Εν Άνδρω

Του Χρήστου Οικονόμου

 Kι όμως! Οι ενδείξεις και τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα διαθέτει πόρους για πλήρη κάλυψη των εσωτερικών και εξωτερικών υποχρεώσεών της έως τα τέλη του προσεχούς Μαΐου! (Και τούτο, μακράν της εκατέρωθεν απολύτως σκόπιμης διακίνησης σεναρίων περί πτωχεύσεων, είτε στις 9 Απριλίου είτε στις 10 Μαΐου).

Παράλληλα (επίσης παρά τα περί του αντιθέτου γραφόμενα περί αργής εξέλιξης στις διαβουλεύσεις Αθήνας-ευρωπαίων δανειστών της), υπάρχουν  πληροφορίες σε δημοσιογράφους του εξωτερικού, σύμφωνα με τις οποίες η παράταση που σημειώνεται στον παρόντα γύρο των διαβουλεύσεων, για τους ευρωπαίους δανειστές μας είναι ένδειξη ότι η Αθήνα θα θελήσει να εξαντλήσει κάθε χρόνο που έχει στη διάθεσή της, πριν καταλήξει να συναινέσει στις δεσμεύσεις που της ζητούνται, προκειμένου να λάβει μέρος των καθυστερούμενων δόσεων από το πρόγραμμα στήριξης (λήξαν μνημόνιο).

Οι αναφορές αυτές, απηχούν μια ανομολόγητη ανησυχία, η οποία τις δύο τελευταίες μέρες παρεπιδημεί στα γραφεία της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, αλλά φθάνει και μέχρι τα νέα γραφεία της ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη. Και η ανησυχία αυτή είναι ότι ίσως η Αθήνα, αν πράγματι αναγκαστεί να αθετήσει πληρωμές υποχρεώσεών της στο εξωτερικό, θα επιδιώξει τούτο τουλάχιστον να αφορά σε υποχρεώσεις προς την ΕΚΤ (που αποτελούν το μεγάλο μέρος των ελληνικών εξωτερικών υποχρεώσεων του Ιουλίου και του Αυγούστου) και όχι προς το ΔΝΤ ή οιονδήποτε άλλον ιδιώτη πιστωτή της.

Η σκέψη τούτη εξετάζεται με μεγάλη ανησυχία στην ηγεσία της Ε.Ε. διότι τυχόν αθέτηση οφειλών της Ελλάδας, χώρας-μέλους του ευρώ, προς την ΕΚΤ, θα δημιουργούσε δύο ανυπέρβλητα προβλήματα στην ευρωζώνη: Εάν μεν η Ελλάδα χρεοκοπούσε, πολιτικά τούτο θα χρεωνόταν σε αδιαλλαξία της ΕΚΤ έναντι χώρας-μέλους της ζώνης του ευρώ, εάν δε η ΕΚΤ αναλάμβανε την ευθύνη να μην διεκδικήσει με συμβατικό τρόπο της απαιτήσεις της έναντι της Ελλάδας ανεχόμενη καθυστερήσεις αποπληρωμών από οφειλές της Ελλάδας, το κύρος της και ο διευρυμένος προσφάτως ρυθμιστικός και εποπτικός ρόλος της στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, θα δέχονταν ισχυρό πλήγμα αξιοπιστίας.

Επί πλέον, δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία του γεγονότος ότι υπάρχουν εκκρεμότητες ρύθμισης καταβολών προς την Ελλάδα, ανεξαρτήτως της διχογνωμίας σε νομικούς  κύκλους περί τούτων.

Τούτων δοθέντων, γίνονται σκέψεις για χαλάρωση των απαιτήσεων των ευρωπαίων δανειστών μας έναντι της Αθήνας, ώστε να υπάρξει συμφωνία το αργότερο έως τα τέλη Απριλίου και να επισπευσθεί ο διάλογος και οι αποφάσεις για νέο πρόγραμμα έως τα τέλη Ιουνίου.

Έτσι, με θωρακισμένη την ΕΚΤ έναντι ελληνικών χειρισμών, θα μπορούσε το βάρος να πέσει στην προσπάθεια να τηρηθούν μέχρι κεραίας οι όποιες δεσμεύσεις τυχόν θα δεχτεί να αναλάβει η Αθήνα.

Το όλο σκηνικό, δείχνει ανησυχία για τις εξελίξεις την ευρωζώνη, πέραν του τι μέλλει γενέσθαι με την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο πώς αρχίζει ήδη να αμφισβητείται ακόμη και η αποτελεσματικότητα του προγράμματος ρευστότητας του κ. Ντράγκι, σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την προσπάθεια να ελεγχθεί η αποπληθωρισμός στην ευρωζώνη  και να επιστρέψει η ευρωπαϊκή οικονομία σε ουσιαστικό αναπτυξιακό κύκλο.                        

___ . ___