Εν Άνδρω

Απόβραδο στο Μπατσί. Μια ακόμα μέρα πανδημίας και αποκλεισμού ολοκληρώθηκε σε φιλικό σπίτι όπου βρεθήκαμε δύο φίλοι "να τα πούμε". Την ώρα του βραδινού αποχαιρετισμού λέει ο Γιάννης: "φεύγοντας βγάλε μια φωτογραφία τον Άγιο Φίλιππο, που απόψε τον φωτίσαμε και τον λαμπρύναμε..." Βγαίνοντας στον έρημο δρόμο και κοιτάζοντας προς την μεριά της εκκλησίας μείναμε άναυδοι από αυτό που είδαμε: ο Άγιος Φίλιππος... αναγεννημένος!!! 

Η εκκλησία, που κοιτάζει από το επιβλητικό ύψος της το Μπατσί, ήταν μέχρι σήμερα φωταγωγημένη με προβολείς εξ αποστάσεως και μέχρι χτες έδειχνε απλή, λευκή, φωτεινή μέσα στο σκοτάδι της νύχτας. Ξαφνικά φωτισμένη με αρχιτεκτονικό φωτισμό πήρε μια εντελώς διαφορετική όψη. Οι έντονες φωτοσκιάσεις, τόνιζαν τα αρχιτεκτονικά στοιχεία της, και προσέδιναν μια ένταση στο βυζαντινό κτίσμα. Ήταν μια εξπρεσιονιστική ανάδειξη της αρχιτεκτονικής της. Δεν ήταν πια ο απλός, λευκός, νυχτερινός φωτισμός. Αλλά μια εικόνα που απέπνεε ένταση, μέσα από τις αντιθέσεις των φωτοσκιάσεων που δημιουργούσαν τα διατεταγμένα φωτιστικά (led) στα παράθυρα, στις κόγχες, στα καμπαναριά...

Πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε να δούμε από κοντά. Φτάνοντας είδαμε κίνηση μεγάλη. Αυτοκίνητα μετακινούντο. Άνθρωποι έδιναν οδηγίες. Μια εικόνα νυχτερινού εργοταξίου. Ήταν το συνεργείο που είχε μόλις ολοκληρώσει το νέο ηλεκτροφωτισμό και μετακινούσαν τα αυτοκίνητα με τα υλικά για να δουν καλύτερα το σύνολο και τις λεπτομέρειες του δημιουργήματος τους...

Έχουμε γράψει και ξαναγράψει πως μερικές φορές οι ειδήσεις φαίνεται πως μας... ακολουθούν. Πράγματα συμβαίνουν εκεί που πάμε ή την ώρα που είμαστε κάπου. Έχουμε την αίσθηση μερικές φορές πως κλείνουμε ένα αόρατο ραντεβού με τα γεγονότα. Η παρουσία μας στον Άγιο Φίλιππο στο Μπατσί ακριβώς την ώρα που τέλειωνε ο φωτισμός του μετά 6 ημερών δουλειά αποδεικνύει ως αληθή την αίσθηση αυτή. Το αξιοπερίεργο ήταν πως ο παριστάμενος κι επιβλέπων πατέρας-Νικόλαος μας ζήτησε να σταματήσουμε την φωτογράφηση, ώστε να αποτυπώσουμε και το μεγάλο ρολόι της εκκλησίας που θα φωτιζόταν τελευταίο σε λίγα λεπτά. Κάτι που κάναμε. Κι έτσι είμαστε οι πρώτοι που φωτογραφήσαμε ολόφωτο το ναό του Αγίου Φιλίππου στο Μπατσί το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου 2021... 

Την παραπάνω σκέψη περί της παρουσίας μας εκεί που τα γεγονότα συντελούνται μας την επανέλαβε, καθώς περιμέναμε να φωτιστεί και το ρολόι ωραία και ευγενική κυρία, που είχε διαβάσει τη σχετική σκέψη μας σε παλαιότερο δημοσίευμα μας. Η φράση ζέστανε απρόσμενα την κρύα νύχτα. Γελάσαμε αμφότεροι, ενώ περιμέναμε να φωτισθεί και το ρολόι... 

Με ιδιαίτερη χαρά τεχνικός του συνεργείου μου υπέδειξε να πάρω και μια πλάγια λήψη από το μικρό στενάκι που χωρίζει την εκκλησία από τα γειτονικά σπίτια. Η λήψη τελικά ήταν λίαν εντυπωσιακή και εντελώς εξπρεσιονιστική. Μου θύμισε σκηνή από την περίφημη ασπρόμαυρη ταινία "Ιβάν ο τρομερός" του μεγάλου Ρώσσου σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάϊν, που είχα δει κάποτε νεαρός. Ότι θα θυμόμουνα τον Αϊζενστάϊν της νιότης μου μπροστά στον ιδιαίτερα φωτισμένο Άγιο Φίλιππο της ωριμότητας μου μια κρύα βραδιά του Φεβρουαρίου ήταν κάτι εξαιρετικό και απρόσμενο. Όπως απρόσμενη ήταν και η παρουσία μου την ώρα που ολοκληρώθηκε ο φωτισμός της εκκλησιάς εκεί. Η ζωή είναι γεμάτη απρόσμενα, αρκεί να μπορείς να τα διακρίνεις ως τέτοια... 

Στα απρόσμενα της στιγμής να προσθέσουμε πως όταν φωτίστηκε το ρολόι έδειξε... λάθος ώρα!!! Γελώντας ο εφημέριος του ναού πατήρ-Νικόλαος μας εξήγησε: "Κόλλησε ο δείκτης. Αύριο θα το φτιάξουμε κι αυτό μαζί με τον περιφερειακό φωτισμό με τον οποίο θα ολοκληρώσουμε το έργο." Μετά δέχτηκε με ευχαρίστηση να φωτογραφηθεί μπροστά στην εκκλησία...  

Όπως συμβαίνει σε όλα τα έργα ή τις ταινίες (μιας και μνημονεύσαμε και μια ταινία) πάντα κλείνουν με την παρουσίαση των συντελεστών τους. Το έργο του φωτισμού έγινε με την ευγενή χορηγία 12 Μπατσιώτών. Την εργασία έφερε σε πέρας εθελοντικά το ηλεκτρολογικό συνεργείο του Ανδρέα Μέξη, που διακρίνεται στην παραπάνω φωτογραφία με τον πατέρα-Νικόλαο. Την ευθύνη του σχεδιασμού είχε ο εξ Αθηνών διακοσμητής Γιώργος Δρακίδης, που είναι ο τελευταίος δεξιά στη φωτογραφία. Καλή φώτιση σε όλους στο Μπατσί και στην Άνδρο...

Διαμαντής Μπασαντής

Email

Εκτύπωση