Εν Άνδρω

 Του Διαμαντή Μπασαντή

 Μερικές απαντήσεις μετά τον εκτενή διάλογο που προεκλήθη με αφορμή το κυριακάτικο πολιτικό μας σχόλιο:

 (α) Το σχόλιο είχε στόχο να επισημάνει δύο λάθη πολιτικής δεοντολογίας ενός δελτίου τύπου. Ήταν πολύ προσεκτικά γραμμένα ώστε να μην υπάρξει προσωπικός χαρακτήρας. Άλλωστε η αναφορά του Ταλλεϋράνδου θέλησε να δώσει τον χαρακτήρα της απόστασης από τα σημερινά δρώμενα και να τονίσειπως τα λάθη είναι διαχρονικά. Όμως τα σχόλια δεν εστιάσαν στο πολιτικό μέρος και πήραν προσωπικό χαρακτήρα. Επιπλέον, πολλοί από τους αντιδρώντες (θετικά ή αρνητικά) επικέντρωσαν κυρίως στο υστερόγραφο που παρέθετε μια ακόμα αναφορά του Ταλλεϋράνδου και είχε στόχο να πει πως δεν πρέπει να δίνουμε υπέρμετρη διάσταση σε μερικά γεγονότα γιατί μετά φαντάζουν ψεύτικα!

Όμως αυτά έχει ο δημόσιος διάλογος και ιδίως στην Ελλάδα που οι άνθρωποι παθιάζονται εύκολα. Μας ξάφνιασαν ορισμένοι που παρουσίασαν ακόμα και στοιχεία  από διαδικασίες του υπουργείου Παιδείας που δεν ξέραμε.

(β) Είναι λογικό όταν συμμετέχεις στον δημόσιο διάλογο να δέχεσαι κριτική ή και επικρίσεις. Εμείς και συμμετέχουμε και ανοίγουμε θέματα. Είμαστε ένα site ζωντανό και στις κρίσεις και στις επικρίσεις. Από τις τρεις χθεσινές αναρτήσεις (το σχόλιο, την διαδρομή των δύο αθλητών προς την κορυφή του Γιώργου Φραγκου και την εκπομπή του Σκάι για την Άνδρο) καθένας διάβασε ότι ήθελε. Και ο διάλογος ήταν πλούσιος αν αναλογιστείτε πως είχαμε πολλά σχόλια στο f/b και 20-25 σχόλια για διάφορα άρθρα στο site.

όσα αναρτήσαμε χθες (Χθες για παράδειγμα αναρτήσαμε ένα πολιτικό σχόλιο, είχαμε μια εξαιρετική αφήγηση του αθλητικού μέντορα για την πορεία των δύο μικρών πρωταθλητών από το Κόρθι, συνοψίσαμε την θετική παρουσία της Άνδρου, των ανθρώπων της και των γεύσεων της στον Σκάι. Και αναρτήσαμε και πάνω από 20 σχόλια σε διάφορα άρθρα όπου υπάρχει ένας έντονος πολιτικός διάλογος. To παράδοξο είναι πως αν και διάβασαν εκατοντάδες τις τρεις αναρτήσεις εκεί που αστιάσαν οι περισσότεροι ήταν το πολιτικό σχόλιο. Και εκεί έγινε ο βασικός διάλογος.

Ιστορικοί οι λόγοι της συχνά ατέρμονης σιωπής μας...

(γ) Λογικό. Τα τοπικά πολιτικά θέματα ενδιαφέρουν. Ο κόσμος τα διαβάζει. Αλλά συνήθως δεν λέει πολλά. Γιατί δεν θέλει να εκτίθεται επώνυμα. Έχουμε ξαναγράψει πως η Άνδρος δεν έχει πολιτική κουλτούρα. Αντιθέτως έχει οικονομική κουλτούρα, έχει πολιτιστική κουλτούρα. Όμως στην πολιτική συμμετέχει με τον δικό του τρόπο. Αυτό έχει να κάνει με την ιστορία του νησιού από την εποχή των Φράγκων και των Βενετών Λατίνων μέχρι σήμερα. Ο κόσμος μιλά σχετικά λίγο για πολιτική δημοσίως. Αλλά μιλά ιδωτικά και σχλοιάζει από πίσω.

