Η Ελλάδα στα όρια της

Μέχρι σήμερα κρατήσαμε στάση ψυχραιμίας και αναμονής στις πολύ σοβαρές εξελίξεις που βρέθηκε η χώρα μας. Μέχρι τώρα εκτιμήσαμε προσεκτικά το κλίμα και θεωρήσαμε πως υπήρχαν οι προϋποθέσεις για μια συμφωνία που θά εδίνε στην Ελλάδα την δυνατότητα να μείνει στο ευρώ και να μπει σε μια εξομάλυνσης της κατάστασης. Μέχρι τώρα οι πηγές μας ήταν σωστές και σχετικά αισιόδοξες. Βλέπαμε πως θα κατέληγαν σε συμφωνία κάποια στιγμή οι διαπραγματεύσεις. Όμως από χτες το κλίμα βάρυνε επικίνδυνα. Και σήμερα είναι ακόμα πιο βαρύ. Ίσως βλέπουμε πια μόνο ένα παιχνίδι εντυπώσεων στο τραπέζι των διαπραγματέυσεων. Ή, για να το πούμε αλλιώς, ένα blame game!!!!

Με άλλα λόγια σε ποιον θα πέσει η ευθύνη για το αδιέξοδο. Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα και στο εξωτετικό είναι βασικό πεδίο αυτού του παιχνιδιού. Για τον λόγο αυτό πολλά μπερδεύουν τις αλήθειες με τα ψέμματα. Το ίδιο κάνουν και οι ηγεσίες εκατέρωθεν του τραπεζιού. Θα κάνουμε μια προσπάθεια να εξηγήσουμε στους αναγνώστες μας αυτές τις κρίσιμες ώρες μερικά από τα δεδομένα. Στόχος μας να συνειδητοποιήσουμε τις ιστορικές στιγμές που ζούμε:

(α) Το ελληνικό ΟΧΙ ελάχιστα επηρρέασε την Γερμανική Ευρώπη. Οι αποφάσεις της μοιάζουν δεδομένες. Πάμε σε ένα σκληρό ενιαίο ευρώ. Όποιος δεν ανταποκρίνεται σε αυτές τις προδιαγραφές τίθεται στο περιθώριο. Κατά αυτούς η Ελλάδα ελάχιστα ανταποκρίθηκε στις περιστάσεις. Τις δόθηκαν ευκαιρίες το 2010 και το 2012. Και κατέληξε στον ίδιο παρονομαστή. Μοιάζει να είμαστε πια στον προθάλαμο του ευρώ! Και η πιέση μεγαλώνει αν σκεφτεί κανείς πως την προσεχή Κυριακή έχουν προαναγγείλει σύνοδο κορυφής των 28! Όχι σύνοδο κορυφής των 19 της ευρωζώνης! Με ότι αυτό σημαίνει...

(β) Η κυβέρνηση πήγε στις Βρυξέλες θεωρώντας πως το σχέδιο Γιούνκερ ήταν στο τραπέζι για να το διαπραγματευτεί και μετά το ΟΧΙ. Από ότι διαπίστωσε δεν ήταν. Και βεβαίως το ότι προηγήθηκε το Eurogroup της πολιτικού οργάνου του συμβουλίου κορυφής ήταν ένα μήνυμα πως οι πολιτικές αποφάσεις θα ήταν σε δεύτερη μοίρα.Ο Ε. Τσακαλώτος διαπίστωσε τις εξελίξεις πρώτος στο Eurogroup.  Ο Α. Τσίπρας είδεστη συνέχειατην την Γαλλία που ήταν το τελευταίο ανάχωμα μπροστά στην γερμανική θέληση να μην λέει κάτι διαφορετικό. Οι προτάσεις στο τραπέζι ήταν τιμωρητικές: νέο μεσοπρόθεσμο με μνημόνιο, σκληρές μεταρρυθμίσεις (απολύσεις στο δημόσιο, αυξήσεις φόρων, περικοπές επιδομάτων, αλλαγές μεγάλες στο ασφαλιστικό  κλπ). Πράγματα πολύ δύσκολα να εφαρμοστούν σε μια χώρα σε χρόνια κρίση. Το να τα ψηφίσει η Βουλή είναι ένας λόγος. Το να "περπατήσουν" στην κοινωνία είναι ο κύριος λόγος. 

