Εν Άνδρω

Του Δημήτρη Αντωνέλλου

Η πανσέληνος του Αυγούστοπυ πάνω από το μικρό ξεχασμένο μοναστήρι-κειμήλιομιας άλλη εποχής. 

 Ίσως δεν είναι το πιο γνωστό πανηγύρι της περιοχής Κορθίου, αλλά σίγουρα είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα, λόγω της διαδρομής και της τοποθεσίας! Επιπλέον είναι το μόνο που έχει ώρα λήξης: την ώρα που αρχίζει ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, στην ομώνυμη εκκλησία! Το πανηγύρι ξεκινά μετά τον εσπερινό, την παραμονή του εορτασμού της Γεννήσεως της Θεοτόκου, στις 7 Σεπτεμβρίου. Για λόγους πρακτικούς, συνήθως μεταφέρεται σε κάποιο διαθέσιμο Σάββατο, του τέλους Αυγούστου ή της αρχής Σεπτεμβρίου. Για το 2015 εορτάστηκε το Σάββατο 29 Αυγούστου.

Το Στενό 'Ανδρου-Τήνου όπως φαίνεται υπό το φως της πανσελήνου στις 1.00 το πρωί. Μια μαγική εικόνα πέρα από τον χρόνο... 

Καθ’ όλη τη διαδρομή μέχρι εκεί, πάνω στην βουνοκορφή, μπορούσε κανείς να δει στα αριστερά τον κόλπο του Όρμου Κορθίου και δεξιά τη θάλασσα του Στενού . Το ολόγιομο αυγουστιάτικο φεγγάρι φώτιζε απαλά τις βουνοκορφές, τα «στήματα» (τοίχοι με όρθιες πέτρες) που χωρίζουν τα κτήματα και τα κεκλιμένα δέντρα, που έχουν υποταχθεί στους αέρηδες που δαμάζουν την περιοχή.

Μέσα στη νύχτα το μοναστήρι ξαναζεί για μια βραδιά κάτι από την ιστορία του και την ιστορία του νησιού μας

 Ο δρόμος ήταν βατός για όλα τα οχήματα, μιας και οι διοργανωτές είχαν επιδιορθώσει, κάτι που κάνουν κάθε χρόνο πριν το πανηγύρι. Κατηφορίζοντας η θέα του Στενού Άνδρου-Τήνου ήταν υπέροχη. Τα λιγοστά φώτα που υπήρχαν σε αυτήν την πλευρά της Τήνου, ήταν η μόνη ένδειξη ανθρώπινου στοιχείου, μέχρι που άρχισε να φαίνεται η Ιερά Μονή. Μέσα στο σκοτεινό περιβάλλον ξεχώριζε κάτασπρη, φωτισμένη, στολισμένη.

.

Ανάμεσα στο φως της πανσελήνου και στο φως των ηλεκτρικών λαμπτήρων. Ένα πέρασμα ζωής...

Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ξεκινούσαν αρκετά μακριά της και σε οδηγούσαν ακριβώς από πάνω. Το δρομάκι ήταν φωτισμένο και τα σκαλοπάτια ασβεστωμένα μέχρι μέσα. Μέσα μια αυλή σε δύο επίπεδα, με σκεπαστούς χώρους γύρω-γύρω με τσιμεντένια και ξύλινα τραπέζια. Στη μέση της αυλής, χόρευε ο κόσμος, μπροστά από την είσοδο του Ναού. Ο ναός λιτός και  το τέμπλο παλιό μαρμάρινο με πολλά σκαλίσματα. Στο δάπεδο της υπήρχε λαϊκή τέχνη, ζωγραφισμένα λουλούδια με ασβέστη. Τέχνη που μπορείς να συναντήσεις  σε όλους τους οικισμούς της περιοχής, σε πλατείες, πλατύσκαλα, μπροστά από πόρτες, μέσα σε αυλές…

Η εορτάζουσα εικόνα...

Η εορτάζουσα εικόνα στολισμένη με φύλλα και άνθη βοκαμβίλιας. Στο παγκάρι δίπλα υπήρχε άρτος για τον κάθε προσκυνητή. Η ορχήστρα, έξω ακριβώς από την πόρτα του Ναού, διασκέδαζε τους παρευρισκόμενους. Ο κάθε ένας είχε φροντίσει να φέρει μεζέδες και κρασί από το σπίτι, αλλά υπήρχε και καντίνα με μπύρες και σουβλάκια για όποιους επιθυμούσαν.

Το γλέντι κράτησε μέχρι πρωίας. Σταμάτησε πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας. Μετά όλοι πήραν τον δρόμο της επιστροφής…