Εν Άνδρω

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ

 

Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Δευτέρα, απόγευμα Ιουλίου. Ταξιδεύω από Άνδρο για Τήνο με το Andros Queen. Στη φιλόξενη γέφυρα του καπετάν Θανάση με τους αξιωματικούς βάρδιας: τον Σταύρο Στεφάνου από την Άρνη και τον Γιώργο Γιγίνη από το Κόρθι. Στη γέφυρα και μια ωραία νεαρή, η Άννα Μαρία. Η θάλασσα ταραγμένη. Ο άνεμος "ορθώνει το πέλαγος σαν Θεοτόκο", όπως έγραψε κι ο Ελύτης. Ξαφνικά στον ορίζοντα εμφανίζεται τρέχοντας με 35 μίλια την ώρα το Super Express. Στα δικά του 35 πρέπει να προσθέσουμε τα 21,5 μίλια του Adros Queen. Συνολική ταχύτητα προσέγγισης 56,5 μίλια. Η συνάντηση διαρκεί δευτερόλεπτα. Μετά τα δύο πλοία χάνονται. Τα εντυπωσιακά πράγματα στη ζωή διαρκούν συνήθως λίγο. Μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα τραβήξαμε 4-5 φωτογραφίες. Η κοπέλα δίπλα τράβηξε μία. Ήταν καλύτερη. Την έστειλε να την δημοσιεύσουμε. Με αυτή την εντυπωσιακή φωτογραφία της συνάντησης των δύο πλοίων ξεκινάμε την περιγραφή της διαδρομής μας στην Τήνο...

Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΤΗΝΟΣ 

Φτάσαμε Τήνο σούρουπο. Βρεθήκαμε με τον ποιητή, συγγραφέα και εκδότη Ντίνο Σιώτη στο κλασικό "¨Ξέμπαρκο". Ανοικτό 12 μήνες τον χρόνο 20 ώρες το 24ωρο. Οι ώρες της συνάντησης μας πέρασαν ευχάριστα. Αργά το βράδυ μάς προσκάλεσε ο Ντίνος για μια βόλτα, να δούμε μαζί τη νυχτερινή Τήνο. Tinos by night, που λένε. Στα πλακόστρωτα στενά δρομάκια της Χώρας. Εκεί που κάποτε η πιτσιρικαρία έτρεχε πάνω-κάτω και ήταν η κατοικίες των λαϊκών στρωμάτων του νησιού τώρα ξεκινά η νυχτερινή ζωή της καλοκαιρινής πόλης. Τονίζουμε της καλοκαιρινής γιατί τον χειμώνα που είχαμε έρθει δεν υπάρχει καθόλου ζωή σε αυτά τα δρομάκια.  

Η καλοκαιρινή Τήνος από την χειμωνιάτικη Τήνο είναι δύο διαφορετικά νησιά. Το πρώτο ο κόσμος απλώνει άνετα μέσα στην ζεστή κι όμορφη βραδιά. Στο άλλο δεν υπάρχει κόσμος. Μόνο το σκηνικό χωρίς ανθρώπους...

Ένα σκηνικό χωρίς ανθρώπους και χωρίς τα πολύχρωμα καθίσματα με τις νεανικές παρέες είναι ένα σκηνικό παράστασης ενός θεάτρου που κάποτε παίχτηκε και μετά μπήκε στην αποθήκη. Σκηνικά χωρίς ανθρώπους κι έργο είναι μνήμες απώλειας...

 Μακριά στενόμακρα δρομάκια όπου εναλλάσσονται νυχτερινά καφέ, μπαρ, εστιατόρια, με νεανικές κυρίως παρέες... 

Κάποια γεμάτα κόσμο...

Κόσμο νεανικό, όμορφες υπάρξεις. Σε μπαρ, αλλά και σε μπουτίκ, που πουλάνε ρούχα και κοσμήματα...

Ανακαλύψαμε κι ένα βιβλιοπωλείο-καφέ-μπαρ. Τρία σε ένα. Βιβλία από δεύτερο χέρι. Ελληνικά, αγγλικά κλπ. Βιβλία πρώτης έκδοσης. Και εξαιρετικό καφέ ή ποτό. Γλυκίσματα και μπανάνες με βιβλία και περιοδικά της εποχής. Μια άλλη κατάσταση για όσους θεωρούν πως είναι "ψαγμένοι" ή και για απλούς περίεργους...