(γ) Τι μπορεί να γίνει τώρα; Λίγα πράγματα. Οι σοβαροί έλληνες πολιτικοί παρατηρητές πλέον δηλώνουν πολύ ανήσυχοι. Είμαστε σε πραγματικά αχαρτογράφητα νερά. Και εμείς, αλλά και οι άλλοι. Όμως εμείς έχουμε το πρόβλημα άμεσα. Οι άλλοι αν έχουν θα το δουν αργότερα. Αν ο Α. Τσίπρας πάρει το "πακέτο" και συμφωνήσει μέχρι την Κυριακή πάμε στο plan A που λέει μένουμε με κάθε κόστος στο ευρώ. Με κάθε πολιτικό και οικονομικό κόστος εννοείται. Οι Γερμανοί θα έχουν τον κύριο λόγο για την εφαρμογή των σκληρών μεταρρυθμίσεων και περικοπών. Η ελληνική βουλή και τα ελληνικά κόματα πρέπει να ψηφίσουν το νέο μεσοπρόθεσμο. Ο υφεσιακός κύκλος συνεχίζει. Η οικονομία συρρικνώνεται. Μερικοί μιλούν ακόμα και για 10%! Δηλαδή από το 25% που έχουμε πέσει μέχρι σήμερα η συρρίκνωση θα φτάσει στο 35%!!! Οι Έλληνες είτε ψήφισαν ΟΧΙ είτε ΝΑΙ θα μπουν πλέον στον αστερισμό ενός αυστηρού ελέγχου. Με ότι αυτό σημαίνει. Αν ο Α. Τσίπρας δεν πάρει το "πακέτο" γιατί θεωρήσει πως δεν θα "περπατήσει" στην ελληνική κοινωνία (στη Βουλή θα περάσει έτσι κια αλλιώς γιατί θα το ψηφίσουν όλα τα κόμματα) τότε πάμε αυτομάτως για έξοδο από το ευρώ!

Συμπέρασμα: Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν όπως φαίνεται στο τραπέζι. Οι Ρώσοι στηρίζουν μόνο πολιτικά και τηλεφωνικά. Οι Αμερικάνοι μέχρι στιγμής κάνουν το ίδιο. Έτσι, οι αποφάσεις παίρνονται από το ευρωπαϊκό διευθυντήριο, τη Γερμανία και την Γαλλία. Και δεν φαίνεται να περιέχουν άλλες προτάσεις. Κύκλοι της κυβέρνησης δηλώνουν πως είμαστε στην κόψη: 50% μένουμε 50% φεύγουμε. Ή, για να το πούμε καλύτερα "μας φέυγουν"!!

Το θέμα εδώ που είμαστε είναι τώρα τι θα πούνε τις επόμενες μέρες οι κυβερνώντες στην Ελλάδα; Τι έχει στο μυαλό του ο κύκλος γύρω από τον Α. Τσίπρα που καλείται να διαχειριστεί ένα τόσο οριακό ζήτημα; Και αππό την άλλη: αν θα κάνουν κάποια κίνηση καλής θέλησης της τελευταίας στιγμής οι Ευρωπαίοι;

Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα. Ορισμένοι εκτιμούν πως υπάρχει ακόμα πιθανότητα συμφωνίας. Οι άλλοι απλώς περιμένουν. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι στα όρια της....

 

"εν Άνδρω"

 

 

 

 

 

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Υπό καθεστώς ενός οιονεί παγκόσμιου κραχ των χρηματαγορών, η κυβέρνηση υπέβαλλε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας αίτηση νέας χρηματοδότησης. Αιτείται νέο χρέος για το παλιό. Με την αίτηση αυτή η χώρα υπάγεται πλέον απευθείας στον μόνιμο μηχανισμό ελγχόμενης χρεοκοπίας και διάλυσης.

Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθύνων σύμβουλος έχουν απόλυτη εξουσία έναντι των κρατών μελών που οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως ορίζεται αυτολεξεί στην Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Στην ουσία πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο ώστε να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής.

Ας δούμε τι προβλέπει η Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Επιγραμματικά με το άρθρο 32 παρ. 2 της Συνθήκης: «Ο ΕΜΣ διαθέτει πλήρη νομική προσωπικότητα· έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα:

α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία,

β) να συμβάλλεται,

γ) να είναι διάδικος και

δ) να συνάπτει συμφωνία και/ή πρωτόκολλα για την έδρα, όποτε είναι αναγκαίο, για την εξασφάλιση της αναγνώρισης και της επιβολής του νομικού καθεστώτος και των προνομίων και ασυλιών του.»

Η παρ. 3 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Ο ΕΜΣ, η ακίνητη περιουσία, οι πόροι του και τα περιουσιακά του στοιχεία, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας από οιασδήποτε μορφής δικαστική διαδικασία, εκτός εάν ο ΕΜΣ παραιτηθεί ρητώς από την ασυλία του για τους σκοπούς οιασδήποτε διαδικασίας ή βάσει των όρων οιασδήποτε συμβάσεως, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης των χρηματοδοτικών του μέσων.»

