Πρόεδρος ή εκλογές;
Του Χρήστου Οικονόμου
Η επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων χαιρετίζεται με ικανοποίηση τόσο από τον κύριο πρωθυπουργό όσο και από τον κ. Τσίπρα! Σ’ ένα γινάτι της ιστορίας, …στο μόνο σημείο που συμφωνούν και οι δύο είναι στη διακινδύνευση του μέλλοντος της πατρίδας.
Κι αυτό γιατί:
- Η κραυγή περί της θετικής επίδρασης λόγω ξεκαθαρίσματος της πολιτικής ασάφειας, είναι ψέμα! Αντιθέτως, η ασάφεια επιτείνεται και η αποσταθεροποίηση μεγαλώνει όπως δείχνουν οι οικονομικοί δείκτες. Η διάσωση της κλονίζεται.
- Μένουν στον αέρα όσα μένει να γίνουν (να τεθεί σε εφαρμογή η τελευταία απόφαση του eurogroup, να αποσταλεί το αίτημα της χώρας για δίμηνη παράταση του μνημονίου, να καταρτιστεί η έκθεση της τρόικας με τις εναπομένουσες υποχρεώσεις της Ελλάδας προς υλοποίηση, να υπερψηφιστεί η παραχώρηση της δίμηνης παράτασης από τα κοινοβούλια των δανειστριών χωρών...). Κι αν ακόμη όλα εξελιχθούν με μαθηματική ακρίβεια προβλέψεων, ενδεχομένως θα απαιτηθεί ψήφιση και από την ελληνική Βουλή της δίμηνης παράτασης (όπως αναφέρουν κάποιες πηγές των Βρυξελλών).
- Αλλά ακόμα κι αν όλα κυλήσουν ευνοώντας πλήρως είτε τις επιδιώξεις του κ. Σαμαρά είτε τις επιδιώξεις του κ. Τσίπρα, καμιά πολιτική νομιμοποίηση για τις επόμενες διαπραγματευτικές κινήσεις της Ελλάδας δεν φαίνεται σταθερή. Η χώρα θα συνεχίσει να κινείται στον αστερισμό της αβεβαιότητας.
- Όμως είναι συζητήσιμο εάν και κατά πόσον ωφελείται η Ελλάδα από την επίσπευση των διαδικασιών εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Διότι - εάν μεν εκλεγεί Πρόεδρος - με ποιά πολιτική νομιμοποίηση θα προχωρήσει η υφιστάμενη κυβέρνηση σε ανάληψη νέων δεσμεύσεων της χώρας έναντι των δανειστών μας; Θα είναι σε περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας; Άλλα και στην περίπτωση κατά την οποία τυχόν δεν εκλεγεί Πρόεδρος, η χώρα θα βρεθεί ενώπιον γενικών εκλογών, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη σχέση της χώρας με τους δανειστές της.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Μόνον η συγκρότηση μετώπου εθνικής συνεννόησης θα ήταν προς όφελος της Ελλάδας στις παρούσες συνθήκες! Το γνωρίζουν αυτό ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας! Και απέφυγαν, καθένας με τον τρόπο του, να πράξουν ότι ήταν αναγκαίο για να προωθήσουν τη μόνη εξέλιξη που θα στήριζε την Ελλάδα έναντι των δανειστών της. Καθένας προώθησε τις παραταξιακές του σκοπιμότητες.
Τέλος η διεθνής εικόνα μιας διχασμένης Ελλάδας και διχασμένων Ελλήνων σε φιλο-μνημονιακούς και αντι-μνημονιακούς, είναι χείριστη υπηρεσία, που ευνοεί καταφανώς τους δανειστές μας. Όφειλαν να την είχαν αποφύγει. Και όχι μόνο δεν την απέφυγαν, αλλά εργάστηκαν με εγωιστικά και παραταξιακά κίνητρα για την επιβεβαίωσή της.
___ . ___
