Η Άνδρος και το Κόρθι θα παρουσιαστούν στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" 24 Οκτωβρίου 2021. Η εξαιρετική συνάδελφος από τα χρόνια της νεότητας μας Μάρνη Παπαματθαίου ήρθε στην Άνδρο, περιόδευσε στο Κόρθι και στη Χώρα και σε ένα εντυπωσιακό αφιέρωμα με τίτλο "Το ΒΗΜΑ της Άνδρου" κατέγραψε στοιχεία της Ιστορίας, του Πολιτισμού και του σήμερα του νησιού.

Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης Ο Άγγελος Σφακιανάκης θυμάται πώς έγινε η ηχογράφηση του άλμπουμ «Σαν πυροβάτης» από τις ζωντανές εμφανίσεις του Ψαραντώνη μαζί με την κόρη του, Νίκη Ξυλούρη. Το 1994 ο Δημήτρης Κάππος από τα παλαιότερα στελέχη της Λύρας έχοντας άριστες σχέσεις με την κρητική σκηνή, έφερε τον Ψαραντώνη στα γραφεία της Ζαλοκώστα. Ισχυρή μεταγραφή. Χαρά και συγκίνηση, γιατί είχαμε ανταμωθεί παλιά. Είχαμε γνωριστεί όταν κατεβήκαμε το ‘81 με την Κομπανία στο Ηράκλειο, για τον «Μουσικό Αύγουστο» του Χατζιδάκι, για συναυλίες.

ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Πνευματικός και κοινωνικός πλούτος της Άνδρου είναι οι παραθεριστές της που πολλοί μετατρέπονται σε κατοίκους συνεισφέροντας σημαντικά στην κοινωνία του νησιού μας. Ο λόγος σήμερα για τον φιλόσοφο της Θεολογικής Σχολης του ΕΚΠΑ Μάριο Μπέγζο...

Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης Ήταν Νοέμβριος του ‘92 όταν ήρθε και με βρήκε στην Λύρα ο ανερχόμενος τότε στιχουργός Γιώργος Κρητικός. Ακούμπησε μια κασέτα στο γραφείο. Ήταν μια εργασία που είχε κάνει με  έναν συνεργάτη του. Νίκος Παραστατίδης από την Κομοτηνή. Απόφοιτος του Μαθηματικού Ιωαννίνων. Αλεξιπτωτιστής στην σύνθεση. Ζούσε στην Κομοτηνή.

 Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης   Ο βιολιστής Γιώργος Κονιτόπουλος, η Ειρήνη Κονιτοπούλου Λεγάκη και ο λαουτιέρης Δημήτρης Φυρογένης στο Παλλάς (Γύρω στις 13:45 σήμερα Τρίτη 29 Μαρτίου 2022 χτυπά το κινητό. Είναι ο Άγγελος Σφακιανάκης. Σοβαρός. Λίγο θλιμμένος. "Πέθανε η Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη. Θέλω να ανεβάσουμε το αφιέρωμα που της έκανα τον Σεπτέμβριο του 2021." Έψαξα και το βρήκα. Και το δημοσιεύουμε εδώ σαν αποχαιρετισμό στην μεγάλη κυρία του Αιγαίου που άνοιξε τις καρδιές των νησιωτών και όλων των Ελλήνων και ταξίδεψε σήμερα με την είσοδο της άνοιξης - Εν Ανδρω)

Μετά από χρόνια σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες στον κινηματογράφο η έξοδος από την πανδημία εφέτος το καλοκαίρι έδωσε πνοή και στον θερινό κινηματογράφο της Χώρας.  Ήταν ένα καλό καλοκαίρι και για τον κινηματογράφο της Χώρας που είδε σε πολλές προβολές τα καθίσματα του να έχουν 80-100 άτομα. Και σε κάποιες και περισσότερα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ-ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Πρωινό του Σεπτέμβρη. Αξημέρωτα. Έξω φυσούσε. Καθώς έφτιαχνα καφέ θυμήθηκα το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου». Με αυτή την λυρική προδιάθεση και με την μελωδία του Μίκη από το Σέρπικο - με τον Αλ Πατσίνο - άνοιξα το μέηλ που είχε στείλει ο φίλος και μουσικός δάσκαλος Άγγελος Σφακιανάκης από τα Ρέματα της Άνδρου. Κι έμεινα έκπληκτος. Ήμουν μπροστά σε ένα είδος της μουσικής, που δεν γνώριζα κι αποκαλείται διεθνώς «World Music»! Ή, επί το ελληνικότερο «Μουσική του Κόσμου»!!!

