Εν Άνδρω

Είναι παράδοξο και άξιο κοινωνικής μελέτης, το γεγονός ότι στην φετινή αρνητική εικόνα που παρουσίασε η Άνδρος από πλευράς τουριστικής κίνησης την περίοδο του Πάσχα, εκείνο που «χτυπήθηκε» περισσότερο από την έλλειψη επισκεπτών, ήταν το πιο τουριστικό και γνωστό μέρος του νησιού, το Μπατσι.

Η εικόνα που παρουσίασε το χωριό ήταν πρωτόγνωρη και ανησυχητική. Λίγα φώτα, λιγότερα ανοικτά καταλύματα, η παραλία σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένη και παραδοσιακά εστιατόρια και ταβέρνες, είχαν βάλει οριστικό λουκέτο.

Το άλλοτε «διαμάντι» της Άνδρου με τις γεμάτες καφετέριες τις ψαροταβέρνες την ωραία «περαντζαδα» τα… 11 μπαρ που ξεφάντωνε η νεολαία, είχε όψη εγκατάλειψης και οφθαλμοφανή απώλεια της παλαιάς γραφικότητας του. Οι αλήθειες πονάνε ακόμα και αν γράφονται με αγάπη για τον τόπο, και αληθινό πόνο ψυχής για μια πραγματικότητα που δεν πρέπει να κρύβεται. 

-   Γιατί το Μπατσι απώλεσε ένα μεγάλο μέρος της ομορφιάς του και ακόμα μεγαλύτερο της ανταγωνιστικότητας του;

Οι αιτίες είναι πολλές. Αντικειμενικά είναι ένα από τα ωραιότερα κυκλαδίτικα παραθαλάσσια χωριά. Κτισμένο αμφιθεατρικά, με πολύ πράσινο τριγύρω και μια χρυσή αμμουδιά, ξακουστή σε όλη την Ελλάδα.

Αυτή η αυθεντικότητα ωστόσο που θα έπρεπε να διαφυλαχθεί ως μοναδικός τουριστικός θησαυρός, παραβιάζεται επί χρόνια στον βωμό του κέρδους, της ασχετοσύνης και της έλλειψης ευαισθησίας και συνείδησης.

Το παλιό Μπατσι εχει κηρυχθεί από χρόνια παραδοσιακός οικισμός και προστατεύεται από τον νόμο, από κάθε είδους ανορθόδοξες ή επιβλαβείς στο περιβάλλον, παρεμβάσεις και επεμβάσεις.

Οι χρωματισμοί των παραδοσιακών σπιτιών πρέπει να είναι συγκεκριμένοι. Απαγορεύεται …δια ροπάλου η τοποθέτηση ηλιακών θερμοσίφωνων, αιρ κοντίσιον σε εμφανείς θέσεις, οι φωτεινές επιγραφές, τα εκτυφλωτικά νέον, τα αλουμίνια, οι ογκώδεις υπερκατασκευές και οι τέντες και τα εξωτερικά τραπέζια και καθίσματα, επιβάλλεται να είναι ομοιόμορφα  και σε δυο το πολύ αποχρώσεις.

Αυτό επιβάλει η απαράμιλλη κυκλαδίτικη αρμονία και αρχιτεκτονική και αυτό ακριβώς αναζητά ο επισκέπτης, που έρχεται από την τσιμεντούπολη, αφήνει τα χρήματα του και απαιτεί να βρει. Αν δει κάτι λιγότερο ή διαφορετικό, απλά δεν θα ξανάρθει.

Και δω τίθενται τα ερωτήματα:

-      -   Ποιος ή ποιοι αντιστάθηκαν τόσα χρόνια στην εκ προμελέτης καταστροφή του χωριού; Ποιος ή ποιοι κατήγγειλαν όσους συνέργησαν εκούσια, στην αλλοίωση αυτής της πρώην πανέμορφης εικόνας του τόπου;

Κάποτε το Μπατσί φιλοξενούσε αρμονικά Έλληνες και ξένους τουρίστες, που έρχονταν οργανωμένα με γκρουπ από την Ευρώπη και νοίκιαζαν για όλη την σαιζόν τα περισσότερα δωμάτια.