Ίσως για τον λόγο αυτό οι δημοσιεύσεις μας στην Ανδριακή και μετά στο "εν Άνδρω" είχαν από την αρχή επιτυχία: γιατί θέσαμε δημόσια σε διάλογο τα πολιτικά ζητήματα. Ανοίξαμε πολιτικές συζητήσεις με επιχειρήματα. Αυτό ήταν κάτι που έλλειπε από την Άνδρο. Και όπως ξέρουν οι αναγνώστες μας το «εν Άνδρω» δεν σκανδαλολογεί. Δεν κάνει «αποκαλυπτική» δημοσιογραφία. Σχολιάζει ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ και ασκεί κριτική στις ΠΡΑΞΕΙΣ ή στις ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ των διοικούντων. 

(δ) Σε πολλούς άρεσε: άνοιγε ο πολιτικός διάλογος και η πολιτική ζωή αποκτούσε βήμα. Ορισμένους όμως τους ξένισε: είχαν μάθει να μονολογούν, να λένε τα δικά τους και να μην υπάρχει διάλογος. Ενοχλήσαμε. Το ξέρουμε. Αγαπηθήκαμε. Το κατανοούμε. Όταν ξεκινήσαμε θεωρηθήκαμε δεδομένοι: με χρέωσαν στην αντιπολίτευση. Και κατά κάποιο είχαν τρόπο δίκιο. Η αλήθεια φάνηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Ήταν ο πιο επιφανής αντίπαλος μας εκείνης της εποχής που είπε χαμογελαστά στην πρώτη μας συνάντηση το 2015: «αρκετοί αντιπολιτευόμενοι τότε βολεύτηκαν και κρύφτηκαν πίσω από την δική σου δημοσιογραφική κριτική»!

Είχε δίκιο. Ατυχώς κανείς από τους νικητές ή τους ηττημένους το βράδυ των δημοτικών εκλογών τον Μάϊο του 2014 δεν έδωσε προσοχή σε μια μικρή παράγραφο, με την οποία ολοκληρώσαμε την μετάδοση των αποτελεσμάτων στο site. Γράφαμε τότε:

 “Κάθε τύχη στους νέους συμβούλους και στον δήμαρχο που αναλαμβάνουν από τον Σεπτέμβριο το νησί στα χέρια τους. Το "εν Άνδρω" δεν κατεβαίνει σε εκλογές, αλλά θα συνεχίσει να παίρνει πολιτικές θέσεις. Δεν στηρίζει άκριτα. Και δεν ανήκει παρά μόνο σε όσους γράφουν σε αυτό και κυρίως στον κόσμο της Άνδρου, στους Ανδριώτες, που το διαβάζουν και το διάβασαν κι απόψε κατά χιλιάδες (άγνωστο το τελικό νούμερο). Θα είμαστε μαζί και αύριο και τα επόμενα χρόνια.”

(ε) Μοιάζει να έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που γράφαμε το παραπάνω σχόλιο. Όμως στην πραγματικότητα πέρασαν μόνο 18 μήνες: ήτοι ενάμιση χρόνος! Οι νέοι δημοτικοί σύμβουλοι ανέλαβαν υπευθυνότητες, ανέλαβαν ρόλους, πήραν τίτλους. Μερικοί κάνουν ότι μπορούν. Άλλοι κάνουν ότι… δεν μπορούν! Μερικοί είναι δίπλα στον κόσμο: υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος. Άλλοι είναι απέναντι από τον κόσμο συμπεριφερόμενοι μάλλον προς υπηκόους.

