Αποτιμώντας το ΟΧΙ για την Ελλάδα και την Ευρώπη
Του Διαμαντή Μπασαντή
Προς τα που θα παει η Ευρώπη είναι σήμερα το ερώτημα
Oπολιτικός σεισμός του 61,5% εξέπληξε τους πάντες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μερικοί πρωτοσέλιδοι τίτλοι των μεγάλων ευρωπαϊκών ΜΜΕ είναι ενδεικτικοί της νέας κατάστασης Η πολύ σημαντική εφημερίδα Liberation, που απευθύνεται στην πνευματική ελίτ της Γαλλίας, έγραψε για «Σεισμό στην Ευρώπη μετά το όχι του Δία», ενώ η Bild, που εκφράζει τις λαϊκές τάξεις της Γερμανίας, αναφέρει «Οι Ελληνες γιορτάζουν το όχι τους, τώρα τι γίνεται Καγκελάριε;» και τέλος το σοβαρό Spiegel σημειώνει: "H Ελλάδα επιλέγει ένα αβέβαιο μέλλον".
Όμως ο πολιτικός σεισμός ανέδειξε και μια άλλη πολιτική γεωλογία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Metron Analysis το 75% των νέων (φοιτητές, πτυχιούχοι) ψήφισαν ΟΧΙ, έναντι 25% που ψήφισαν ΝΑΙ! Το 64% των ανέργων ψήφισαν ΟΧΙ ενώ το 32% ΝΑΙ! Το 60% των συνταξιούχων ψήφισαν ΝΑΙ και το 35% ΟΧΙ! Είναι προφανές πως έχουμε μια Ελλάδα που έχει αποκλειστεί στο ΟΧΙ και μια Ελλάδα που περιμένει την σύνταξη στο ΝΑΙ.
Και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο κάθετα αν δούμε τις ηλικίες. Οι νέοι από 18 μέχρι 30 ετών σε ποσοστά συντριπτικά ψήφισαν ΟΧΙ (ΟΧΙ 69% - ΝΑΙ 26%). Αλλά και οι μεγαλύτεροι μεταξύ 30 και 44 ετών ψήφισαν ΟΧΙ (54% ΟΧΙ – 45% ΝΑΙ). Και ακόμα και οι ηλικίες 45 μέχρι 59 ετών ψήφισαν ΟΧΙ (59% ΟΧΙ - 39% ΝΑΙ). Τέλος οι άνω των 60 που ψήφισαν 50% ΝΑΙ και 37% ΟΧΙ.
Από τα παραπάνω καθίσταται εμφανές πως οι αποκλεισμένοι της οικονομίας (νέοι, φοιτητές, πτυχιούχοι, άνεργοι) είδαν πως δεν είχαν να χάσουν πολλά. Ο απίστευτος εκφοβισμός του ΝΑΙ δεν τους άγγιξε. Πώς να φοβίσεις έναν νέο που ΔΕΝ έχει προοπτικές στην πατρίδα του; Πώς να τρομάξεις έναν άνεργο για ένα ευρώ που δεν το βλέπει στα χέρια του;
Οι μεσαίες ηλικίες που είδαν τις προοπτικές τους να γκρεμίζονται στα χρόνια του μνημονίου έκαναν κι αυτές μεταβολή μπροστά στην κάλπη και πήγαν στο ΟΧΙ. Οι σημαντικες αυτές μετακινήσεις έδωσαν αυτό το μεγάλο εύρος στη νίκη του ΟΧΙ.
