Μετά τον Κοτζιά, τι;
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - PRONEWS.GR
Η παραίτηση Κοτζιά αιφνιδίασε. Όπως αιφνιδίασε και η μετωπική ρήξη Κοτζιά- Καμμένου και τα βαριά λόγια που ακούστηκαν εκατέρωθεν στο υπουργικό συμβούλιο που προηγήθηκε.
Όπως αιφνιδίασε η τοποθέτηση του υπουργού Άμυνας όταν εξήγγειλε μια άλλη εξωτερική πολιτική στις ΗΠΑ. Όπως αιφνιδίασε η μετωπική επίθεση με βαρύτατους χαρακτηρισμούς της Εφημερίδας των Συντακτών στον Πάνο Καμένο που συμπαρέσυρε και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως αιφνιδίασε η τοποθέτηση Πολάκη όταν ζήτησε «να μπουν φυλακή μερικοί για να κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ…»!
Κάθε μέρα κι ένας αιφνιδιασμός η σημερινή κυβέρνηση. Κάθε μέρα «μια άλλη μέρα»! Όπου «η ζωή ξεκινά από την αρχή»! Κάθε πρωί δεν μπορείς να ξέρεις πως θα τελειώσει η μέρα και τι άλλο θα ακούσεις…
- Τουλάχιστον δεν πλήττουμε!
- Πολύ σωστά.
Όμως τέτοιο «άδειασμα» πρωθυπουργού (οι δηλώσεις Τζανακόπουλου ήταν ένα μεγαλοπρεπές άδειασμα του υπουργού Εξωτερικών) είχαμε να δούμε από την παραίτηση Σαμαρά όταν τον «άδειασε» εντελώς ο Κ. Μητσοτάκης για το Σκοπιανό.
- Γιατί όμως ο πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες του υπουργοί άδειασαν τον Νίκο Κοτζιά; Γιατί πήραν το μέρος του Πάνου Καμένου;
Προφανώς υπήρχαν αιτίες. Δόθηκε και η αφορμή. Λένε πως ο Κοτζιάς σε αρκετές περιπτώσεις είχε αυτονομηθεί. Υπάρχουν διεθνή θέματα που τα χειρίστηκε συντονιζόμενος με το Μαξίμου. Υπάρχουν κι άλλα που υπερέβαλε μόνος του. Αναφέρουν την ρήξη με την Ρωσία, τις πρωτοβουλίες του με το Ισραήλ κλπ.
Και βάρυνε και ο σχεδιασμός του Κοτζιά για το Σκοπιανό. Αλλού το πήγαιναν. Αλλού τους βγήκε. Η εσωκυβερνητική διάσταση στην Αθήνα ανέβασε το πολιτικό κόστος. Η μέχρι τώρα αποτυχία του Ζάεφ στα Σκόπια έφερε επιπλέον εισαγόμενο πολιτικό κόστος. Τέλος οι διαρροές και τα περίεργα δημοσιεύματα που συνδέθηκαν από τον Καμένο με τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ έφεραν την έκρηξη!
Το κλίμα στην κυβέρνηση ήταν που ήταν βαρύ. Έγινε πια αβάστακτο. Οι αυτοσχεδιασμοί που πήραν τον χαρακτήρα χιονοστιβάδας, αν και φάνηκε να χτυπούν τον υπουργό Άμυνας αρχικά, στο τέλος - ελέω πρωθυπουργού – χτύπησαν τον υπουργό Εξωτερικών. Μονόδρομος η παραίτηση Κοτζιά. Αν έμενε θα ήταν πια ευνουχισμένος. Αν έφευγε κάτι θα μπορούσε να πει.
Αλλά και ο Τσίπρας σαν να την περίμενε αυτή την εξέλιξη. Να μην πούμε πως ίσως την επεδίωξε κιόλας αν κρίνουμε από τις χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Έτσι, όταν ο Κοτζιάς υπέβαλε την παραίτηση του, «με πόνο ψυχής» όπως είπε ο πρωθυπουργός, αυτός την έκανε… αμέσως αποδεκτή! Τόσος πόνος…
Τώρα ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών θέλοντας να συμβολίσει την συνέχεια! Το ποια συνέχεια μένει να την μάθουμε. Οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δείξουν.
Έτσι κι αλλιώς με την σημερινή κυβέρνηση «τα πάντα ρει και ουδέν μένει» και πολύ γρήγορα. Έχει πια καταργηθεί κάθε έννοια σχεδιασμού και έχει αναδειχθεί κάθε είδος αυτοσχεδιασμού…
Ή, για να το πούμε διαφορετικά για να το καταλάβει ο Φλαμπουράρης και κάποιοι παλαιότεροι του ΣΥΡΙΖΑ: Μετά τον Κοτζιά, τι;