Στις μικρές πλατείες που σχηματίζονται ανάμεσα στα στενόμακρα δρομάκια απλώνουν τα μεγαλύτερα καταστήματα τις δεκάδες δικές τους καρέκλες και τραπέζια. Είναι περασμένες 12 και η νυχτερινή Τήνος "ακμάζει"...

Σε μερικές περιπτώσεις είναι τόσο πολύς ο κόσμος που δεν βρίσκει κάποιος καρέκλα να κάτσει...

Σε κάποια μικρά εστιατόρια σε στενά δρομάκια το αδιαχώρητο. Πάντως παρά το αδιαχώρητο υπάρχει χώρος για ένα φιλί από το νέο ζευγάρι κάτω δεξιά στην φωτογραφία. Τη νύχτα "όλα είναι ρίσκο κι ένας έρωτας" όπως έγραφε σε ένα νεανικό ποίημα του ο παλιός φίλος της νιότης μας Κώστας Καλφόπουλος, μετέπειτα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων που χάσαμε πριν λίγες μέρες. Μια αδιόρατη θλίψη. Όντως "όλα είναι ρίσκο κι ένας έρωτας" μακρινέ και πολύτιμε φίλε της νιότης μας... 

ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ

Τρεις ταμπέλες τράβηξαν την προσοχή μας. Η πρώτη "Παλιά Παλλάδα - Ψητοπωλείο ο Βλάχος". Με τον απίστευτο ανάποδο της μισής γραφής της. Δεν μπορεί μια τέτοια πρωτοτυπία χτυπά στο μάτι. Ίσως αυτός ήταν ο σκοπός της πέρα από την χαριτωμενιά της. 

Παράξενη και η ταμπέλα άλλου ψητοπωλείου. Μιας λίαν φιλικής και ευειδούς κυρίας, της Ευγενίας, δίπλα στο "Ξέμπαρκο". "Κομολίνος... ξανά" Έγχρωμη και με ένα σουβλάκι διακοσμητικό. Φωτισμένη ωραία. Παράξενη και γι΄ αυτό την προσέχει κανείς...

Τέλος η κλασική ταμπέλα εποχής του παλιού κοινοτικού καταστήματος της Χώρας της Τήνου. Τότε που η Τήνος ήταν κοινότητα. Στην κεντρική οδό: στην οδό Ευαγγελίστριας. Ιστορία γραμμένη σε μια ταμπέλα εποχής...

Ο ΝΤΙΝΟΣ ΣΙΩΤΗΣ

 

Τέλος της νυχτερινής διαδρομής μας στο πολιτιστικό, πνευματικό κέντρο του σημερινού Δήμου Τήνου. Στη "Στέγη Πολιτισμού και Παιδείας Δήμου Τήνου". Εδώ ήταν το σχολείο που πήγαινε μικρός (πριν 60 χρόνια) ο φίλος ποιητής. συγγραφέας και εκδότης Ντίνος Σιώτης, πριν φύγει για δεκαετίες στις ΗΠΑ και στον Καναδά ως "ακόλουθος" ή "σύμβουλος τύπου" στα ελληνικά προξενεία του Σαν Φρανσίσκο, στη Νέα Υόρκη (όπου και τον γνωρίσαμε το 1988), στην Οτάβα και στην Βοστώνη. Πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και συνεχίσει εδώ την καριέρα του. Και πριν καταλήξει στην πατρίδα του την Τήνο διοργανώνοντας φεστιβάλ και εκδίδοντας ωραία περιοδικά και βιβλία. Ανάμεσα τους και το βιβλίο των ταξιδιωτικών διαδρομών του "Τετράδια Αμερικής", που μιλά για την Αμερική της πολιτικής και του πολιτισμού. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα σάς διηγηθούμε σε επόμενη παρουσίαση... 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Επιστροφή μετά τριήμερο στην Άνδρο. Στην είσοδο του λιμανιού μια ακόμα συνάντηση καραβιών. Το Superferry που μπαίνει συναντά το FF Andros που βγαίνει από το λιμάνι. Όλα ξεκίνησαν με μια συνάντηση δύο πλοίων μεσοπέλαγα. Συνέχισαν με την συνάντηση δύο παλιών φίλων στην Τήνο, και κατέληξαν σε μια συνάντηση δύο πλοίων στο "έμπα" του λιμανιού του Γαυρίου. Συναντήσεις και διαδρομές θα έπρεπε να είναι ο τίτλος αυτής της περιδιάβασης μας στην γειτονική Τήνο...