Οι δύο καθοριστικές συγκεντρώσεις
Πολλά κρίθηκαν στις συγκεντρώσεις της Παρασκευής. Μέχρι τότε οι μεσαίες ηλικίες ήταν σφιγμένες και βουβές. Οι δύο τελικές συγκεντρώσεις της Αθήνας αποτύπωσαν δύο κόσμους και έγειραν την πλάστιγγα. Ο ένας κόσμος νεανικός και θυμωμένος, αυθόρμητος και παρορμητικός. Αποφάσισε να πλεύσει σε αχαρτογράφητα νερά. Ο άλλος ένας κόσμος ηλικιωμένος και σκεπτικός, μετρημένος και συμβιβαστικός. Επέλεξε αυτό που ξέρει. Δύο κόσμοι μια Ελλάδα. Εμείς…
Η συγκέντρωση του ΟΧΙ τεράστια. Είχε να γίνει τέτοια συγκέντρωση από το 1985!!! Πολλοί μιλούν για 200.000-250.000 ανθρώπους. Το 70% νέοι. Χωρίς οργανωμένα συνθήματα. Χωρίς πλακάτ και σημαίες. Μια θάλασσα ανθρώπων από κάθε μεριά της Αθήνας που πήρε το μετρό και πήγε να ακούσει και να δει. Το μόνο σύνθημα ήταν ένα κυματιστό ΟΧΙ. Πατέρας αυτού του ΟΧΙ ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτή η λαοθάλασσα αγνόησε τις απίστευτες παρεμβάσεις ευρωπαίων αξιωματούχων όπως ο Μάρτιν Σουλτς που υπαγόρευαν τελεσιγραφικά την επόμενη ελληνική κυβέρνηση.
Πώς να αντέξει τις υπαγορεύσεις ένας κόσμος θυμωμένος, ένας κόσμος απελπισμένος, ένας κόσμος αγχωμένος;
Από την άλλη η συγκέντρωση του ΝΑΙ. Μια συγκέντρωση 30.000 ανθρώπων μεγαλύτερων ηλικιών με συναισθήματα φοβικά: «θα μας διώξουν», «δεν θα μας θέλουν αν πούμε ΟΧΙ». Την ίδια στιγμή στην «ευρωπαϊκή» συγκέντρωση κυριαρχούσαν …ελληνικές σημαίες! Για να τονώσουν το φρόνημα!!!
Πατέρας αυτής της συγκέντρωσης ένας ανεκδιήγητος Γιώργος Καμίνης, που βρήκε να πει, ως κεντρικός ομιλητής, σε μια Αθήνα που δεν είχε μαντίλι να κλάψει μπροστά στις κλειστές τράπεζες. πως ήταν πέρσι τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο, όπου έκανε διακοπές και τον σέρβιρε στο εστιατόριο ένα γκαρσόνι που ήταν Έλληνας! Το γκαρσόνι του είπε με παράπονο πως η Ελλάδα τον έδιωξε. Αυτό το γκαρσόνι ο δήμαρχος Αθηναίων, κατέληξε, πως πρέπει να …το φέρουμε πίσω!
Μνημείο απίστευτης βλακείας μιας ευκατάστατης «ευρωπαΐζουσας» ελίτ που δεν έχει πάρει είδηση τίποτα από τις σεισμικές μετατοπίσεις που έχει επιφέρει η κρίση στο γεωλογικό υπόστρωμα της ελληνικής κοινωνίας.
ΜΜΕ: Το τέρμα του κατήφορου είναι ο πάτος
Μια από τις μεγαλύτερες ήττες της μέρας ήταν αυτή που υπέστησαν τα ελληνικά ΜΜΕ. Πλέον κανείς ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ τον Πρετεντέρη και την Τρέμη!! κανείς δεν πιστεύει τον Οικονομέα και τον Καμπουράκη που στα πολυπληθή πάνελ τους παρέλασαν ασήμαντες "διασημότητες" λέγοντας με απύθμενη άγνοια και περίσσεια έπαρση απίθανα πράγματα. Μόνο ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος δεν εξαγγέλθηκε.Εξαγγέλθηκε όμως η καταστροφή του Δράμαλη.
Και όλες αυτές οι φοβικές εξαγγελίες από το αποτυχημένο πολιτικό κατεστημένο που έφερε την χώρα στην σημερινή τραγική κατάσταση. Τα ελληνικά κανάλια αναδείχθηκαν ακόμα μια φορά σε περατζάδα καφενείου. Άνθρωποι με κραυγές και ατάκες, την ώρα που η χώρα ήταν στα γόνατα (από λάθη της και λάθη των ευρωπαίων), αυτοί αυτοσχεδίαζαν για τις εντυπώσεις.
