Ο Παντελής Βούλγαρης αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο
Aπό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1976, Θ. Αγγελόπουλος, Μ. Μερκούρη, Δ. Σαββόπουλος, Π. Βούλγαρης
Οι Ανδριώτες και οι επισκέπτες του νησιού είχαν την τύχη να δουν, να ακούσουν, να νιώσουν τον μαγικό κόσμο του Διονύση και στην κεντρική πλατεία της Χώρας και στο Ανοιχτό Πέτρινο Θέατρο. Μουσικές της καρδιάς, στίχοι της βαθειάς σκέψης και γνώσης της παράδοσης του τόπου και των σύγχρονων αναζητήσεων της τέχνης.
Πέρα από την καλλιτεχνική προσωπικότητα και δημιουργία, ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν μοναδικό καλούπι ανθρώπου. Είχε το μεγαλείο της ανθρωπιάς και την αδέσποτη και ατίθαση σκέψη που περιπλανιόταν σε όλα τα ερωτήματα των καιρών.
Aπό τη συναυλία του Δ. Σαββόπουλου, Σάββατο 22 Ιουλίου 2017, Ανοιχτό Θέατρο Χώρας.
Το Φεστιβάλ Άνδρου τον αποχαιρετά με ευγνωμοσύνη και για τη γενναιόδωρη, υπέροχη συμβολή του στον πολιτισμό και για όλη την πολύσημη και τόσο ιδιαίτερη παρουσία του.
Μεγάλε Νιόνιο, μας λείπεις κιόλας. Προσωπικά, πέρα από την άψογη, ευλογημένη συνεργασία μας στο HAPPY DAY, έχω να αναπολώ χίλιες μύριες κουβέντες και στιγμές, γύρω από το κρεββάτι του άρρωστου 27χρονού Άλκη Σαχίνη, σε περιπάτους, γύρω από το τραπέζι, οικογενειακά.
Τσουγκρίσαμε το κρασί μας όλο νόημα, όλο κέφι.
Σχέση ζωής.
Παντελής Βούλγαρης
22 Οκτωβρίου 2025