-        -   Γιατί σταμάτησαν να έρχονται και στράφηκαν σε άλλες αιγαιοπελαγίτικες τουριστικές αγορές; Τι έπαψε να τους αρέσει; Γιατί η νεολαία δεν βρίσκει ιδιαίτερα ελκυστικό το χωριό;

Πριν ακόμα ξεσπάσει η οικονομική κρίση, η νυχτερινή διασκέδαση είχε αρχίσει να χάνει την δυναμική και την αίγλη της γιατί πολύ απλά, κάποιοι ενοχλούνταν… από τον θόρυβο! Οι ίδιοι όμως ασχολούνταν με τον τουρισμό και ήθελαν στο τέλος της καλοκαιρινής περιόδου, να έχουν κερδίσει χρήματα, χωρίς ωστόσο για δυο μήνες να χάσουν λίγο από τον πολύτιμο ύπνο τους. Σε ότι αφορά τέλος την ποιότητα παροχής υπηρεσιών (άλλη μια αλήθεια που πονάει), υπάρχουν διαχρονικά παράπονα.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Το Πάσχα, στην πλατεία δυο τεράστιες και θλιβερές «τρύπες» από ισάριθμους επιχειρηματίες που δεν άντεξαν τα δυσβάστακτα οικονομικά προβλήματα και τα υψηλά ενοίκια και κατέβασαν ρολά. Εκεί που κάποτε δεν έβρισκες καρέκλα μέχρι αργά το βράδυ…

Το ίδιο και μια γραφική ψαροταβέρνα λίγο πιο ψηλά, με εντυπωσιακή θέα στο λιμάνι. Έκλεισε και στην θέση της θ’ ανοίξει μπαρ. Λουκέτο έβαλε και το μοναδικό βιβλιοπωλείο και ο χώρος θα γίνει ένα ακόμα σουβλατζίδικο. Μερικά χρόνια νωρίτερα είχε κλείσει ένα ακόμα μπαρ με όμορφο κήπο στην καρδιά του χωριού, μια κρεπερί που ήταν σημείο συνάντησης των νέων και διάφορα νυχτερινά κέντρα.

Στην αμμουδιά, που κάποτε ο Γιάννης Βόγλης κυνηγούσε την Αν Λομπεργκ, τώρα σε κάποια σημεία οι πέτρες κόβουν σαν μαχαίρια και κάθε προσπάθεια ακόμα και για ένα απλό ρομαντικό περίπατο, είναι σχεδόν απαγορευτική.

Ίσως μερικοί στενοχωρηθούν ή θυμώσουν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Θα ήταν λάθος. Η κριτική είναι εξ ολοκλήρου καλοπροαίρετη, έχει ως μοναδικό λόγο την συνολική αφύπνιση και εν τέλει η αλήθεια πρέπει να λέγεται όσο σκληρή κι αν είναι. Άλλωστε όσοι διέθεταν στοιχειώδη παρατηρητικότητα και «ανοιχτή σκέψη» έβλεπαν αυτή την εξέλιξη, που οδήγησε στην σημερινή εικόνα και κατάσταση.

Το ζητούμενο ωστόσο δεν είναι τι έγινε, αλλά τι πρέπει να γίνει από δω και στο εξής. Κάτι που επιβάλλεται να απασχολήσει σοβαρά τον Δήμο, την τοπική κοινωνία και τους επαγγελματίες και μάλιστα σύντομα, εν όψει μάλιστα και του καλοκαιριού που έρχεται σύντομα και θα είναι δύσκολο και οικονομικά και ανταγωνιστικά.

Λ.Π.

Σημ. "Εν Άνδρω": όλες οι φωτογραφίες είναι από την εφετινή πασχαλινή περίοδο και είναι του συνεργάτη μας Λ.Π.

Email

Εκτύπωση