Η τηλεόραση ως πολιτικό μέσο έχει ακυρώσει τον εαυτό της εδώ και χρόνια. Αλλά και οι εφημερίδες έχουν ακυρώσει κάθε πολιτική άποψη εδώ και ακόμα περισσότερα χρόνια. Η επιρροή όλων είναι ασήμαντη. Βομβάρδισαν τον κόσμο «με ειδησεογραφικές βόμβες διασποράς» όπως είπε το Channel 4 της Βρετανίας! Και έκαναν …μια τρύπα στο νερό!!!
Αλλά και οι της ΝΔ «βομβάρδισαν» το διαδίκτυο με ένα φοβικό ΝΑΙ για να «πιάσουν» τους νέους. Κι έπιασαν πάτο!! Η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά δεν έμαθε τίποτα από την πανωλεθρία του Ιανουαρίου. Και χρειάστηκε μια νέα πολύ μεγαλύτερη για να καταλάβει πως η μόνη «δικαίωση» ήταν να πάνε σπίτι τους άνθρωποι σαν τον Σαμαρά και τον απίστευτο Άδωνη!!! Πολιτικοί που ΠΟΤΕ δεν κατάλαβαν και ΔΕΝ θα καταλάβουν πως η ελπίδα νικά τον φόβο. Ακόμα και τον φόβο μπροστά στα κλειστά ΑΤΜ που προφήτευαν τον Ιανουάριο και τους έτυχε από απειρία της κυβέρνησης (και μεθοδεύσεις του Σόιμπλε) τον Ιούλιο.
Στη Φρανκφούρτη και στις Βρυξέλες
Σήμερα είμαστε μπροστά σε μια ακόμα δύσκολη μέρα στην Ελλάδα. Η τραπεζική ρευστότητα έχει στεγνώσει. Τα μάτια είναι στραμμένα στη Φρανκφούρτη. Εκεί συνεδριάζει η ΕΚΤ. Αύριο τα μάτια θα είναι στραμμένα στις Βρυξέλες όπου γίνεται σύνοδος κορυφής για την Ελλάδα. Γαλλία και Ιταλία ήδη πήραν θέση για μια Ελλάδα εντός ευρώ. Και η Μέρκελ δήλωσε «σεβασμό στην ετυμηγορία των Ελλήνων». Τι σημαίνουν όλα αυτά θα τα δούμε τις αμέσως επόμενες μέρες. Πάντως η Ευρώπη δεν μπορεί να αποασίσει με "ελαφριά καρδιά" να εξοστρακίσει την Ελλάδα. Γαλλία κα Ιταλία δύσκολα θα το αντέξουν. Και η Γερμανία, παρά τα λόγια, δύσκολα θα πάρει τελικές αποφάσεις, ενώ υπάρχουν και οι Αμερικάνοι.
Το μέγα πρόβλημα με τους Γερμανούς και τις Βρυξέλες είναι πως δεν έχουν μάθει να σκέφτονται ή να εκτιμούν τα πράγματα γεωπολιτικά. Η γραφειοκρατία των Βρυξελών καταλαβαίνει μόνο από θεσμικές συμφωνίες και οικονομικά, η δε μεταπολεμική Γερμανία αρνήθηκε πάντα να σκεφτεί πολιτικά ή γεωπολιτικά τρομαγμένη από την καταστροφή του πολέμου. Μετά την δεκαετία του 2000 αναγκάστηκαν στο Βερολίνο να σκεφτούν διαφορετικά. Όπως εμείς δεν είμαστε προετοιμασμένοι για την δραχμή έτσι και αυτοί δεν είναι προετοιμασμένοι να αναλάβουν τις πολιτικές ευθύνες στην Ευρώπη. Η κρίση όμως επιτάχυνε τις εξελίξεις και το ελληνικό δημοψήφισμα τους έφερε ενώπιον αποφάσεων.