Η παρ. 4 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας έναντι έρευνας, επίταξης, δήμευσης, απαλλοτρίωσης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής κατάσχεσης, αφαίρεσης ή δέσμευσης βάσει εκτελεστικών, δικαστικών, διοικητικών ή νομοθετικών μέτρων.»

Οι παρ. 5 & 6 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Τα αρχεία του ΕΜΣ και όλα τα έγγραφα που ανήκουν στον ΕΜΣ ή βρίσκονται στην κατοχή του είναι απαραβίαστα. Οι χώροι των εγκαταστάσεων του ΕΜΣ είναι απαραβίαστοι.»

Ενώ οι παρ. 8 & 9 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως. Ο ΕΜΣ απαλλάσσεται από οιαδήποτε υποχρέωση έγκρισης ή αδειοδότησης ως πιστωτικό ίδρυμα, πάροχος επενδυτικών υπηρεσιών ή άλλου είδους επίσημη αδειοδοτημένη, ή ρυθμιζόμενη οντότητα δυνάμει των νομοθεσιών εκάστου μέλους του ΕΜΣ.»

Μάλιστα στο άρθρο 32 παρ. 8 της Συνθήκης ίδρυσης του ΕΜΣ προβλέπεται: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως.»

Με άλλα λόγια ο δανεισμός και οι εγγυήσεις που θα αποσπάσει ο ΕΜΣ από το κράτος μέλος που έχει τεθεί υπό την κηδεμονία του «δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως.» Κι έτσι το κράτος οφειλέτης είναι αναγκασμένο να υποστεί ότι έχει αποφασιστεί ερήμην του χωρίς να έχει καν το δικαίωμα διαπραγμάτευσης ώστε δήθεν να πετύχει τίποτε περιορισμούς, ρυθμίσεις, ελέγχους και μορατόρια στον τρόπο δανεισμού του από τον ΕΜΣ.

Τι γίνεται όταν ο ΕΜΣ εγκρίνει την έναρξη ενός νέου χρηματοδοτικού προγράμματος προς την Ελλάδα; Τότε συντάσσεται «με το ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣ μνημόνιο κατανόησης («ΜΚ») όπου θα περιγράφονται αναλυτικά οι όροι που θα συνδέονται με τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής. Το περιεχόμενο του ΜΚ αντικατοπτρίζει τις αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν και το μέσο χρηματοπιστωτικής συνδρομής που έχει επιλεγεί.» (άρθρο 13, παρ. 3) Επομένως κάθε νέα χρηματοδότηση, οφείλει να συνοδεύεται από «μνημόνιο κατανόησης», όπως αυτά που μας έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα.

Το καινούργιο είναι ότι το «ΜΚ [Μνημόνιο Κατανόησης] συνάδει πλήρως με τα μέτρα συντονισμού των οικονομικών πολιτικών που προβλέπονται στη ΣΛΕΕ [Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης], ιδίως με τυχόν πράξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε γνώμης, προειδοποίησης, σύστασης ή απόφασης απευθυνόμενης στο ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣ.» (στο ίδιο άρθρο) Δηλαδή αυτή την φορά το Μνημόνιο δεν είναι μια διμερής συμφωνία με το υπό χρηματοδότηση κράτος, όπως είναι η Ελλάδα, απόρροια μιας συγκεκριμένης δανειακής σύμβασης. Εντάσσεται στη ΣΛΕΕ και στο δίκαιο της ΕΕ.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πώς η εφαρμογή του μνημονίου δεν είναι κάτι ξεχωριστό από την συμμετοχή της χώρας μας στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» Κι επομένως η τήρηση του μνημονίου, εντάσσεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος που «προβλέπει περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της,» προκειμένου να διευκολυνθεί η «συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,» όπως ρητά αναφέρεται στην ερμηνευτική δήλωση του συγκεκριμένου άρθρου.

Γι’ αυτό και η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογράφει το ΜΚ εξ ονόματος του ΕΜΣ» (παρ. 4) και επίσης η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή – σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι εφικτό, από κοινού με το ΔΝΤ – επιφορτίζεται με την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τους όρους που συνοδεύουν τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής.» (παρ. 5).

Με άλλα λόγια το κράτος μέλος που δανείζεται απευθείας από τον ΕΜΣ χάνει όχι μόνο την εθνική του κυριαρχία, αλλά την ίδια την κρατική του υπόσταση. Η κυβέρνηση οφείλει «άνευ όρων και αμετάκλητα» να ακολουθεί κατά γράμμα ότι αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ. Δηλαδή, με την ένταξή μας στο ΕΜΣ, τελειώσαμε σαν Ελλάδα. Μετατρεπόμαστε σε οικόπεδο υπό εκκαθάριση του μηχανισμού. Κι όλα με αριστερά στην κυβέρνηση.