Εν Άνδρω

"Η Ευρώπη χρειάζεται να δημιουργήσει ένα νέο σύστημα για τους ανθρώπους που ζητούν άσυλο καθώς οι σημερινοί της κανόνες, που είναι γνωστοί ως Κανονισμός του Δουβλίνου, δεν λειτουργούν πλέον. Σε οποιοδήποτε σύστημα κατανομής των προσφύγων θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος των χωρών και η ισχύς των οικονομιών τους" Καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ, Μπρέμερχαφεν-Βρέμη, 23/4/2015.

Αυτά είπε μετά την διαπιστωμένη αποτυχία της Ευρώπης στο μεταναστευτικό η κ. Μέρκελ. Αυτά μετά από χρόνια παλινδρομήσεων, αναβολών, επεμβάσεων, τραγικών περιστατικών κλπ. Η Ευρώπη χρόνια πολλά "μετά την αμαρτία που την είπανε αρετή" έφτασε σε μια πρώτη παραδοχή για όλα όσα έβλεπε και καμωνόταν πως δεν υπήρχαν. Αναγνώρισε ένα εκ των μέγιστων προβλημάτων της, το μεταναστευτικό:

-  Αλήθεια, πως δημιουργήθηκε;

-       --  Από βιαστικές αποφάσεις ευρωπαίων πολιτικών που έσυραν πρώτοι τον χορό της αραβικής "άνοιξης" με "ανθρωπιστικές" επεμβάσεις χωρίς να προβλέψουν το επερχόμενο μεταναστευτικό "φθινόπωρο".

-       --  Τι είχε προβλέψει μέχρι σήμερα για το μεταναστευτικό «η Ευρώπη του πολιτισμού και του ανθρωπισμού»;

-       --  Την συμφωνία «Δουβλίνο 2» στην οποία έσυρε τους πάντες στην Ευρώπη να την υπογράψουν (και με το ζόρι) «για να μην απομονωθούν»!!! Μια συμφωνία που φόρτωνε το πρόβλημα στους Νότιους!!!

Τώρα που τα μεγάλα μεταναστευτικά και τα προσφυγικά ογκώθηκαν κύματα και σπάνε στις ακτές της Ιταλίας και οι νεκροί πια κατά χιλιάδες ξεβράζονται στις ακτές της Λαμπαντούζα πήρε είδηση το πρόβλημα «η Ευρώπη του πολιτισμού και του ανθρωπισμού»! Όσο το πρόβλημα το είχε η Ελλάδα ή η Μάλτα έλεγαν "καθήστε καλά μην απομονωθείτε γιατί υπάρχει το Δουβλίνο 2"!

Τώρα πια όλοι βλέπουν πως το «Δουβλίνο 2» είναι νεκρό γράμμα το ....τελείωσε στο Μπρέμερχαφεν και η γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ. Δυστυχώς «στην Ευρώπη της δημοκρατίας και της ισότητας» μερικά κράτη είναι "πιο ίσα από τα άλλα". Και όταν φωνάζουν οι μικροί δεν ακούγονται. Αλλά όταν βάλουν οι μεγάλοι ακούγονται. Ιδίως αν συνοδεύονται και από τις φωνές χλιάδων νεκρών στις ακτές τους. Για τις φωνές των ζωντανών ας το αφήσουμε. Αυτό πιυ "ενοχλεί" είναι οι "φωνές" των εκατοντάδων νεκρών σωμάτων στις ακτές του "πολιτισμού".

Βλέπετε ο «πολιτισμός» ακούει πάντα πρώτα τον εαυτό του. Μετά ίσως ασχοληθεί και με τους άλλους, στους οποίους νωρίτερα είχε παρέμβει πολιτικά, κοινωνικά, στρατιωτικά ή διαφορετικά.

Αλήθεια κάνουν λάθη οι μεγάλοι και πολιτισμένοι; Και αν κάνουν μετράνε όλα τα λάθη το ίδιο; Ίδια των μικρών; Ίδια και των μεγάλων στην μεγάλη ζυγαριά του κόσμου; Αν κάποια κράτη "είναι πιο ίσα" στην φωνή μήπως "είναι και πιο ίσα" και στα λάθη τους; Άρα τα μεγάλα κράτη κάνουν και μεγάλα λάθη.

Έστω και τώρα, μετά τις εκατόμβες στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, η Ευρώπη είδε μερικά από τα λάθη της. Πέρα από τις ρητορικές παραδοχές μπορεί άραγε να διορθώσει κάτι;

 

 "εν Άνδρω"