Τέλος δύο σημαντικά σχόλια από τον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν στους Times της Νέας Υόρκης. Ο Κρούγκμαν εκτιμά πως ναι μεν «υπάρχουν πιθανότητες ενός Grexit», αλλά και πιθανότητες για μια ευρωπαϊκή …Ευρώπη! Θεωρεί πως «η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή ιδέα κέρδισαν πολλά.. γλύτωσαν τα χειρότερα. Κατά τον Κρούγκμαν «η Ελλάδα ύψωσε «ανάστημα απέναντι σε μια πραγματικά άθλια εκστρατεία bullying και εκφοβισμού», μια προσπάθεια να τρομάξουν οι Έλληνες για «να αποδεχτούν τις απαιτήσεις των δανειστών αλλά και για να ξεφορτωθούν την κυβέρνηση τους». Θα ήταν «ένα πραγματικά άσχημο προηγούμενο εάν είχε πετύχει... οι ευρωπαϊκοί θεσμοί διασώθηκαν από τα χειρότερα ένστικτά τους. Εάν η Ελλάδα είχε εξαναγκαστεί να συμμορφωθεί από τον οικονομικό εκφοβισμό, η Ευρώπη θα είχε αμαρτήσει με ένα τρόπο που θα αμαύρωνε την φήμη της για τις επόμενες γενιές».
Αυτά μέχρι στιγμής ας περιμένουμε με ψυχραιμία να δούμε τις εξελίξεις.
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
-
Σχόλια (1)
- Πρώτα τα παλαιότερα
- Πρώτα τα νεώτερα
Υπό καθεστώς ενός οιονεί παγκόσμιου κραχ των χρηματαγορών, η κυβέρνηση υπέβαλλε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας αίτηση νέας χρηματοδότησης. Αιτείται νέο χρέος για το παλιό. Με την αίτηση αυτή η χώρα υπάγεται πλέον απευθείας στον μόνιμο μηχανισμό ελγχόμενης χρεοκοπίας και διάλυσης.
Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθύνων σύμβουλος έχουν απόλυτη εξουσία έναντι των κρατών μελών που οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως ορίζεται αυτολεξεί στην Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Στην ουσία πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο ώστε να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής.
Ας δούμε τι προβλέπει η Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Επιγραμματικά με το άρθρο 32 παρ. 2 της Συνθήκης: «Ο ΕΜΣ διαθέτει πλήρη νομική προσωπικότητα· έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα:
α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία,
β) να συμβάλλεται,
γ) να είναι διάδικος και
δ) να συνάπτει συμφωνία και/ή πρωτόκολλα για την έδρα, όποτε είναι αναγκαίο, για την εξασφάλιση της αναγνώρισης και της επιβολής του νομικού καθεστώτος και των προνομίων και ασυλιών του.»
Η παρ. 3 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Ο ΕΜΣ, η ακίνητη περιουσία, οι πόροι του και τα περιουσιακά του στοιχεία, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας από οιασδήποτε μορφής δικαστική διαδικασία, εκτός εάν ο ΕΜΣ παραιτηθεί ρητώς από την ασυλία του για τους σκοπούς οιασδήποτε διαδικασίας ή βάσει των όρων οιασδήποτε συμβάσεως, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης των χρηματοδοτικών του μέσων.»
Η παρ. 4 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας έναντι έρευνας, επίταξης, δήμευσης, απαλλοτρίωσης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής κατάσχεσης, αφαίρεσης ή δέσμευσης βάσει εκτελεστικών, δικαστικών, διοικητικών ή νομοθετικών μέτρων.»
Οι παρ. 5 & 6 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Τα αρχεία του ΕΜΣ και όλα τα έγγραφα που ανήκουν στον ΕΜΣ ή βρίσκονται στην κατοχή του είναι απαραβίαστα. Οι χώροι των εγκαταστάσεων του ΕΜΣ είναι απαραβίαστοι.»
