Άνδρος: Έρημη (πλην όμως όμορφη και ιστορική) Χώρα...
Τετάρτη πρωί. Η άνοιξη έχει κάνει, έστω και για λίγο, την εμφάνιση της στην Άνδρο. Την ώρα που στο Γαύριο γινόταν η θεαματική άσκηση της πυροσβεστικής στην Χώρα όλα ήταν ράθυμα. Η πλατεία Καΐρη άδεια. Ο πολύβουος Πλάτανος έρημος. Δύο-τρεις πρωινοί πελάτες στο καφενεδάκι στην άκρη. Ωραίος ο νέος πλάτανος. Λαμπερή η μέρα. Αλλά χωρίς κίνηση.Αρκεί να δει κανείς την φωτογραφία μας την 25η Μαρτίου γύρω από τον Πλάτανο και την φωτογραφία μας την 27η Μαρτίου στην ίδια πλατεία και θα καταλάβει πως το νησί δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τουρισμό. Όπως και αν ορίσουμε αυτόν τουρισμό (εναλλακτικό, μαζικό, θρησκευτικό, παραθεριστικό κλπ)... (φωτ. Χαρίδημος).
Στον Ερμή κάτω από τις μουριές κανείς. Στην Αγορά λίγοι άνθρωποι για τις τρέχουσες δουλειές της μέρας. Αυτή είναι η εικόνα της όμορφης Χώρας χωρίς επισκέπτες... (φωτ. Χαρίδημος).
Στην Αγορά ένας σκύλος χαζεύει κάνοντας βόλτα. Ο πεζόδρομος άδειος. Οι λίγοι άνθρωποι κάνουν την ερημιά του χειρότερη γιατί δείχνουν το όριο της Χώρας σε μια τιχαία καθημερινή. Η Χώρα αναζητά από κάπου να βρει λίγη ζωή... (φωτ. Χαρίδημος).
Άλλη μια φωτογραφία από τις καθημερινές μιας άνοιξης που περιμένει με ελπίδα της Θεοσκεπάστου για να δει τον κόσμο. Και περιμένει το Πάσχα για να πάρει μπροστά το νησί... (φωτ. Χαρίδημος).
Η Παναγιά μόνη κι έρημη. Τόσο έρημη όσο την νύχτα που την παραβίασαν κι έκλεψαν ότι βρήκαν στο παγκάρι και όλα τα τάματα που ήταν στις εικόνες. Που για να τα κλέψουν έσπασαν όλα τα τζάμια των εικονισμάτων. Κάποτε αυτό το έλεγαν ιεροσυλία. Τώρα με την πολιτική ορθότητα πως να το πούμε άραγε; (φωτ. Χαρίδημος).
Αλλά και τη νύχτα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Μάλλον πολύ πιο δύσκολα καθώς η ερημιά απλώνει παντού. Κλειστά μαγαζιά, κλειστές πόρτες, μόνο δύο άνθρωποι εδώ κατηφορίζουν με τσάντες. Ταξιδιώτες που έφτασαν ή κάτοικοι που ψώνισαν κι επιστρέφουν: (φωτ. Χαρίδημος).
Έρημη Χώρα η Άνδρος για μήνες. Περιμένει τα διάκενα των διακοπών, των αργιών, των τριημέρων, του Πάσχα και του καλοκαιριού για να ζήσει. Και να βγάλει τα σπασμένα της εγκατάλειψης. Αλήθεια όλοι αυτοί που την θέλουν γαλήνια κι αθόρυβη στα διάκενα των δικών τους διακοπών - όταν έρχεται όλος ο κόσμος - έχουν ποτέ συνειδητοποιήσει πως περνάνε όλοι όσοι μένουν εδώ ολοχρονίς; Κάποιοι ειδικά που έρχονται για λίγες καλοκαιρινές μέρες αναζητώντας μνήμες που χάθηκαν γιατί επιχειρούν να επιβάλλουν τις θελήσεις τους αρνούμενοι τον τουρισμό; Έχουν ποτέ αναρωτηθεί πως μπορεί να υπάρξει πια αυτό ζήσει αυτό το νησί χωρίς την τουριστική οικονομία; Και χωρίς τον καλοκαιρινό κόσμο; Ο μόνος λογικός συμβιβασμός είναι ο τουρισμός για την ύπαρξη του νησιού. Ας τον ορίσουμε όπως θέλουμε. Αλλά μόνο αυτός υπάρχει. Πέρα από μια αναδυόμενη και πάλι ναυτιλία που κι αυτή ενοχλεί κάποιους... Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να εξοικονομήσει την ζωή αναμασώντας τις μνήμες του... (φωτ. Εν Άνδρω).
Κλείνουμε αυτή την περιπλάνηση στις μέρες που το νησί αδειάζει με μια θεαματική εικόνα. Εδώ βλέπετε μια από τις πιο όμορφες Χώρες των Κυκλάδων. Κατάλοιπο των Ενετών του 1205. Την οποία δεν έχουμε ακόμα αξιοποιήσει τουριστικά, πολιτιστικά και ιστορικά. Ίσως ο δήμαρχος που θα εκλεγεί προσεχώς να ενδιαφερθεί περισσότερο, πέρα από λόγια, με έργα και αξιοποίηση όλων των ανθρώπων της (χωρίς αποκλεισμούς), προσθέτοντας πραγματική υπεραξία στην ιστορία και στον πολιτισμό της. Και έτσι προσθέτοντας και στον ποιοτικό τουρισμό της... (φωτ. Χαρίδημος).
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"