Εν Άνδρω

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΙΧΑΛΕΛΗ

(Ο Δημήτρης Μιχαλέλης γράφει στο pagenews.gr για ποιους λόγους ο Μάιος δεν είναι -σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές-μήνας εκλογών. Και το ΕΝ ΑΝΔΡΩ αναδημοσιεύει το άρθρο του παλιού φίλου και συνάδελφου προς ενημέρωση όσων προβληματίζονται ή ανησυχούν για πιθανές εκλογές τον Μάιο. Και υπάρχουν αρκετοί στην Άνδρο. Πιστέψτε μας... ΕΝ ΑΝΔΡΩ) 

«Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μην ταξιδευτείς» λέει η λαϊκή ρήση. Κι άρα, αφού το Μάιο σχεδόν όλα απαγορεύονται, οι πολιτικοί σεναριογράφοι είπανε να επενδύσουν στο μόνο που επιτρέπεται: την εκλογολογία! Δεν λέει πουθενά η λαϊκή σοφία, «μην κάνεις Μάιο εκλογές», άρα με την εις άτοπον απαγωγή… επιτρέπονται τα σενάρια.

Τρεις αλήθειες

Βεβαίως, για να είμαστε ειλικρινείς, τα σενάρια δεν τα απεργάζονται…από το πουθενά και χωρίς έναυσμα οι όποιοι σεναριογράφοι. Τρία στοιχεία είναι αλήθεια:

– Ο Πρωθυπουργός έχει δεχθεί (πολλές) εισηγήσεις για προσφυγή σε πρόωρες κάλπες, ακόμη και το Μάιο. Ακόμη και από πολύ στενούς συνεργάτες του.

– Ισχυροί οικονομικοί παράγοντες, δεν κρύβουν σε κατ ιδίαν συζητήσεις τους, την προτίμησή τους για προσφυγή σε κάλπες το αμέσως προσεχές διάστημα.

– Υπάρχουν σκέψεις -ακόμη και επεξεργασμένα σενάρια- στο κυβερνητικό στρατόπεδο που κάνουν λόγο ακόμη και για αλλαγή εκλογικού νόμου σε πιο ενισχυμένο σύστημα προκειμένου να επιτυγχάνεται ευκολότερα συγκρότηση ισχυρής και σταθερής κυβέρνησης.

Όλα αυτά τα πραγματικά γεγονότα, ρίχνουν νερό στο μύλο των σεναριολογίας για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Πλην όμως, αυτήν τη στιγμή είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Πρωθυπουργός, δεν έχει αποφασίσει κάτι τέτοιο. Και μάλιστα, υπάρχουν πέντε ισχυροί λόγοι, συν δυο συμπληρωματικοί που κάνουν τον Πρωθυπουργό να εμφανίζεται αρνητικός στα σενάρια προσφυγής στης κάλπες τον ερχόμενο Μάιο.

Σταθερές θέσεις

Πριν δούμε αυτούς τους λόγους (5+1+1) ας δώσουμε βάση και σε μια παρατήρηση που προέρχεται από ανθρώπους που παρακολουθούν επί σειρά…δεκαετίων τα πολιτικά πράγματα και τη διαδρομή των πολιτικών. Εκείνοι που παρατηρούν συμπεριφορές λένε: «Είτε συμφωνεί κάποιος μαζί του, είτε διαφωνεί, είτε τον συμπαθεί, είτε όχι, του Κυριάκου Μητσοτάκη οφείλεις να του αναγνωρίσεις μια σταθερότητα σε θέσεις που εκείνος θεωρεί σωστές, ασχέτως αν τη στιγμή που τις λαμβάνει μοιάζουν λάθος, ή άκαιρες».

Και η αλήθεια είναι ότι κατά την πολιτική του διαδρομή ο Κυρ. Μητσοτάκης έλαβε αποφάσεις που ξένισαν: το 2010 δεν ακολούθησε την αδελφή του στο εγχείρημά της εκτός ΝΔ-το 2012 αρνήθηκε στον Αντώνη Σαμαρά να γίνει αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος-το 2013 γίνεται υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και συγκρούεται (και) με τις καθαρίστριες στο όνομα των μεταρρυθμίσεων-στη συνέχεια αρνείται να ψηφίσει για Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο-και τέλος κατεβαίνει «υποψήφιος» για την ηγεσία της ΝΔ κόντρα σε όλα τα προγνωστικά-κι ίσως όχι μόνο κόντρα στα προγνωστικά…

«Άρα μην ξεπερνάτε τον τρόπο σκέψης του Κυριάκου» λένε οι παρατηρητές, «όταν πιστεύει κάτι το κάνει». Κι όπως φαίνεται, στην παρούσα φάση ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι δεν πρέπει να πάει σ εκλογές. Κι όχι μόνο διότι θα φανεί ανακόλουθος στις δημόσιες τοποθετήσεις του. Άλλωστε στην πολιτική πάντα υπάρχει τρόπος να εξηγήσεις, γιατί δεν συνέβη σήμερα αυτό που έλεγες χθες ότι θα συμβεί…