Μερικοί είδαν τον τίτλο ως ευθύνη. Άλλοι είδαν τον τίτλο… σαν υπουργείο!!! Έχουμε ήδη γράψει για πολλές δημόσιες συμπεριφορές. Έχουμε ήδη γράψει και για τις πρακτικές στο ΔΣ. Η λάθος πρακτική των προηγουμένων διοικήσεων συνεχίζεται σήμερα δυστυχώς ακόμα εκκωφαντικότερα σήμερα! Όπως και παλιά έτσι και τώρα στα συμβούλια μιούν μόνο δυο-τρεις, οι άλλοι σιωπούν. Κάποτε ο σημερινός πρόεδρος του ΔΣ, αντιπολίτευση τότε, είχε εξεγερθεί με αυτή την πρακτική. Τι να λέει άραγε για την σημερινή πρακτική που ακολουθείται και με δική του ευθύνη από την δική του παράταξη στο δημοτικό συμβούλιο που προεδρεύει;

 

(στ) Για την λειτουργία και τον διάλογο στο ΔΣ θα μου επιτρέψετε απλώς ένα προσωπικό παράδειγμα που αποκαλύπτει πολλά. Δύο φορές στελέχη της πλειοψηφίας μην αντέχοντας ούτε την απλή παρουσία μας σε αυτό δημιούργησαν εκ του μη όντως επεισόδιο εναντίον μας. Η πρώτη ήταν Ιούλιος του 2011. Εκ των δύο πρωτοστατούντων της εποχής ο πρώτος ήταν ο τότε σύμβουλος της πλειοψηφίας Λ. Μπάλλας! Όλοι οι παρεβρισκόμενοι το ανέχτηκαν. Η δεύτερη τον Οκτώβριο του 2015. Και πάλι εκ των δύο πρωτοστατούντων συμβούλων της σημερινής πλειοψηφίας ο δεύτερος αυτή τη φορά ήταν πάλι ο σύμβουλος και της πλειοψηφίας... Λ. Μπάλας!!! Όλοι οι παρεβρισκόμενοι το ανέχτηκαν. Δύο δημοτικά συμβούλια, με τέσσερα χρόνια διαφορά, ο ίδιος σύμβουλος κι από τις δύο μεριές και κοινός παρονομαστής η ίδια νοοτροπία. Λες και δεν πέρασε μια μέρα…

(ζ) Προς τον δήμαρχο: Γράφουμε ή σχολιάζουμε μόνο αυτά που συμβαίνουν. Και φυσικά δεν βιαζόμαστε να γράψουμε για όλα όσα ξέρουμε. Γράφουμε μόνο για όσα γίνονται. Για παράδειγμα: ξέραμε τους διαλόγους συμβούλου της αντιπολίτευσης με αντιδήμαρχο σας: φιλικά ο σύμβουλος της αντιπολίτευσης είχε επισημάνει στον αντιδήμαρχο σας πως στην επισκευή ενός κτιρίου νοικιασμένο από τον Δήμο υπήρχε σοβαρό πολιτικό ατόπημα.

Ξέραμε πως το θέμα ήταν και σε γνώση της αντιπολίτευσης. Αλλά δεν γράψαμε τίποτα. Για εικασίες ή προθέσεις ΔΕΝ γράφουμε.  Άρα, δεν δημιουργούμε τα γεγονότα. Περιμέναμε μόνο να δούμε τα αποτελέσματα. Χθες μάθαμε πως ο δήμαρχος έδωσε την σωστή εντολή. Το θέμα μπορεί μάλλον να θεωρηθεί λήξαν. Αυτά για να ξέρει ο δήμαρχος και οι διοικούντες πως ξέρουμε πολλά, αλλά ήμασταν και είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί από αυτούς στην διαχείριση των όσων γνωρίζουμε. Και πάντα πολύ πιο προσεκτικοί στον σχολιασμό τους…

Καλημέρα σε όλους σας...