντίπαλο έχει ποτέ αξιωθεί να μιλήσει ο κ. Σαμαράς των ατέλειωτων μονολόγων;

Τελευταία ελπίδα του κ. Σαμαρά, όπως φαίνεται, είναι η ι μη αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και μια αξιοπρεπής ήττα δική του. Γι’ αυτά τα δύο δίνει μεγάλη μάχη. Όμως δεν το βοηθά και η Ευρώπη που σήμερα κρατά αυστηρή ουδετερότητα. Οι «σοβαροί Ευρωπαίοι» αφήνουν βέβαια κάποιες σκληρές αιχμές, αλλά συνάμα δημοσιεύουν άρθρα και μελέτες που μιλάνε για ανάγκη μείωσης του ελληνικού χρέους. Είτε κρύβουν χαρτιά. Είτε περιμένουν στην γωνία. Θα δούμε…

Το τελευταίο είναι πως την κυβέρνηση πια εγκαταλείπουν καοι μεγάλοι έλληνες mediaάρχες. Χτες βγήκε η ναυαρχίδα του ΔΟΛ το ΒΗΜΑ της Κυριακής με κορυφαίο τίτλο: Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Ενώ σήμερα ξεκινά το «νέο» δελτίο του Mega και ψάχνει  αριστερό σχολιαστή από την ΑΥΓΗ! Όπως όλα δείχνουν όλοι ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα.

Πάμε τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για πρώτο κόμμα. Για την αυτοδυναμία θα δούμε. Μιλούν από θέση δημοσκοπικής ισχύος και έτσι κάνουν μια προεκλογική εκστρατεία «ήρεμης δύναμης»! Δεν τους ενοχλεί, λοιπόν, η αδυναμία του κ. Σαμαρά να τους στριμώξει με μια συζήτηση. Αντιθέτως την απολαμβάνουν. Αφήστε που οι «εκφοβισμοί» κάνουν κάποιες στιγμές τον κ. Σαμαρά να μοιάζει …έξαλλος!

Από την άλλη ο κ. Τσίπρας με τον αέρα του πρωτοπόρου φαίνεται πιο άνετος, ενώ είναι και πιο προσεκτικός από το παρελθόν. Διεξάγει μια προεκλογική εκστρατεία προωθώντας την «στρατηγική της ελπίδας»! Η «ελπίδα» απέναντι στον «φόβο». Και επειδή οι άνθρωποι χρειάζονται και λίγη ελπίδα φαίνεται πως ταιριάζει περισσότερο στο σημερινό περιβάλλον.

Φυσικά δεν εξηγεί και πολλά για την μετά τις εκλογές στρατηγική του στην Ευρώπη. Αλλά ποιος εξηγεί σε μια διαπραγμάτευση-αναμέτρηση και μάλιστα προεκλογικά πόσο έτοιμος να υποχωρήσει; Εξήγησε τίποτα τέτοιο ο κ. Σαμαράς το 2012; Όλοι λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν πολλά στο φλου. Στο φλου αφήνουν πολλά και οι Ευρωπαίοι...

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο. Οι άλλοι είναι φθαρμένοι. Όταν αναπαλαίωνε την κυβέρνηση ο κ. Σαμαράς το καλοκαίρι του 2014 έχανε κάθε ελπίδα να δείξει ένα νέο πρόσωπο. Τα παλιά φθαρμένα στελέχη μιας «λαϊκής δεξιάς» δεν έχουν τίποτα το μεταρρυθμιστικό ή το νέο να δείξουν. Τα νέα στελέχη τότε έμειναν στην άκρη. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πιο νέος από ποτέ. Συγχρόνως, ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλει προσεκτικά μερικά στελέχη και επιδιώκει πια να μιλά μια ενιαία γλώσσα. Αφήνει ορισμένα στελέχη του που λένε αντιφατικά πράγματα στην σκιά.

Πάμε τώρα στα συμπεράσματα των δημοσκοπήσεων. Τα περί πρωτιάς τα είπαμε. Τα περί αυτοδυναμίας θα τα συζητήσουμε την άλλη εβδομάδα. Τι μας λένε σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Λένε ότι λέει ο κόσμος. Αντί άλλου συμπεράσματος μεταφέρω εδώ αυθεντική φράση μιας γιαγιάς από την Τήνο στο καράβι: «Ο ΣΟΥΡΙΖΑ θα βγει με τα τσαρούχια, έτσι που τα κάνανε οι άλλοι»!

Τι δηλώνει πολιτικά η γιαγιά από την Τήνο (που ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να προφέρει); Πως τις εκλογές  δεν θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα τις χάσουν οι «άλλοι»!

Ο ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάστηκε, όπως προετοιμάστηκε, μετά καβάλησε πρώτος τις δημοσκοπήσεις. Τώρα πια, όπως λένε, «είδε φως και μπήκε» πρώτος. Να δούμε τώρα με πόσο θα βγει και μετά πως θα βγάλει κι εμάς μαζί του από το σημερινό τούνελ…