Εν Άνδρω

 Η προτροπή του αναγνώστη μας Ι.Π. Άλκη για δημοσίευση της στολισμένης Άνδρου εν μέσω της κοινωνικής απομόνωσης της πανδημίας έπιασε τόπο. Πρώτα έφτασε στο Εν Άνδρω η εντυπωσιακή εικόνα του στολισμένου και φωταγωγημένου γεφυριού του Αλαδινού του φωτογράφου Κώστα Σαρρή. Συνοδευόμενη από τις ευχές του: "Γιορτινό Αλαδινού. Αφιερωμένη σε όλους εκείνους που βρίσκονται στα κρεβάτια των νοσοκομείων και δε μπορούν να δουν τις ομορφιές του τόπου μας." Ο Κώστας Σαρρής πρόεδρος της Κοινότητας Μεσαριάς τον αγαπάει τον τόπο του. Και θέλει ότι καλό γίνεται να το προβάλει. Και οι δύο σύλλογοι της περιοχής έκαναν ότι καλύτερο. Έτσι στη συνέχεια μας μίλησε και για τον στολισμό του συλλόγου στις Μένητές... 

 Και μας έστειλε την εντυπωσιακή φάτνη των Μενήτων δίπλα στις πηγές. Μπορεί η πανδημία να επέβαλε απαγορεύσεις και κλεισούρα στα σπίτια. Όμως οι άνθρωποι στην Άνδρο και στα χωριά της εξακολουθούν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα τραγουδώντας έστω και αποκλεισμένοι: Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου...". Με συγκίνηση δημοσιεύουμε τις παραπάνω φωτογραφίες του Κώστα Σαρρή ως "κάρτες μνήμης και χαράς" για τα Χριστούγεννα στα μικρά χωριά της Άνδρου...   

Ακολούθως ο Κώστας Σαρρής άπλωσε τον φωτογραφικό φακό του στο στολισμό του μικρού Αλαδινού. Στον στολισμό που έκαναν οι σύλλογοι με έξοδα τους και εθελοντική εργασία των κατοίκων.

 Μικρά χωριά της Άνδρου, μισοξεχασμένα ίσως, όμως μεγάλες οι συγκινήσεις από την προσφορά τους και τις θερμές εικόνες ζωής...

 Το όνομα του Αλαδινού προέρχεται από τον μεσαιωνικό άρχοντα Μανουήλ Αλαδινό της περιοχής. Για την ιστορία του Μανουήλ Αλαδινού έχει γράψει στο ΕΝ ΑΝΔΡΩ ο Σταμάτης Μ. Καμπάνης, φίλος και συν-συγγραφέας μαζί με εμάς της ιστορίας της Άνδρου υπό τον γενικό τίτλο "Η Άνδρος μέσα στον Χρόνο"...

Το μεσαιωνικό κτήμα - που άπλωνε σε όλη την περιοχή - έδωσε το όνομα "Αλαδινού" και στην περιοχή. Το κτήμα του Αλαδινού άφησε πίσω του την ονοματοδοσία του τόπου. Τα δύο αυτά μικρά χωριά της Άνδρου εκτός από τον χριστουγεννιάτικό στολισμό τους έχουν όπως γράφουμε ενδιαφέροντα στολίδια της ιστορίας του νησιού, τα οποία έχουμε δημοσιεύσει και αναδημοσιεύουμε εδώ σήμερα...

 Και μια τελευταία φωτογραφία του Κ. Σαρρή από την φάτνη των Μενήτων ακριβώς δίπλα στην σκάλα που ανεβαίνει στην Παναγιά της Κουμούλου και στις βρύσες που τρέχουν ασταμάτητα από την αρχαιότητα. Πάνω σε αυτές στήθηκε ο μύθος του θεού Διονύσου και ονομάστηκε κατά την αρχαιότητα η Άνδρος το νησί του Βάκχου.  Μια ιστορία στην οποία έχουμε αναφερθεί μέχρι σήμερα στο Εν Άνδρω αρκετές φορές με τελευταία τον πίνακα που απεικονίζει το μυθολογικό τοπίο και των ανθρώπων της Άνδρου του μέγιστου αναγεννησιακού ζωγράφου Τισιάνο...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"