Οι Harley-Davidson στην Άνδρο ή ...μνήμες μοτοσυκλέτας!
Του Διαμαντή Μπασαντή
Ξαφνικά λάβαμε μια σειρά φωτογραφίες για ένα motor-club με μοτοσυκλέτες Harley-Davidson που έφτασε στην Άνδρο την Κυριακή. Και μια παράκληση: «κάνε ένα θέμα με αυτές τις υπέροχες μοτοσυκλέτες που έφτασαν στο νησί μας». Κάνε ένα θέμα… Κάνουμε, λοιπόν, ένα ασυνήθιστο θέμα. Γράφουμε για τους φίλους της Ελληνικής Λέσχης Φίλων Κλασικής Μοτοσυκλέτας, που επισκέφτηκαν την Άνδρο και με την παρουσία τους σκόρπισαν ένα μοναδικό και χαρούμενο χρώμα στην Χώρα στις 14 Ιουνίου 2015. Δημοσιεύουμε με συγκίνηση και τις φωτογραφίες από τις μοναδικές αυτές αντίκες-μοτοσυκλέτες στην κεντρική πλατεία της Χώρας.
Καλωσορίζουμε στην Άνδρο την Ελληνική Λέσχη Φίλων Κλασικής Μοτοσυκλέτας. Καλωσορίζουμε τους φίλους μηχανών που έγραψαν ιστορία και άφησαν εποχή. Και μιας μοτοσυκλέτας που δοξάστηκε και λατρεύτηκε ως σύμβολο φυγής και ελευθερίας. Μια μοτοσυκλέτας που την είδαμε σε σπουδαίες ταινίες. Ας θυμηθούμε μόνο τον Ξένοιαστο Καβαλάρη. Μια ταινία που χαρακτήρισε γενιές μοτοσυκλετιστών. Αυτές τις πανέμορφες μοτοσυκλέτες μιας άλλης εποχής πρώτα τις συναντήσαμε παιδιά στα όνειρα μας. Παιδιά μια άλλης εξεγερμένης γενιάς. Μετά διασταυρωθήκαμε μαζί τους και στη ζωή.
Γράφουμε γι' αυτές τις μηχανές μιας εποχής και μιας γενιάς, που λάτρεψε τις απέραντες διαδρομές. Διαδρομές αναζήτησης, που κατέγραψε ο "πρόγονος" των μεγάλων φυγών, ο Τζακ Κέρουακ, στο αυτοβιογραφικό έργο του “On the Road”. Προσπερνάμε βεβαίως το γεγονός πως εκείνος έκανε αυτές τις απέραντες διαδρομές ...με αυτοκίνητο! Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος!
Γράφουμε για όλα αυτά ενώ ταυτοχρόνως ανοίγουμε τα άλμπουμ της μνήμης και του υπoλογιστή μας.
Με μια Honda τσόπερ στα Λάμυρα (καλοκαίρι 1983).
Κάποτε λατρέψαμε τις μοτοσυκλέτες. Κάποτε τριγυρνάγαμε την Άνδρο με μια Honda-τσόπερ κι ονειρευόμασταν ταξίδια με μια Harley στην απέραντη "route 66" του Κέρουακ. Τον δρόμο που διασχίζει μοναδικά τοπία σε όλη την Αμερική συνδέοντας το Σικάγο με την Καλιφόρνια. Ονειρεύομαστε ταξίδια σαν αυτά που είδαμε το 2001, από μια παρέα αμερικάνων μοτοσυκλετιστών, που ταξίδευε στην route 66 με Harley. Ήταν στην περιοχή της Αριζόνας, Ή, μιαν άλλη παρέα που συναντήσαμε μερικές ώρες αργότερα στο Grand Canyon...
Παρέα αμερικάνων με Harley-Davidson στην Αριζόνα (Απρίλιος 2001)
Παρέα με Harley-Davindon στην περιοχή του Grand Canyon (Απρίλιος 2001)
Από όλες τις διαδρομές μοτοσυκλέτας που κάναμε περισσότερο μας κυνηγάνε οι διαδρομές μοτοσυκλέτας που ...ποτέ δεν κάναμε! Κυνηγάμε στιγμές με μοτοσυκλέτες που μας στοίχειωσαν. Ήταν μια απίστευτη βραδιά το 1998. Είχε φεστιβάλ της Harley-Davidson και έρχονταν κι έφευγαν ασταμάτητα δεκάδες Harley από Καλιφόρνια στο μεγάλο κλάμπ της Harley-Davidson στο Λας Βέγκας! Ήταν μια θολή μέρα του 2006 στο Κάνσας Σίτυ. Τρέχαμε στο κεντρικό εργοστάσιο και στο μουσείο της Harley! Ακόμα θυμαμαι την τρελή χαρά όταν καβάλησα ένα συλλεκτικό κομάτι στο μουσείο στα περίχωρα του Κάνσας Σίτυ...
Το κλαμπ της Harley-Davidson στο Λας Βέγκας. Όλη η πρόσοψη του ήταν μια πελώρια Harley (φεστιβάλ Harley-Davidson - Las Vegas 1998)...
Στο μουσείο της Harley-Davidson (εργοστάσιο της Harley) στο Κάνσας Σίτυ (Απρίλιος 2006).
Και μια και ο λόγος για το Κάνσας, ας θυμηθούμε τους αξέχαστους Kansas, που τραγούδισαν την εποχή που μεσουρανούσαν οι Harley το, πάντα επίκαιρο και μελωδικό, Dust in the WinD: "Nothing lasts forever"... Τίποτα, δεν διαρκεί για πάντα ...
Εκτός ίσως από το όνειρο μιας διαδρομής με Harley-Davidson που ποτέ δεν κάναμε...
Σημ.: Νάσαι καλά ρε Αντώνη που μας γύρισες με τις φωτογραφίες σου από την πλατεία της Χώρας στα χρόνια της μεγάλης φυγής. Το κείμενο αφιερώνεται στον καθηγητή Θύμιο Ζαχαρόπουλο που μοιραστήκαμε μερικές από τις μεγάλες αυτές διαδρομές. Και στον Δημήτρη Σίσκο που τρέχαμε ένα πρωινό στο μουσείο της Harley στο Κανσας Σίτυ ...