Ενώ οι παρ. 8 & 9 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως. Ο ΕΜΣ απαλλάσσεται από οιαδήποτε υποχρέωση έγκρισης ή αδειοδότησης ως πιστωτικό ίδρυμα, πάροχος επενδυτικών υπηρεσιών ή άλλου είδους επίσημη αδειοδοτημένη, ή ρυθμιζόμενη οντότητα δυνάμει των νομοθεσιών εκάστου μέλους του ΕΜΣ.»
Μάλιστα στο άρθρο 32 παρ. 8 της Συνθήκης ίδρυσης του ΕΜΣ προβλέπεται: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως.»
Με άλλα λόγια ο δανεισμός και οι εγγυήσεις που θα αποσπάσει ο ΕΜΣ από το κράτος μέλος που έχει τεθεί υπό την κηδεμονία του «δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως.» Κι έτσι το κράτος οφειλέτης είναι αναγκασμένο να υποστεί ότι έχει αποφασιστεί ερήμην του χωρίς να έχει καν το δικαίωμα διαπραγμάτευσης ώστε δήθεν να πετύχει τίποτε περιορισμούς, ρυθμίσεις, ελέγχους και μορατόρια στον τρόπο δανεισμού του από τον ΕΜΣ.
Τι γίνεται όταν ο ΕΜΣ εγκρίνει την έναρξη ενός νέου χρηματοδοτικού προγράμματος προς την Ελλάδα; Τότε συντάσσεται «με το ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣ μνημόνιο κατανόησης («ΜΚ») όπου θα περιγράφονται αναλυτικά οι όροι που θα συνδέονται με τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής. Το περιεχόμενο του ΜΚ αντικατοπτρίζει τις αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν και το μέσο χρηματοπιστωτικής συνδρομής που έχει επιλεγεί.» (άρθρο 13, παρ. 3) Επομένως κάθε νέα χρηματοδότηση, οφείλει να συνοδεύεται από «μνημόνιο κατανόησης», όπως αυτά που μας έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα.
Το καινούργιο είναι ότι το «ΜΚ [Μνημόνιο Κατανόησης] συνάδει πλήρως με τα μέτρα συντονισμού των οικονομικών πολιτικών που προβλέπονται στη ΣΛΕΕ [Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης], ιδίως με τυχόν πράξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε γνώμης, προειδοποίησης, σύστασης ή απόφασης απευθυνόμενης στο ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣ.» (στο ίδιο άρθρο) Δηλαδή αυτή την φορά το Μνημόνιο δεν είναι μια διμερής συμφωνία με το υπό χρηματοδότηση κράτος, όπως είναι η Ελλάδα, απόρροια μιας συγκεκριμένης δανειακής σύμβασης. Εντάσσεται στη ΣΛΕΕ και στο δίκαιο της ΕΕ.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πώς η εφαρμογή του μνημονίου δεν είναι κάτι ξεχωριστό από την συμμετοχή της χώρας μας στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» Κι επομένως η τήρηση του μνημονίου, εντάσσεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος που «προβλέπει περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της,» προκειμένου να διευκολυνθεί η «συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,» όπως ρητά αναφέρεται στην ερμηνευτική δήλωση του συγκεκριμένου άρθρου.
Γι’ αυτό και η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογράφει το ΜΚ εξ ονόματος του ΕΜΣ» (παρ. 4) και επίσης η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή – σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι εφικτό, από κοινού με το ΔΝΤ – επιφορτίζεται με την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τους όρους που συνοδεύουν τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής.» (παρ. 5).
Με άλλα λόγια το κράτος μέλος που δανείζεται απευθείας από τον ΕΜΣ χάνει όχι μόνο την εθνική του κυριαρχία, αλλά την ίδια την κρατική του υπόσταση. Η κυβέρνηση οφείλει «άνευ όρων και αμετάκλητα» να ακολουθεί κατά γράμμα ότι αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ. Δηλαδή, με την ένταξή μας στο ΕΜΣ, τελειώσαμε σαν Ελλάδα. Μετατρεπόμαστε σε οικόπεδο υπό εκκαθάριση του μηχανισμού. Κι όλα με αριστερά στην κυβέρνηση.