Ανοιχτά θέματα

Η Κυβέρνηση έχει μπροστά της αρκετά ανοιχτά οικονομικά θέματα: το σχεδιασμό του προϋπολογισμού του 2023, την πορεία του Συμφώνου Σταθερότητας, την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας. Χωρίς να έχουν λυθεί αυτά ή έστω χωρίς να υπάρχει ένδειξη για το ότι μπορούν να κλείσουν με επιτυχία, πώς μπορεί να συζητήσει κάποιος για εκλογές; Άλλωστε, μια ευνοϊκή εξέλιξη στα πιο πάνω θέματα θα αποτελούσε «βαρύ» εκλογικό χαρτί για τη ΝΔ…

Η επιτυχής επίλυση των εκκρεμών οικονομικών ζητημάτων θα μπορούσε να οδηγήσει στο δεύτερο λόγο που δεν πάει τώρα σε εκλογές ο Κ.Μητσοτάκης: στην ανάγκη για μονιμοποίηση των μέτρων και των μειώσεων φόρων και εισφορών που προς το παρόν ισχύουν ως μέτρα ενίσχυσης λόγω πανδημίας και ενεργειακής κρίσης.

Δύσκολη συγκυρία

Και φτάσαμε ήδη στον τρίτο και τέταρτο λόγο που λειτουργούν αποτρεπτικά για πρόωρες εκλογές την παρούσα συγκυρία: ακρίβεια και ενεργειακή κρίση. Είναι δυο ανοιχτές πληγές για την Κυβέρνηση, η οποία βλέπει ότι παρά τις προσπάθειες, τις εξαγγελίες και τα μέτρα που εφαρμόζει, εντούτοις το διαθέσιμο εισόδημα (αν και αυξημένο) ροκανίζεται από την ξέφρενη πορεία τιμών και πληθωρισμού.

Και βεβαίως, ένας πολύ σοβαρός λόγος για να μην κάνει κάποιος εκλογές είναι οι τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές που θα προκαλέσει η Ρωσική εισβολή και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Σε ένα ασταθές διεθνές πεδίο για μια ασταθή οικονομία σαν την Ελληνική, θα ήταν σενάριο ταινίας τρόμου μια πρόωρη προσφυγή. Προσοχή: με τα τωρινά δεδομένα… Διότι όπως έχουμε δει, τον τελευταίο χρόνο οι εναλλαγές δεδομένων και οι ανατροπές τείνουν να καταστούν ως η μόνη πολιτική… βεβαιότητα!

Αστάθμητοι παράγοντες

Αν αυτοί είναι πέντε ισχυροί λόγοι για να μην γίνουν εκλογές, υπάρχουν κι άλλοι δυο που…μπορεί να σπρώξουν προς τα πίσω την ημερομηνία, αλλά και να βελτιώσουν τα δεδομένα της επόμενης εκλογικής

αναμέτρησης: τουρισμός και βελτίωση οικονομικών δεικτών. Εφόσον η τουριστική κίνηση πάει καλά το καλοκαίρι τότε ο Σεπτέμβριος θα βρει την κοινωνία με βελτιωμένο και το οικονομικό της επίπεδο, αλλά και την ψυχολογία της, μετά από δυο χρόνια πανδημίας…

Επίσης, είναι σημαντικό και το εξής: προ του πολέμου, οι ενδείξεις οδηγούσαν σε πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι η κίνηση μπορεί να ξεπερνούσε το 80% του 2019, γεγονός που θα απέφερε σημαντικά ποσά στα κρατικά ταμεία. Από την άλλη, εφόσον λυθούν τα οικονομικά ζητήματα και οι εκκρεμότητες που περιγράψαμε πιο πάνω, τότε αναπόδραστα αυτά θα επιφέρουν βελτίωση των οικονομικών δεικτών, ήτοι μεγαλύτερη ευελιξία στον οικονομικό σχεδιασμό της Κυβέρνησης.

Είναι σαφές ότι όλα τα παραπάνω εμπεριέχουν πολλές αβεβαιότητες και προϋποθέσεις. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα συμβούν. Το μόνο…βέβαιο είναι ότι σ ένα περιβάλλον αβεβαιότητας δεν μπορεί να προστεθεί και μια παρατεταμένη περίοδος πολιτικής αστάθειας, όπως θα είναι το -τουλάχιστον- δίμηνο διάστημα που θα απαιτήσουν οι πρώτες και οι δεύτερες κάλπες, προκειμένου να συγκροτηθεί βιώσιμη και σταθερή κυβέρνηση. Κι άρα στο ερώτημα: «πότε παίρνει κάποιος το ρίσκο των εκλογών;» ποιά φαντάζει σήμερα ως η λογική απάντηση;