Το μεγάλο μας τσίρκο: περάστε κόσμε...
Του Διαμαντή Μπασαντή
Το μεγάλο τσίρκο γεμάτο κόσμο...(φωτο: Εν Άνδρω)
Το μεγάλο μας τσίρκο: ιστορική θεατρική επιθεώρηση της δεκαετίας του 1970… Επιθεώρηση: θεατρικό είδος ιδιόρρυθμο, ελληνικό... Τσίρκο: θεατρικό είδος και όχι μόνο, πανάρχαιο… Όλα μαζί: μια επιτυχημένη παράσταση το καλοκαίρι του 2016 στην Άνδρο… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με μια άλλη σειρά.
Γεμάτο το θέατρο στην χθεσινή παράσταση του Θεατρικού Ομίλου Άνδρου (φωτο΅Εν Άνδρω).
- Ποιος να το περίμενε πως μια τόσο πολυπληθής και δύσκολη παράσταση, λόγω των εναλλαγών προσώπων και εποχών, θα μπορούσε να αποδοθεί από ένα ερασιτεχνικό σχήμα ενός μικρού νησιού τόσο καλά; Και ποιος περίμενε πως 50 συντελεστές μιας ερασιτεχνικής παράστασης θα μπορούσαν να συντονιστούν τόσο επαγγελματικά επί σκηνής;
Δύο χαρακτηριστικές σκηνές του έργου όπου δείχνουν το εξαιρετικό στήσιμο και την παραστατικότητα των ηθοποιών (φωτο: Εν Άνδρω).
- Ποιος περίμενε πως απλοί καθημερινοί άνθρωποι (ένας φούρναρης, μια δασκάλα μουσικής, ένας μελισσοκόμος, μερικοί συνταξιούχοι, μια υπάλληλος πολεοδομίας κλπ) θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν επί σκηνής σε υποκείμενα μιας παράστασης και να αποδώσουν ρόλους, καταστάσεις, εποχές; Και συνάμα να μεταμορφώσουν κι εμάς σε θεατές ενός δρώμενου με τόση επιτυχία;
Να βάλουμε στο... κάδρο και την χορωδία του ΜΟΥ.Σ.Α. (φωτο΅Εν Άνδρω).
Κι όμως όλα αυτά συνέβησαν χτες βράδυ στο ανοιχτό θέατρο της Άνδρου με ιδιαίτερη επιτυχία. Και η επιτυχία είναι πολύ μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς πως εκτός από καμιά 30νταριά ηθοποιούς (πρωταγωνιστές και κομπάρσους) έπρεπε να συντονιστούν μαζί τους οι μουσικοί και η χορωδία, επιπλέον, καμιά 20αρία άνθρωποι!!! Και όλο αυτό το 50μελές σχήμα να παίξει μια σειρά μονόπρακτων που τα συνέδεσαν με μεγάλη επιτυχία μεταξύ τους οι δύο κεντρικοί παρουσιαστές της παράστασης…
Οι δύο παρουσιαστές της παράστασης (φωτο΅Εν Άνδρω).
Μετά ταύτα δύσκολο να ξεχωρίσεις τους πολύ διακριθέντες από τους… απλώς διακριθέντες της παράστασης. Αν το κάνεις σίγουρα κάποιους θα αδικήσεις. Και δεν το θες. Αν δεν το κάνεις πάλι σίγουρα κάποιους θα αδικήσεις. Και επίσης δεν το θες… Τι να κάνεις λοιπόν; Ιδού η απορία...
Στιγμιότυπο από την έναρξη (βίντεο Εν Άνδρω).
Ας πούμε έστω δύο λόγια για μερικούς ρόλους, χωρίς ονόματα. Τουλάχιστον για την «τιμή των όπλων» αυτής της παρουσίασης, που δεν έχει την αξίωση μιας κριτικής, αλλά που θέλει να αποτυπώσει στην οθόνη του υπολογιστή κάτι από το φθαρτό και εφήμερο του θεάτρου! Κάτι που να μείνει από το φθαρτό και εφήμερο της ζωής και της σκηνής έτσι όπως διασώζεται στις μνήμες και στα μέσα επικοινωνίας…
Τρεις φωτογραφίες από την εξαιρετική η σκηνή με τον Καραγκιόζη. Η πρώτη με τον Βεληγκέκα. Η δεύτερη και η τρίτη και με τους άλλους ηθοποιούς επί σκηνής (φωτο: Εν Άνδρω).
