Εν Άνδρω

Από τις μουσικές παρακαταθήκες του ελληνικού κινηματογράφου επέλεξε μερικά κομμάτια και μας ταξίδεψε χτες βράδυ η Φιλαρμονική του Μουσικού Συλλόγου... (φωτ. Εν Άνδρω).

Ήταν μια συναυλία της Φιλαρμονικής του Μουσικού Συλλόγου που θέλεησε να μας αφηγηθεί μια ιστορία. Την ιστορία μερικών πασίγνωστων τραγουδιών από τον ελληνικό κινηματογράφο. Αυτόν που αποκλήθηκε "εμπορικός". Το παράξενο ήταν και ο μόνος πυ διασώθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Συγκίνησεκάποτε και συγκινεί ακόμα.

Από αυτή την άποψη ίσως να είναι και ο μόνος ελληνικός κινηματογράφος που διασώθηκε, με εξαίρεση μερικά φιλμ σταθμούς στο ελληνικό σινεμά που ειπώθηκαν "ποιοτικά", αλλά τα είδαν και αυτά εκατοντάδες χιλιάδες θεατές. Άρα ήταν και αυτά "εμπορικά" από μια άποψη. Λέμε αυτή την ιστορική αναφορά γιατί στην Ελλάδα ορισμένοι ορίζουν - με μερικούς φίλους τους - ένα "οικόπεδο" και το ονομάζουν κάπως.... Και μετά λένε πως κάνουν... ποιοτικό κάτι τι ή σινεμά! Τουλάχιστον ο "εμπορικός" κινηματογράφος σε όλες τις εκδοχές του ήρθε, αποτύπωσε, επιρρέασε, διαμόρφωσε και άφησε ένα ίχνος στο πέρασμα του χρόνου. Οι άλλοι "τρεις τον κλαίγανε...". 

 

Γιατί ότι δεν εξελίσσεται, όπως σχολιάσε χθες η Ν. Αμωράτη, πεθαίνει... (φωτ. Εν Άνδρω).

Η ιστορία της Φιλαρμονικής του Μουσικού Συλλόγου δεν είναι τόσο μακριά και μεγάλη όπως έγραψαν κάποιοι που απλώς εμφανίζονται στο 20ήμερο του θέρους. Λένε κάτι και χάνοται για κάνα χρόνο. Πηγαίνει πίσω κοντά 10 χρόνια. Την ξεκίνησε ο Μιχάλης Στρατής, ως πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου, όταν ο Δήμος Άνδρου, παράτησε τότε την Φιλαρμονική του ξυλάρμενη και διαλύθηκε.

Είδαν κι έπαθαν του Μουσικού Συλλόγου μετά από δύο χρόνια - και με την μεσολάβηση του Αντώνη Αμωράτη - καταφεραν να ξαναστήσουν μια νέα Φιλαρμονική στα πόδια της. Με την γενναία οικονομική αρωγή του Σπύρου Πολέμη της Polembros, φίλου του Αντώνη Αμωράτη. Μερικές πρώτες αναφορές αυτής της ιστορίας έκανε η πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου Ντορίνα Αμωράτη χτες πριν την συναυλία. Εμείς βάλαμε δύο-τρεις πινελιές επιπλέον από μια ιστορία που εξελίσσεται.

Κάθε τραγούδι και μια μικρή ιστορία (φωτ. Εν Άνδρω).

Έξυπνο το στήσιμο της συναυλίας με μια αφηγήτρια που εξηγούσε από τραγούδι σε τραγούδι και κάτι από την μικρή ιστορία του. Πολλές μικρές καθημερινές ιστορίες που έγραψαν μερικά από τα πιο μελωδικά τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου. Τα οποία η Φιλαρμονική Άνδρου υπό την διεύθυνση του μαέστρου της έπαιξε με πολύ ωραίο τρόπο. Και μας ταξίδεψε όσοι είμαστε μεγαλύτεροι στα παιδικά μας χρόνια. Αλλά ταξίδεψε και τους νεώτερους που μέσα από την τηλεόραση και το you tube έχουν λατρέψει στο σύνολο τον παλιό "εμπορικό" κινηματογράφο...

Φινάλε μιας συναυλίας και υπόσχεση και για άλλες. Η Άνδρος συνεχίζει τον δρόμο της...

 Την συναυλία παρακολούθησαν αρκετές εκατοντάδες θεατές που σε αρκετά μέρη τραγούδησαν με ιδιαίτερη συγκίνηση στίχους από τραγούδια που άφησαν εποχή. Κάθε εποχή έχει την κουλτούρα της. Έχει τα τραγούδια της. Έχει τους δημιουργούς της. Ότι την ξεπερνά γίνεται "κλασικό" και μπαίνει στον κανόνα της επόμενης εποχής. Από αυτή την άποψη ήταν μια πολύ ωραία βραδιά με κλασικά κομμάτια από τον ελληνικό κινηματογράφο και από μια Φιλαρμονιή που αν και δεν μετρα πολλά χρόνια, μετρά πολλά πράγματα, που έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει κρατώντας το νησί σε εγρήγορση χειμώνα-καλοκαίρι...

"Εν 'Ανδρω"