"Οι σπουδές σας είναι σε αναμονή..."
Της Δανάης Α. Μπασαντή
Η απεργίες των διοικητικών υπαλλήλων στα δυο μεγαλύτερα ΑΕΙ της χώρας, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, έκλεισαν τις 13 εβδομάδες. Όλο αυτό το διάστημα ήμασταν θεατές μιας παράστασης που ξεκινούσε με δράμα και κατέληγε στην παράνοια. Φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Στο ένα άκρο οι υπάλληλοι, τράβηξαν επικίνδυνα τις απεργίες, για τα εργασιακά τους δικαιώματα,. Στο άλλο άκρο το υπουργείο, αυτοσχεδίαζε μέχρι τελευταία στιγμή. Όλα αυτά οδήγησαν σε αδιέξοδο. Με εξιλαστήρια θύματα τους φοιτητές και τις οικογένειες τους. Που αγωνιούν γιατί οι πρωτοετείς δεν έχουν γραφτεί ακόμα, οι προθεσμίες χάνονται, το εξάμηνο κινδυνεύει. Μέσα σε αυτήν την δίνη οι διοικούντες των σχολών έπαιζαν την κολοκυθιά μοιράζοντας ευθύνες, ανάμεσα στην πρυτανεία, στην σύγκλητο των καθηγητών και το υπουργείο.
Οι τροπολογίες ψηφίστηκαν για να σωθεί το εξάμηνο. Αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει ο διάλογος που κλιμακώνεται σιγά-σιγά ανάμεσα στους υπαλλήλους και το υπουργείο. Οι συνελεύσεις των φοιτητικών παρατάξεων σε σχολές ΕΚΠΑ όπως η Φιλοσοφική, το Μαθηματικό, η Νομική, το Βιολογικό και ΕΜΠ όπως η Αρχιτεκτονική Χημικών Μηχανικών, οι Μεταλλειολόγοι, οι Τοπογράφοι κήρυξαν καταλήψεις. Κάπως έτσι αρχίζει το χάος…
Έτσι εμείς οι φοιτητές βρισκόμαστε στην αναμονή. Σε μια γραμμή που βουίζει από των Σεπτέμβρη. Με την αναμενόμενη διπλή εξεταστική του Φεβρουαρίου κάτω από την σκιά των νέων μέτρων για τον περιορισμό των συγγραμμάτων που δικαιούμαστε από το σύστημα του Εύδοξου.
Τελικά όλα αυτά οδήγησαν σε ένα σημείο όπου να μην μπορεί να πει κάποιος με σιγουριά αν κάποιος κέρδισε τίποτα. Οι μεν διοικητικοί απλώς απέδειξαν πως είναι ένα έντονα συντεχνιακό και παραταξιακά οργανωμένο σχήμα που αντί για βοηθητικό ρόλο αποδείχτηκε πως έπαιζε δυσανάλογα μεγάλο ρόλο στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Οι δε πανεπιστημιακοί απέδειξαν πως δύσκολα μπορούν ακόμα να αντιμετωπίσουν τις οργανωμένες μειοψηφίες διοικητικών και φοιτητών. Με αποτέλεσμα να χάσουν οι φοιτητές, η έρευνα και η παιδεία.
Μετά από όλα αυτά κοινός παρονομαστής ότι και να γίνει αύριο ένα αδιέξοδο γιατί;