Προσπερνώντας κονάκι και ξωκλήσι στο μονοπάτι. Στο βάθος αριστερά η Ζαγορά. Το τηλέφωνο από παλιό συμφοιτητή με βρήκε καθιστό απέναντι από την θάλασσα στο Νειμποριό. Ήταν ο Νίκος, συμφοιτητής στο Οικονομικό της Νομικής Αθηνών, που έκανε καριέρα ως φωτογράφος σε αθηναϊκά περιοδικά. Με ρωτούσε αν μπορούσα να βοηθήσω την κόρη του, που έκανε ολοκλήρωσε ένα μήνα ανασκαφές στο Εξώμβουργο της Τήνου. Ερχόταν να δει την αρχαία Ζαγορά της Άνδρου, που ήταν της αντίστοιχης περιόδου με αυτά που ανέσκαπτε στην Τήνο. Είπα με χαρά το ναι και σε 10 λεπτά με πήρε η κόρη του. Θα έμενε Κάτω Άγιο Πέτρο και θα πήγαινε Σάββατο στη Χώρα να δει τις εκθέσεις και τα μουσεία. Την Κυριακή το πρωί κανονίσαμε να πάμε Ζαγορά. Κονάκι και αλωνάκι περασμένων αιώνων δίπλα στο μονοπάτι για την Ζαγορά. Μου μίλησε για το θέμα που είχε στο πτυχίο που τέλειωσε πέρσι: τα αδιακόσμητα πιθάρια. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί τα αδιακόσμητα πιθάρια. Ήταν προφανώς αυτά της καθημερινής χρήσης. Ήταν αυτά που οι οικογένειες της αρχαιότητας έβαζαν τα είδη καθημερινής τροφής και τα σόδιαζαν στα κελάρια τους. Ήταν αυτά που δεν διακοσμήθηκαν ποτέ γιατί δεν ανήκαν σε βασιλείς. Ή, κι αν ανήκαν ήταν μόνο για αποθήκευση τροφών. Δεν ήταν σε περίοπτες θέσεις. Αποτύπωναν όμως την καθημερινότητα της ζωής και την τεχνολογία αποθήκευσης και συντήρησης τροφών όπως το στάρι, το λάδι, το κρασί, κλπ. Και από αυτά σήμερα οι αρχαιολόγοι αντλούν πληροφορίες για την τότε ζωή. Το σημείο εναπόθεσης μέσα σε κάθε σπίτι είχε λοιπόν μεγάλη σημασία. Και τέτοια σημεία υπήρχαν και στη Ζαγορά της Άνδρου. Κακοτράχαλο σε αρκετά σημεία το μονοπάτι. Ήταν μια πρόκληση η συζήτηση με τη νεαρή κοπέλα. Ήταν και μια πρόκληση το θέμα της. Ήταν μια πρόκληση το ανώμαλο σε πολλά σημεία μονοπάτι των 1800 μέτρων από το ξωκλήσι της Αγίας Τριάδας του Ζαγανιάρι μέχρι το οροπέδιο της Ζαγοράς. Ανταλλάξαμε εμπειρίες από την Αγγλία. Οι δικές μου προ 35ετίας! Της είπα πως χάθηκα την πρώτη φορά ψάχνοντας να βρω το γραφείο του ελληνιστή καθηγητή Πίτερ Μάκριτζ σε οδούς και πλατείες που άλλαζαν όνομα ξαφνικά... στη μέση του δρόμου!!! Οι δικές ήταν φετινές. Είδε κι έπαθε να βρει άκρη κι αυτή με δρόμους που άλλαζαν ξαφνικά όνομα και σε πλατείες που είχαν δύο ή τρία ονόματα! Οι Άγγλοι αντιμετωπίζουν το μπέρδεμα των άλλων πάντα με αυτοειρωνεία και χιούμορ! Συμπέρασμα: Η Αγγλία έχει ελάχιστα αλλάξει. Η Οξφόρδη καθόλου. Μερικές χώρες και τόποι ακολουθούν την παράδοση και δύσκολα αλλάζουν. Μόνο η επιστήμη είναι που τρέχει ασταμάτητα στα πανεπιστήμια τους. Σε όλα τα πεδία. Ακόμα και στην αρχαιολογία όπου πλέον μελετούν ενδελεχώς και τα αδιακόσμητα πιθάρια των αρχαίων... Διαμαντής Μπασαντής