Εν Άνδρω

Η ΦΡΕΓΑΤΑ «Shtandart» ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ 

Η φρεγάτα/αντίγραφο του πλοίου του Μεγάλου Πέτρου στη Ραφήνα...

Χρειάστηκαν δύο επισκέψεις στο αντίγραφο της φρεγάτας του Μεγάλου Πέτρου για να μπορέσουμε να μπούμε στο πνεύμα του πλοίου και στο πως φτιάχτηκε και βρέθηκε στην Ελλάδα και στο Αιγαίο τιμώντας τα 250 χρόνια της ναυμαχίας του Τσεσμέ και τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Η πρώτη επίσκεψη ήταν την Κυριακή 31/10 όπου περιηγηθήκαμε απλώς το πλοίο. Η δεύτερη την Δευτέρα 1/11 όπου ο Κώστας, Έλληνας εθελοντής στο πλήρωμα του πλοίου, μας εξήγησε στιγμές της ιστορίας και των διαδρομών  του σημερινού πλοίου-αντιγράφου.  

Σύμφωνα με όσα μας είπε ο Κώστας, εικαστικός το επάγγελμα, που εξειδικεύεται στα παραδοσιακά τεχνουργήματα και σαν τέτοιο προσέγγισε την φρεγάτα του Μεγάλου Πέτρου, το αρχικό πλοίο που κατασκευάστηκε το 1703 σωζόταν μέχρι το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα εγκαταλειμμένο στην Πετρούπολη. Βούλιαξε από την εγκατάλειψη και παρά την προσπάθεια κάποιων να το διασώσουν. 

Η εντυπωσιακή ξυλόγλυπτη πλώρη του πλοίου που καταλήγει σε κεφάλι λιονταριού. 

Το κατάστρωμα του πλοίου. Το πλήθος των σχοινιών για τα ιστία και τα πανιά εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Μια άλλη μοναδική ναυτική εμπειρία απλώνει μπροστά στα μάτια μας...

Το τιμόνι του πλοίου και η πυξίδα αριστερά.

Όπως μας εξήγησε ο Γιώργος Γκίνης, πιλότος αεροπλάνων και γνώστης της ναυτικής εμπειρίας, ο τιμονιέρης καθόταν αριστερά και είχε μπροστά του την πυξίδα, ενώ ο καπετάνιος καθόταν από πάνω στην γέφυρα κι έδινε οδηγίες. Στη γέφυρα γινόταν και η μέτρηση της ταχύτητας με ένα σχοινί με κόμπους που το αφήνανε να απλώνει με την πλεύση του σκάφους. Μετά μετρούσαν τους κόμπους κι υπολόγιζαν το μήκος του σχοινιού και τον χρόνο που είχε περάσει. Κι έτσι έβρισκαν την ταχύτητα, την οποία μετρούσαν σε "κόμβους". Σε "κόμβους" την μετρούν ηλεκτρονικά, ακόμα και σήμερα, στα αεροπλάνα και πλοία, κατέληξε ο νεαρός κυβερνήτης αεροσκαφών Γιώργος Γκίνης... 

Ο Ρώσος καπετάνιος στο γραφείο μελετά τα χαρτιά του. Μπροστά του ένα λαπ-τοπ...

Το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Σπούτνικ γράφει πως "ήταν ένα όνειρο ζωής η δημιουργία του ιστιοφόρου για τον καπετάνιο του, Βλαντίμιρ Μάρτους, που είναι ενθουσιασμένος όχι μόνο επειδή βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά και για την εξέλιξη του οράματος του, καθώς το ιστιοφόρο που δημιούργησε το 1999 διαθέτει τακτικό προσωπικό και εθελοντές, που γίνονται κομμάτια της ιστορίας και αποκτούν την εμπειρία της ναυσιπλοΐας."

Μια υπέροχη λεπτομέρεια. Η κατάληξη του 33μετρου κεντρικού καταρτιού του ιστιοφόρου πλοίου.

Μια απίστευτα περίτεχνη ξυλόγλυπτη πρύμη. Πίσω από τα τζάμια ήταν και είναι και σήμερα το γραφείο του καπετάνιου και των αξιωματικών.

 Ο δικέφαλος αετός. Σύμβολο του Βυζαντίου. Αλλά και της τσαρικής Ρωσίας...

Και το αποτύπωμα της ορθοδοξίας πάνω στο πλοίο με δύο ξυλόγλυπτους αγίους δεξιά και αριστερά στα άκρα της ξυλόγλυπτης πρύμης. Ο εικονιζόμενος είναι ο Άγιος Νικόλαος...

Και στην άλλη άκρη της πρύμης η ξυλόγλυπτη αποτύπωση του Αγίου Ανδρέα προστάτης του ναυτικού της Ρωσίας, όπως μας εξήγησε ο αναγνώστης μας Ε.Κ.

 

Το πλοίο «Shtandart» έμεινε στη Ραφήνα από Παρασκευή 29/10 μέχρι Τρίτη 2/11

Το επισκέφθηκαν όλοι όσοι ήθελαν. Την Κυριακή σχημάτιζαν ουρές οι προσερχόμενοι. Ανάμεσα τους - μας χαιρέτισαν - και δύο ανδριώτες πλοιοκτήτες: ο Χαρίλαος Χαζάπης και ο Αντώνης Εξαδάκτυλος από τις Στενιές. 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"