Εν Άνδρω

Του Αρχιμ. Καλλίνικου Τσούση

 

Η πόρτα του εξωκλησιού (φωτο: π. Καλλίνικος)

(Με μεγάλη χαρά φιλοξενούμε την απάντηση του πατέρα Κιλλίνικου, εκ μέρους και του σεβ. Μητροπολίτη Δωρόθεου ΙΙ, στο άρθρο του κ. Γιώργου Δαρδανού για τα εξωκλήσια της Άνδρου. Τα εξωκλήσια του νησιού μας είναι μέρος μιας μεγάλης πολιτισμικής κληρονομιάς. Χαιρόμαστε για την ευαισθησία που υπάρχει γι' αυτά και εκδηλώνεται και με αυτόν τον διάλογο στο Εν Άνδρω. )

Αγαπητέ κ. διαχειριστά της ιστοσελίδας  «Εν Άνδρω»,

               Προ ημερών φιλοξενήσατε στην ιστοσελίδα σας άρθρο του κ. Γεωργίου Δαρδανού υπό τον τίτλο «Τα ξωκλήσια της Άνδρου και η ανύπαρκτη προστασία τους».

Επειδή στο άρθρο ο συντάκτης ασχολείται, αποκλειστικά θα έλεγα, με το παρεκκλήσιο του Αγίου Παύλου  το οποίο βρίσκεται εντός των ορίων της ενορίας στην οποία διακονώ, επειδή υπάρχει επιθυμία του Σεβ. Μητροπολίτου Σύρου κ.κ. Δωροθέου να εκφραστεί η άποψη της ενορίας και επειδή δίδεται η εντύπωση πως το παρεκκλήσιο έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του  θα ήθελα, προς αποκατάσταση της αλήθειας,  να σας γνωστοποιήσω  τα εξής:

