Ένα ουζάκι ποτέ δεν βλάπτει…
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Πριν από δύο καλοκαίρια, είχα ρωτήσει ένα απόγευμα τον δήμαρχο κ. Γλυνό - με τον οποίο διατηρούμε άριστες φιλικές σχέσεις - αν έχει "χαρτογραφήσει" τις μεγάλες, σχεδόν ανεξάντλητες και το κυριότερο ανιδιοτελείς δυνάμεις του νησιού, έτσι ώστε να αποτελέσουν σε περίοδο κρίσης την "αιχμή του δόρατος" στην επίλυση προβλημάτων. Με είχε ρωτήσει τι εννοώ.
Του απάντησα πως στην Άνδρο διαθέτουν εξοχικές κατοικίες ή έρχονται σε μόνιμη βάση, άνθρωποι με κύρος, επιρροή, γνωριμίες και το κυριότερο διάθεση να βοηθήσουν, που οι πιο πολλοί νοιώθουν ήδη ...αντριώτες. Όλοι αυτοί μένουν ανεκμετάλλευτοι. Δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους. Θέλουν να συμβάλουν, αλλά δεν έχουν οργανωθεί. Βλέπουν τα κακώς κείμενα, γκρινιάζουν, θυμώνουν, έχουν ιδέες, όρεξη, αλλά τελικά εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια.
Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Στην Τήνο για παράδειγμα, στα χωριά της κυρίως, έχουν μετακομίσει, σπουδαίοι καλλιτέχνες και συγγραφείς. Η τοπική δημοτική αρχή τους έχει αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή, τους τιμά με κάθε τρόπο, τους διευκολύνει και κάνει την ζωή τους εύκολη, όμορφη και άνετη. Είναι σαν να τους λέει ότι το νησί τους θέλει για πάντα κοντά του.
Στην Άνδρο, εγώ προσωπικά γνωρίζω περισσότερους από δέκα δημοσιογράφους με διευθυντικές θέσεις στα αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης. Γνωρίζω σκηνοθέτες, λογοτέχνες, εκδότες, διαφημιστές, επιστήμονες κάθε είδους και επιχειρηματίες σεμνούς και επιτυχημένους που περνούν ήσυχα τις διακοπές τους, μαζί με τις οικογένειες τους. Όλοι αυτοί αποτελούν μια ισχυρή κοινότητα, με γνώσεις κάθε είδους και μορφής. Χρήσιμοι απίστευτα, ακόμη και για να πουν από την εικαστική τους γνώμη μέχρι για το πως πρέπει να διαμορφωθεί το λιμάνι του Γαυρίου για παράδειγμα...
Πρόκειται με άλλα λόγια για μια "σιδερένια γροθιά", ένα επικοινωνιακό όπλο, που πάει χαμένο. Είμαι βέβαιος, ότι κανείς τους δεν θα αρνηθεί να βοηθήσει έτσι ώστε η Άνδρος να γίνει πιο όμορφη. Και δεν θα αρνηθεί γιατί όλοι την νοιώθουν και την αισθάνονται κομμάτι της ζωής τους.
Είτε στον Πλάτανο είτε στο Νειμποριό ένα ουζάκι ποτέ δεν βλάπτει...
Ρίχνω ιδέα λοιπόν στην νέα δημοτική αρχή. Μέσω των υπηρεσιών του Δήμου βρείτε όλους όσους θα είναι φέτος το καλοκαίρι στο νησί. Επικοινωνήστε μαζί τους κι ελάτε σε επαφή. Συζητήστε τα τυχόν προβλήματα που έχουν, δώστε όπου μπορείτε λύση και τέλος, τον Δεκαπενταύγουστο - που θα είναι οι πιο πολλοί στο νησί - καλέστε τους για ένα χαλαρό ουζάκι να γνωριστούν όλοι μεταξύ τους. Εκεί λοιπόν στην ωραία ατμόσφαιρα που θα έχει δημιουργηθεί, δώστε τους και από ένα φάκελο με τα προβλήματα του νησιού. Να τα μελετούσουν, να δουν τι μπορεί να κάνει ο καθένας. Να τα μεταφέρουν στην Αθήνα, να τα ακούσουν οι αρμόδιοι… Απλά μαθήματα επικοινωνίας.
Έλεγα πάντα ότι η επιστήμη του παρόντος και του μέλλοντος, είναι οι δημόσιες σχέσεις. Με αμφίδρομη ειλικρίνεια όμως. Και η Άνδρος μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται έχει απόλυτη ανάγκη, "όλα τα παιδιά της"...
