Εν Άνδρω

Του Διαμαντή Μπασαντή

 

Σκηνή από τις Τρωάδες του Ευριπίδη με το Εθνικό Θέατρο

Ξαφνιάστηκα όταν άκουσα να λένε: «απίστευτο, έρχεται στην Άνδρο το Εθνικό με Τρωάδες»! Μου φάνηκε περίεργο όταν ένα γνωστός έλεγε σε έναν φίλο από την Υδρούσα με ύφος εξαιρετικά σοβαρό: «να έρθεις στις Τρωάδες με το Εθνικό»! Απόρησα όταν φίλος στο τηλέφωνο σχολίασε ανακουφισμένος: «άστα, βρήκα εισιτήρια για τις Τρωάδες»!

Και ένοιωσα παράξενα όταν μια φίλη ένα βράδυ στο τηλέφωνο μου λέει: «εσύ που ξέρεις βρες μου εισιτήρια για τις Τρωάδες»! Κάθισα και το συζήτησα με έναν άλλο φίλο από το Γαύριο που μου είπε: «βρήκα εισιτήρια για τις Τρωάδες για τα παιδιά, αλλά για μένα όχι»!!!

Φίλοι μου οι Τρωάδες με το Εθνικό είναι πρώτο θέμα στην Άνδρο. Όλοι νοιώθουν υποχρεωμένοι να δουν την παράσταση. Τα εισιτήρια τέλειωσαν. Έχουν βάλει και 150 πλαστικές καρέκλες γύρω-γύρω. Για καμία παράσταση ή συναυλία δεν έγινε μέχρι τώρα τόση συζήτηση για τα εισιτήρια. Ακόμα και στις δύο που ξεπέρασαν τα 1000 άτομα.

Το σκέφτηκα. Το ξανασκέφτηκα. Το συζήτησα και κατέληξα στο συμπέρασμα πως αιτία δεν ήταν η παράσταση του Ευριπίδη. Αλλά μια  παράξενη δίψα για την πρώτη εμφάνιση του Εθνικού Θεάτρου στην Άνδρο. Μέγα το πάθος της Άνδρου να δει αρχαίο θέατρο από το Εθνικό.

Σκηνή από την παράσταση Τρωάδες σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη

 

Ο λόγος μάλλον απλός. Χρόνια τώρα οι ανδριώτες ταξιδεύουν για να δουν μια παράσταση αρχαίου δράματος με το Εθνικό στο μακρινό γι’ αυτούς Ηρώδειο. Χρόνια τώρα ακούν για παραστάσεις του Εθνικού στην ακόμα μακρινότερη Επίδαυρο. Και τώρα, πρώτη φορά, έρχεται το ίδιο το Εθνικό στο νησί. Ότι και να έπαιζε το Εθνικό σε αρχαίο θέατρο θα πήγαιναν. Καμία σημασία αν είναι έργο του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου ή του Αριστοφάνη. Η μανία μεγάλη για το Εθνικό σε αρχαίο ρεπερτόριο!!!

Το ότι το κατάλαβα αργά έχει να κάνει με το γεγονός πως μεγάλωσα σε μια αθηναϊκή γειτονιά, μόλις ένα χιλιόμετρο από το Ηρώδειο! Αν δεν ερχόμουν στην Άνδρο (που ήταν μεγάλο ταξίδι εκείνα τα χρόνια) θα πήγαινα με τα πόδια βόλτα στο Ηρώδειο να δω …οτιδήποτε!!

Τα εισιτήρια φθηνά στο πάνω διάζωμα για τους φοιτητές. Και δωρεάν στα …βραχάκια της Ακρόπολης για τους πιτσιρικάδες!!! Όπως δωρεάν ήταν οι προσκλήσεις του αείμνηστου φίλου Δάντη (χρόνια ταμίας στον ΕΟΤ) για τους δημοσιογράφους. Και δωρεάν ήταν και οι γενικές πρόβες αρχαίου δράματος του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν για τους φοιτητές όταν είμαστε στον ΦΟΚΘ (φοιτητικός όμιλος κινηματογράφου θεάτρου)!

Κάπως έτσι είχα δει δεκάδες παραστάσεις επί χρόνια. Κάπως έτσι  πήρα είδηση τελευταίος στην Άνδρο την απίστευτη εφετινή μανία όλων με τις Τρωάδες! Άλλα βιώματα. Άλλες εποχές. Άλλη αντίληψη για τα δρώμενα. Άλλη και η αντίληψη του μόνιμου ανδριώτη για το θέατρο που "έρχεται" στο νησί. Και μάλιστα για το Εθνικό. Μια αντίληψη που μου την περιέγραφε κάποτε θαυμάσια ο αείμνηστος Αντώνης Πολέμης...

Τέλος πάντων! Κάθομαι πρωί-πρωί με έναν καφέ μπροστά, δύο εισιτήρια στο χέρι (από τον προσφιλή Γιάννη που με …φροντίζει σαν παιδί του ο μπαγάσας!) και φιλοσοφώ για τις αντιδράσεις …των άλλων! Καλός είμαι και του λόγου μου στις ...κοινωνιολογικές εξηγήσεις!

Αλλά έστω και έτσι έδωσα μια εξήγηση για την μανία μας βρε παιδί μου . Και την μοιράζομαι μαζί σας…