1. 1. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύει ο συντάκτης του άρθρου αποδίδουν, πράγματι, την υφιστάμενη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το παρεκκλήσι. Όμως ο συντάκτης του άρθρου αποσιωπά - άραγε γιατί; -  το πώς περιήλθε σ’ αυτή την κατάσταση. Ως αυτόπτης μάρτυρας, όπως ο ίδιος διαβεβαιώνει στο άρθρο του, δεν είδε πως υπήρχε πόρτα με κλειδαριά ( την οποία με τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών  τοποθετήσαμε προ ετών εγώ και ο ξυλουργός κ. Διονύσιος Μπόθος ) η οποία όμως είχε παραβιαστεί και ότι το εσωτερικό του παρεκκλησίου είχε βανδαλισθεί  με πολύ βίαιο τρόπο; Και αν το είδε δεν όφειλε να ενημερώσει τους αναγνώστες του άρθρου του; (βλ. συνημμένες φωτογραφίες)
2. 
3. 
4. Εμφανής η παραβίαση της πόρτας του εξωκλησιού (φωτο: π. Καλλίνικος) 
5. 2. Δεν είναι αλήθεια πως το παρεκκλήσι του Αγίου Παύλου έχει αφεθεί στην τύχη του. Λυπάμαι αλλά ο έμμεσος αυτός ισχυρισμός του συντάκτη αδικεί εμένα προσωπικά, την Εκκλησιαστική Επιτροπή της ενορίας, αλλά, και την αρχιτέκτονα κ. Αντωνία Κουναλάκη, την οποία ο συντάκτης γνωρίζει πολύ καλά. Και εξηγούμαι. Η κ. Κουναλάκη ανέλαβε, άνευ αμοιβής, να συντάξει φάκελο με όλα τα σχετικά δικαιολογητικά (τοπογραφικό διάγραμμα, φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, κ.λπ.) ο οποίος,  αφού εγκρίθηκε ομόφωνα  από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Γαυρίου αλλά και από τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου, υποβλήθηκε προς έγκριση στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο της Ι.Μ. Σύρου. Το Μητροπολιτικό Συμβούλιο ενέκρινε τον υποβληθέντα φάκελο και τον διεβίβασε  καθηκόντως στο Γραφείο Ναοδομίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το Γραφείο Ναοδομίας τελικά ανέπεμψε τον φάκελο ζητώντας με έγγραφό του την επικαιροποίηση κάποιων στοιχείων (π.χ. δορυφορικό τοπογραφικό, την έγκριση των εργασιών από την πολεοδομία Άνδρου, την έγγραφη συγκατάθεση των ιδιοκτητών του οικοπέδου εντός του οποίου βρίσκεται το παρεκκλήσι, επιπλέον φωτογραφίες, την καταβολή παραβόλου 150 ευρώ για να συζητηθεί ο φάκελος, υποβολή όλου του φακέλου προς έγκριση στην Β΄ Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Νομού Κυκλάδων κ.λπ.). Ύστερα από αυτή την εξέλιξη απευθυνθήκαμε  σε πολιτικό μηχανικό της περιοχής και του αναθέσαμε τη συλλογή όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών. Όλα τα παραπάνω τα γνώριζε ο συντάκτης του άρθρου τόσο από εμένα προσωπικά όσο και από την Κουναλάκη ή αν δεν γνώριζε κάποια από αυτά όφειλε πριν τη δημοσίευση του άρθρου να επικοινωνήσει μαζί μου για να ενημερωθεί (βλ. συνημμένα πρακτικό της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, έγγραφα Μητροπολιτικού Συμβουλίου και Γραφείου Ναοδομίας).
6. 
7. Οι βανδαλισμοί στο εσωτερικό (φωτο: π. Καλλίνικος)
8. 3. Η ενορία δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας του παρεκκλησίου. Ούτε το παρεκκλήσιο είναι γραμμένο στην μερίδα της ενορίας. Οι δε ιδιοκτήτες του οικοπέδου έχουν νομικό έρεισμα- ισχυρό ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω- το οποίο τους δίνει το δικαίωμα να διεκδικούν την κυριότητα του παρεκκλησίου. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος για τον οποίο σταμάτησαν οι προσπάθειες των κατοίκων του Κάτω Αγίου Πέτρου για την επισκευή του παρεκκλησίου, στις οποίες αναφέρεται ο συντάκτης του άρθρου, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να παραμείνει το παρεκκλήσι χωρίς τέμπλο και χωρίς καμπαναριό.

Αγαπητέ κ. Διαχειριστά,

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δημοσιεύσετε την επιστολή μου στην ίδια θέση με κείνη του κ. Δαρδανού. Όχι διότι αν δεν το πράξετε θα κάνω χρήση των νομίμων δικαιωμάτων μου επειδή πιστεύω πως με το  άρθρο επλήγη η τιμή και η αξιοπρέπειά μου. Εγώ, κ. Διαχειριστά, ζω συνεχώς στην Άνδρο. Ένδεκα μήνες και κάτι ημέρες, ανελλιπώς! Και οι κάτοικοι του Γαυρίου με γνωρίζουν και σ’ αυτούς απευθύνομαι για να τους ενημερώνω για το έργο το οποίο επιτελείται  από την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού. Πρέπει να το πράξετε διότι αυτό απαιτεί η δημοσιογραφική δεοντολογία και η εξυπηρέτηση της αλήθειας. Θέλω δε να γνωρίζετε, σεις και οι αναγνώστες σας, πως το άρθρο που δημοσιεύσατε ενίσχυσε μέσα μου την επιθυμία να συνεχίσω, με σύνεση και προσοχή, σεβόμενος τους νόμους του κράτους,  τις προσπάθειές για τη συντήρηση και επισκευή όλων των ναών της ενορίας του Αγίου Νικολάου Γαυρίου. Και χαίρομαι διότι σ’ αυτή μου την επιθυμία βρήκα και έναν απρόσμενο συμπαραστάτη! Τον κ. Γεώργιο Δαρδανό με τον οποίο ευχαρίστως να συνεργαστούμε, αν φυσικά το επιθυμεί ειλικρινά και ο ίδιος!

Με σεβασμό