Η πιο διαχρονική και εξαιρετικά παραστατική σκηνή του έργου κατά τη γνώμη μας ο Καραγκιόζης… Από τον Χατζηαβάτη και τον Μπάρμπα-Γιώργο μέχρι τον Σιορ Διονύσιο, την Αγλαΐα και τον Βεληγκέκα όλοι σπαρταριστοί. Το στήσιμο σκηνοθετικά εξαιρετικό. Όλοι είχαν κάτι στην κίνηση από τις φιγούρες του θεάτρου σκιών. Εξαιρετικό. Και πιο σπαρταριστός από όλους ο Καραγκιόζης. Όπως και να το κάνουμε αυτά είναι τα εθνικά μας στερεότυπα, αυτές είναι οι εθνικές μας καρικατούρες. Ίσως και γι’ αυτό γελάσαμε και περισσότερο...
Και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη σκηνή. Και τι άγαλμα; (φωτο΅Εν Άνδρω).
Εξίσου διαχρονική και παραστατική η σκηνή με το άγαλμα του γέρου-Κολοκοτρώνη. Άλλη μια σκηνή που εκτός από τους επιτυχημένους ρόλους έμπλεκε το γέλιο με την περίσκεψη. Επίσης να μην ξεχάσουμε την διαχρονικότητα και την παραστατικότητα της σκηνής στο μαντείο των Δελφών, αλλά και αυτή με τον κλέφτη του 1821.
Ένα από τα καλοδουλεμένα χορευτικά του έργου (βίντεο Εν Άνδρω).
Επίσης όλοι οι χοροί και όλα τα χορικά της παράστασης ήταν εξαιρετικά. Και τα κουστούμια το ένα καλύτερο από το άλλο. Η σκηνοθεσία και το πολύ δύσκολο στήσιμο επί σκηνής, όπως είπαμε, εξαιρετικά. Και αυτά όλα γίνονταν ακόμα εμφανέστερα στο τέλος όταν έβγαινε όλος ο πολυμελής θίασος επί σκηνής εξαιρετικά διατεταγμένος…
Το φινάλε της παράστασης με όλο τον θίασο επί σκηνής (φωτο: Εν Άνδρω)
Και τρeις ξεχωριστές επισημάνσεις που αφορούν όλα τα πολιτισμικά δρώμενα της Άνδρου:
Το θερμό χειροκρότημα στο τέλος για την σκηνοθέτιδα (φωτο: Εν Άνδρω).
Η πρώτη: η Άνδρος έχει ένα θεατρικό και πολιτισμικό δυναμικό, που με την παράσταση αυτή έγινε ακόμα πιο εμφανές λόγω του πλήθους των συντελεστών της.
Η δεύτερη: το ανοιχτό θέατρο έδωσε νέες προοπτικές και απελευθέρωσε νέες δυνατότητες στα θεατρικά σχήματα της Άνδρου. Δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει ανέβει αρχαία τραγωδία ή κωμωδία ή μια τόσο πολυπληθής και πολυσχιδής παράσταση χωρίς το νέο ανοιχτό θέατρο.
Η τρίτη: χωρίς την δημιουργική και ενοποιητική πνοή ενός φεστιβάλ όλα αυτά θα ήταν ή θα έμοιαζαν αποσπασματικά. Με την δημιουργία του φεστιβάλ όλα τα σχήματα και όλες οι συνέργιες βρήκαν μια θέση στο προσκήνιο της Άνδρου.
Και το θερμό χειροκρότημα για όλους τους συντελεστές (φωτο: Εν Άνδρω).
Συμπέρασμα: Ας είμαστε, λοιπόν, χαρούμενοι που το νησί μας έχει τόσο πολύ και καλό πολιτισμικό δυναμικό. Και ας είμαστε ευγνώμονες που το νησί μας απόκτησε έναν σπουδαίο χώρο για να ξεδιπλώσει τα ταλέντα του, αλλά και μια πολιτισμική στέγη για να παρουσιάσει όλες τις δημιουργικές του δυνάμεις…