Πού μένουμε;
Του Διαμαντή Μπασαντή
Οι σκιτσογράφοι της Ευρώπης για το ελληνικό δημοψήφισμα
Έντονη η αντιπαράθεση. Πολλοί συμπολίτες μας θυμωμένοι «μένουν Ευρώπη»! Αλλά εξίσου πολλοί στενοχωρημένοι «μένουν Ελλάδα»! Ένας πρώην πολιτικός ...«μένει Βυζάντιο»!!! Ένας φίλος μου δηλώνει σε όλους τους τόνους πως «μένει Βριλήσσια»! Αρκετοί που ξέρω «μένουν Ραφήνα»! Ορισμένοι επιμένουν πως «μένουν Άνδρο»! Εσείς αλήθεια που μένετε;
Το εθνικό μας σπορ, ο διχασμός. Τώρα διχαστήκαμε με το «που μένουμε». Αλήθεια που μένουμε; Μένουμε Ευρώπη ή Ελλάδα; Μένουμε Βαλκάνια ή Νοτιοανατολική Ευρώπη; Μένουμε όπου θέλει ο Γέρουν Ντάιζεμπλουμ ή ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε; Ή, μένουμε εκεί που λένε όλοι οι παλαιοί πολιτικοί που δηλώνουν «ευρωπαίοι», αλλά όταν κυβέρνησαν έκαναν πολύ λίγα ευρωπαϊκά και πολύ περισσότερα βαλκανικά;
Ας αφήσουμε όμως τους έλληνες πολιτικούς του «αρχαίου καθεστώτος», όπως θα έλεγαν οι διαφωτιστές στην γαλλική επανάσταση. Κρίθηκαν πολλές φορές. Απέτυχαν περισσότερες. Έτσι είναι στην Ελλάδα: η αποτυχία στις πράξεις και η επιτυχία στα λόγια είναι μέρος της καθημερινής πολιτικής ρουτίνας. Παρόλα αυτά όπως λέει ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης «καλά την φέραμε την ζωή μας μέχρι εδώ/ μικροζημιές και μικροκέρδη/ το θέμα είναι τώρα τι λες;»
Ο Τάσος Χαλάς σχολιάζει το δημοψήφισμα
Εμείς δεν ξέρουμε ακόμα που μένουμε. Ας δούμε όμως τι λένε οι ευρωπαίοι. Πού μένουμε κατ’ αυτούς; Ας δούμε τι λένε οι ειδικοί του είδους: ο Γέρουν Ντάιζεμπλουμ και ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε.
Δευτέρα και Τρίτη και οι δύο ευρωπαίοι ειδικοί δηλώνουν από κοινού με την απαραίτητη σοβαρότητα για ευρωπαίο πολιτικό: με όχι οι Έλληνες είναι εκτός ευρώ!!!
Την Τετάρτη, πρώτος ο Βόλφγκαγκ, με εκείνο το πάντα αυστηρό και στριφνό ύφος, δηλώνει: και όχι να ψηφίσουν οι Έλληνες θα είναι στο ευρώ και την Δευτέρα!!!
Πριν συνέλθεις από το σοκ έρχεται την Πέμπτη και ο Γέρουν, με εκείνο το αυστηρά χαρούμενο ύφος, και δηλώνει: και με όχι οι Έλληνες πάλι θα είναι στο ευρώ!!!
Μα πως γίνονται τόσο αντιφατικές δηλώσεις στην Ευρώπη, αναρωτιέσαι ως παλαιός ευρωπαϊστής...
Και βέβαια γίνονται γιατί η διαπραγμάτευση συνεχίζεται εντατικότερα αυτή την εβδομάδα. Μέρος της διαπραγμάτευσης και το δημοψήφισμα. Την Δευτέρα ΟΛΟΙ ξέρουν πως θα ξανακάτσουν στο ίδιο τραπέζι και εκεί θα ξαναμετρήσουν κέρδη και ζημιές. Ή, για να το πούμε ευρωπαϊκά θα κάνουν ΟΛΟΙ damage control!!! Και όταν λέμε ΟΛΟΙ δεν εννοούμε μόνο τους ζημιάρηδες Έλληνες. Εννοούμε τους «σοβαρούς» ευρωπαίους που έπρεπε να φτάσει (ή να φέρουν) μια χώρα στα κάγκελα για να καταλάβουν τι τους λέει το ΔΝΤ που έχουν για συνέταιρο: να βάλουμε αυστηρά μέτρα στους Έλληνες, αλλά να ΚΟΥΡΕΨΟΥΜΕ 30% του χρέους τους!!!
Αυτά τα λέει το ΔΝΤ. Όχι εμείς…
Αλλά γιατί τόσες αντιφατικές δηλώσεις από αυτούς που μένουν Ευρώπη; Γιατί δύο μέρες μας τα λένε έτσι; Και δύο μέρες μας τα λένε αλλιώς; Υπάρχει εξήγηση; Ή, μήπως όλα κινούνται στη σφαίρα του ανεξήγητου;
Και βεβαίως υπάρχει λογική εξήγηση. Οι άνθρωποι αυτοί δεν παραφρόνησαν. Αλλά παρακολουθούν τις ελληνικές δημοσκοπήσεις. Όσο το «όχι» ήταν καθαρά μπροστά (μέχρι την Τρίτη) πίεζαν και απειλούσαν. Όταν το «ναι» πήρε εμπρός (μετά και είδαν την Πέμπτη) και έφτασε στο 50/50 τότε χαλάρωσαν την στρόφιγγα του «που μένουμε».
Ο λόγος: να μην τους τρελάνουμε κιόλας, σκέφτηκαν, και πάρουν τώρα τίποτα ανάποδες και ξαναπάνε στο όχι!!! Έτσι, ξαφνικά μειλίχιοι και πάντα σοβαροί μας χτύπησαν την πλάτη φιλικά (μας αγαπάνε, αλλά δεν το δείχνουν) και μας είπαν: εντάξει μένετε Ευρώπη!!!
Επιτέλους μάθαμε κι εμείς που μένουμε! Εμείς που ακόμα τσακωνόμαστε αν μένουμε Ευρώπη, Ελλάδα, Ραφήνα, Άνδρο, Τήνο, Μύκονο...
Επιτέλους κάπου μένουμε. Και παρά τα όσα λέγονται και γράφονται την Δευτέρα του δημοψηφίσματος θα ξανακάτσουμε ΟΛΟΙ στο ίδιο τραπέζι στις Βρυξέλες για διαπραγματεύσεις. Όχι για να φύγουμε από την Ευρώπη ή από το ευρώ. Αλλά για να βρεθεί μια λύση ΜΕΣΑ στην Ευρώπη και στο ευρώ! Το δημοψήφισμα ήταν μέρος της διαπραγμάτευσης. Και γι’ αυτούς και για εμάς…
Το τι χάθηκε ή τι κερδήθηκε εκατέρωθεν με το δημοψήφισμα θα το αναλύσουμε την Δευτέρα όταν ανατείλει ο ήλιος της 6ης Ιουλίου 2015. Μέχρι τότε να ξέρετε πως γεωπολιτικά, γεωγραφικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, μένουμε όπου είμαστε. Εκείνοι μας χρειάζονται εδώ. Και εμείς τους χρειαζόμαστε εκεί. Και όλοι μαζί χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Όταν τα συμφέροντα είναι κοινά ΟΛΟΙ μένουμε μαζί...