Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ξανά τις καλές προθέσεις της Γερμανίας;
Η Ελλάδα από τον γνωστό πίνακα του Ντελακρουά: "Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου", Εδώ η Ελλάδα αναρωτιέται για το που πάει (κολάζ Δανάη Μπασαντή).
Πριν δύο χρόνια, δημοσκόπηση του BBC, αναδείκνυε τη Γερμανία την πλέον δημοφιλή χώρα του κόσμου (59% των ερωτηθέντων). Είχε μία θετική εικόνα που συνδύαζε την οικονομική επιτυχία, την κοινωνική συνειδητοποίηση και τη διπλωματία. Αυτή η εικόνα μάλλον μεταστράφηκε ραγδαία κατά το πρώτο 15θήμερο του Ιουλίου και ιδίως κατά την 17ώρη σύνοδο κορυφής μεταξύ της 12ης και 13ης Ιουλίου 2015. Μια άλλη Γερμανία ξεπρόβαλε στην Ευρώπη.
Από την DailyTelegraph («μόνο χωροφύλακες δεν έστειλε στην Ελλάδα η Γερμανία») μέχρι τους NewYorkTimes («Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ξανά τις καλές προθέσεις της Γερμανίας;») ο σκεπτικισμός είναι διάχυτος. Όμως και σε σημαντικά τμήματα της γερμανικής ελίτ υπάρχει πλέον έντονος σκεπτικισμός για την Γερμανία και τον ρόλο της.
Διεθνές καρτούν που σχολιάζει την Γερμανία
Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
DerSpiegel: «Μέσα σε ένα σαββατοκύριακο, η γερμανική κυβέρνηση κατέστρεψε πολλές δεκαετίες διπλωματίας η λίστα των «φρικαλεοτήτων» είχε στόχο την «ταπείνωση» της Ελλάδας.
Ματίας Μύλερ φον Μπλύμενκρον - Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Το όριο ανάμεσα στη διάσωση και την τιμωρία της Ελλάδας είναι στενό. Αυτή τη νύκτα, το όριο αυτό εξαφανίσθηκε».
Suddeutsche Zeitung, Μόναχο: «Η Μέρκελ κατάφερε να αναβιώσει την εικόνα μίας δυσάρεστης, τσιγγούνας και μικρόψυχης Γερμανίας, η οποία μόλις που άρχιζε να σβήνει… κάθε σεντ βοήθειας προς την Ελλάδα που προσπάθησαν να εξοικονομήσουν οι Γερμανοί θα δαπανηθεί επί δύο ή τρία στα επόμενα χρόνια για την επιδιόρθωση αυτής της εικόνας».
Γιόσκα Φίσερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας: «Η ελληνική κρίση πυροδότησε τον γερμανικό εθνικισμό και η κ. Μέρκελ δεν κατόρθωσε να πείσει τους Γερμανούς να δουν πιο μακριά από το πορτοφόλι τους… και δεν επιχειρηματολόγησε, ούτε συμπεριφέρθηκε σαν πολιτικός, αλλά σαν λογιστής»
Νιλς Μίνκμαρ, γερμανός ιστορικός και δημοσιογράφος: «Εάν κάποιος είχε επικοινωνήσει τη γερμανική θέση με επαγγελματισμό, δεν θα είχαμε αυτήν την τόσο δυσάρεστη εικόνα».
Κοστάντσε Στέλτσενμύλερ, γερμανίδα αναλύτρια Brookings Institute, Ουάσιγκτον: «Σπαταλήσαμε τεράστιο κεφάλαιο συμπάθειας σε έναν επικοινωνιακό όλεθρο. Η γερμανική γραμμή δείχνει έλλειψη ενσυναίσθησης και η Γερμανία θα είχε καλύτερη εικόνα εάν είχε αναγνωρίσει ότι «οι απλοί Έλληνες έχουν πραγματικά υποφέρει περισσότερο από άλλους sτην Ευρώπη. Οι διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών προκάλεσαν σημαντικές ζημίες, κυρίως στην εικόνα της «άκακης μεγάλης δύναμης» που προσπαθούσε να οικοδομήσει η Γερμανία. Απίστευτα δυσάρεστες οι συνομιλίες αυτές όπου η Άγκελα Μέρκελ επέλεξε να απευθυνθεί στην δική της πλειοψηφία, απευθύνοντας στην υπόλοιπη Ευρώπη τελεσίγραφο «take it or leave it». Όμως και με μία περισσότερο επιδέξια διπλωματία με το ίδιο το «στάτους» θα άφηνε την χώρα εκτεθειμένη σε μομφές. Αυτό είναι το τίμημα της ισχύος».
Συμπέρασμα: Ο Τύπος αποτυπώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις των κοινωνιών του. Και βεβαίως αποτιμά με βάση την οπτική της κοινωνίας του τα γεγονότα. Από την ανάγνωση μερικών απόψεων για το ελληνικό ζήτημα βλέπουμε πως κάθε νίκη δεν μεταφράζεται σε …θρίαμβο, αλλά και κάθε ήττα δεν είναι …πανωλεθρία! Υπάρχουν νίκες που πληρώνονται ακριβά. Ίσως μερικές φορές πιο ακριβά και από τις ήττες…
«εν Άνδρω»
