Από την Άνδρο μέχρι την Σμύρνη... ένα τραγούδι δρόμος!
Του Διαμαντή Μπασαντή
Ο Νίκος Σαραγούδας στην εκδήλωση για τον Ευδόκιμο στα Σπάτα
Οι στενοί δεσμοί της Άνδρου με την Σμύρνη μέχρι το 1914 είναι γνωστοί και επιβεβαιώνονται και με ύπαρξη ακτοπλοϊκής σύνδεσης που διεκόπη με το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και έκτοτε δεν επανήλθε. Οι πολιτιστικοί δεσμοί της Άνδρου με την Κωνσταντινούπολη είναι επίσης γνωστοί και ατόνησαν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όταν η ελληνική ναυτιλία στράφηκε δυτικά. Διακόπηκαν με την εκδίωξη του ελληνικού στοιχείου από την Πόλη.
Όμως μερικά πράγματα που αγγίζουν τον πολιτισμό δεν διακόπτονται εύκολα. Και η μουσική είναι ένα από αυτά. Έτσι όταν μετά το τέλος της εκδήλωσης για το βιβλίο του πατέρα Ευδόκιμου στα Σπάτα άρχισε η μουσική ξεκίνησε, όπως ήταν φυσικό, με δύο από τους καλύτερους εκπροσώπους της μουσικής Άνδρου. Και ξαφνικά στο βήμα ανέβηκε ένας ηλικιωμένος. Ο Νίκος Σαραγούδας 82 χρονών. Από τα Σπάτα. Και ξεκίνησε μετά το διάλειμμα μόνος του με το ούτι έναν μικρό αυτοσχεδιασμό. Ο κόσμος ακόμα μίλαγε…
Σιγά-σιγά όσο προχώραγε ο αυτοσχεδιασμός του ηλικιωμένου δάσκαλου ο κόσμος σιωπούσε. Κι όταν άρχισε να παίζει το σμυρνέικο μινόρε «Το Χαρικλάκι» άρχισε πια να συμμετέχει τραγουδώντας και χτυπώντας παλαμάκια. Αυτοί οι παράξενοι μισοσβησμένοι μουσικοί δρόμοι της Ανατολής μιας άλλης Ελλάδας χαμένης πια στην αχλή του μύθου άρχισε να μιλά στους παλαιότερους. Και ξαφνικά είδαμε τον κόσμο της Άνδρου να ακολουθεί. Ακόμα κι εμείς οι δυτικοτραφείς ακολουθήσαμε με συγκίνηση αυτές τις παλιές διαδρομές. Ο ηλικιωμένος δάσκαλος του ούτι σα να είχε ξεκινήσει μόνος του πάλι εκείνη η παλιά σύνδεση της Άνδρου με την Σμύρνη…
Σημ.: στον φίλο Γ.Μ. που πρότεινε αυτό το κείμενο...
