Εν Άνδρω

Του Διαμαντή Μπασαντή

Το μοναστήρι μέσα στα σύννεφα

Υπάρχουν στιγμές που νοιώθεις πως θες να αποσυρθείς από την ένταση της μέρας. Μια βαθύτερη ανάγκη σε καλεί να δεις τη ζωή σου από μακριά. Να ξαναβρείς κάτι απο τον εαυτό σου που έχεις ξεχάσει μέσα στην έντονη καθημερινότητα. Αυτά σκεφτόμουν ανεβαίνοντας τον χωμάτινο δρόμο για την Πανάχραντο αργά το απόγευμα. Στις πέντε ξεκίναγε ο Ακάθιστος Ύμνος. Το τοπίο χειμωνιάτικο. Το μοναστήρι μέσα στα σύννεφα.

  

Ακολουθία Ακάθιστου Ύμνου στην Πανάχραντο

Έκανα μια βόλτα πριν μπω μέσα. Να μυρίσω την υγρή γη. Να ακούσω το ρυάκι να κυλά. Να δω τον μικρό καταρράκτη να τρέχει. Να θυμηθώ χρόνια αλλοτινά, μακρινά. Να με ξαναβρώ σε άλλες ηλικίες απόμακρες τώρα πια.

Ο μικρός καταρράκτης ανάσα ζωής

Στην εκκλησιά 10 άνθρωποι όλοι κι όλοι. Γνωστοί από την Χώρα. Παραμονή Θεοσκεπάστου. Λίγοι θα άφηναν τη γιορτή για να ακούσουν το «Τη Υπερμάχω» στο άγριο τοπίο των Γερακώνων. Άκουσα μεγάλο μέρος της ακολουθίας από την ταράτσα του μοναστηριού κοιτάζοντας την θαμπή εικόνα της Χώρας.

Το άγριο τοπίο των Γερακώνων

Όταν τέλειωσε ο Ευδόκιμος χαρούμενος μας πρόσφερε έναν μοναδικό χαλβά πασπαλισμένο με φλοίδες περγαμόντου. Δοκίμασα και δεύτερο κομμάτι. Το περγαμόντο του Ευδόκιμου έδινε στο γλυκό μια εξωτική γεύση.

Με τον Ευδόκιμο την ώρα του χαλβά με περγαμόντο

Κόντευε 8.00 όταν ξεκίνησα για την επιστροφή. Πϊσω στη Χώρα που γιόρταζε την μεγάλη πανανδριακή γιορτή της Θεοσκεπάστου; Της Παναγιάς των ναυτικών. Δύσκολη επιστροφή από τα Φάλικα μέσα στο σκοτάδι. Ένας φίλος προτίμησε να κατέβει από το Βουνί.

Κόσμος, κίνηση, φώτα στην Θεοσκέπαστη

Στην Χώρα κίνηση, κόσμος, φώτα. Έκανα μια βόλτα μέχρι τη Θεοσκέπαστη. Λιγότερος κόσμος εφέτος από το παρελθόν. Φταίει σίγουρα ο καιρός. Κάποια στιγμή προς το τέλος έφτασαν και οι προσκεκλημένοι. Επίσημη γιορτή βλέπεις... 

Δύο γνωστοί μου έπιασαν την κουβέντα. Άλλη κατάσταση εδώ. Στην Πανάχραντο ήσουν εσύ και ο εαυτός σου. Στην Χώρα ήσουν εσύ ανάμεσα σε τόσους άλλους. Ο άλλος, ο εσώτερος εαυτός σου, ήταν πολύ μακριά. Εδώ αφέθηκες στην εξωστρεφή κοσμική  διάσταση σου.

Φωτισμένες γιορτινές εικόνες 

 Δύο σκηνές τόσο κοντινές στον χρόνο και στον τόπο. Μα και τόσο μακρινές σε ύφος και χαρακτήρα. Στη μια αποσυρμένος στους άγριους Γερακώνες ανάμεσα στη γοητεία του βουνού και στις οικεία θαλπωρή των μοναστικών εικόνων. Στη δεύτερη δίπλα κύμα, μέσα στο πολύβουο πλήθος και στις γιορτινές φωτισμένες σηνές. Μισή ώρα και μόλις εφτά χιλιόμετρα απόσταση η μια από την άλλη. Αλλά από άποψη χαρακτήρα η απόσταση μιας μικρής αιωνιότητας. Μόνο η Άνδρος με την ιδανική μικροκλίμακα του τοπίου και της ζωής της μπορεί να σου τις προσφέρει. Και του χρόνου...