Τρέχοντας 24 χιλιόμετρα στα μονοπάτια της Άνδρου
Του Διαμαντή Μπασαντή
H πρώτη γυναίκα του αγώνα των 24 χιλιομέτρων περνά πρώτη στο Καστανέο (φωτ. Εν Άνδρω)
Ένας αγώνας δρόμου στα βουνά είναι κάτι ξεχωριστό από έναν αγώνα δρόμου σε στίβο ή στην πόλη. Οι δρομείς διασχίζουν μονοπάτια, φαράγγια, γεφύρια, ρεματιές, κακοτράχαλα μέρη, παλιές διαδρομές. Όλα αυτά συνθέτουν μια σειρά εικόνες που συχνά αποκτούν από μόνες τους ένα πρόσθετο στοιχείο στη διαδρομή. Είναι αν ένα φιλμ που ο αθλητής τρέχει μέσα του.
Ο πρώτος άνδρας του αγώνα φτάνε πρώος και στο Καστανέο (φωτ. Εν Άνδρω).
Ένας αγώνας στα βουνά της Άνδρου είναι μια εντελώς ξεχωριστή εμπειρία. Η Άνδρος έχει δύσκολα και όμορφα βουνά. Έχει φαράγγια άγρια και ρεματιές καταπράσινες, έχει πλαγιές ξεχωριστές και πέτρινα μονοπάτια και γεφύρια. Και συχνά πυκνά στον ορίζοντα το μάτι βλέπει ένα απέραντο μπλε.
Στο Καστανέο οι δρομείς έφτασαν μόλις 15-20 λετά μετά την εκκίνηση (φωτ. Εν Άνδρω).
Ένας αγώνας στα μονοπάτια της Άνδρου προκαλεί τον αθλητή, αλλά και προκαλεί τον φωτογράφο, τον κειμενογράφο. Να φωτογραφίσει και να γράψει γι’ αυτά. Και όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο. Πέρσι γράψαμε για τον αγώνα. Για την αρχή και το τέλος. Για τα μεγέθη και τους αθλητές που τα διέτρεξαν. Εφέτος αποφασίσαμε να γράψουμε για τα μονοπάτια για την έλξη που ασκούν στον αθλητή, αλλά και για την πρόκληση που συνιστούν οι δυσκολίες τους.
Συνωστισμός στο μονοπάτι. Δρομείς και φωτογράφοι των αγώνων στα πέτρινα σκαλιά του μονοπατιού (φωτ. Εν Άνδρω).
Έτσι αποφασίσαμε να αφήσουμε στην άκρη όλες τις διαδρομές (θα τις παρουσιάσουμε σε επόμενη ανάρτηση) και να «τρέξουμε» για εμάς και για εσάς δίπλα από τους αθλητές σε 3-4 τέσσερα εντυπωσιακά σημεία της διαδρομής.
Οι δύο πρώτοι του αγώνα έχουν ξεχωρίσει. Κατεβαίνουν από το βουνό των Γερακώνων με κατεύθυνση το μονοπάτι των Διποταμάτων (φωτ. Εν Άνδρω).
Άνετοι, κουβεντιάζοντας φιλικά για τον καιρό και για τον δρόμο!!! Καθόλου τυχαίο που τερμάτισαν μαζί χέρι-χέρι και είχαμε δύο στην πρώτη θέση. Εδώ ρωτάνε αν πάνε καλά... (φωτ. Εν Άνδρω).
Για την περίσταση διαλέξαμε την μεγάλη και πιο εντυπωσιακή διαδρομή των 24 χιλιομέτρων και ως πρώτο σημείο αυτό που ανεβαίνει προς Γιαννισαίο και λέγεται Καστανέο. Ως δεύτερο το σημείο που κατεβαίνουν οι αθλητές από το βουνό στον άσφαλτο κατευθυνόμενοι προς το σπάνιας ομορφιάς μονοπάτι στα Διπόταμα. Και τρίτο το ίδιο το μονοπάτι των Διποτάματων.
Πέτρινε αιμασιές, πέτρινο μονοπάτι. Όλα από πέτρα μέσα στην καταπράσινη ρεματιά των Διποταμάτων και τα νερά να τρέοχυβ από κάτω (φωτ. Εν Άνδρω).
Δεν ήταν μονο ανηφόρα - κατηφόρα η διαδρομή. Σε μερικά σημεία είχε και μερικές ευθείες όπως εδώ... (φωτ. Εν Άνδρω)
Είχε όμως και δύσβατα όπως εδώ που τρέχει η κοπελιά πάνω στις ρίζες ενός πλάτανου που έχουν βγει μέσα στο μονοπάτι (φωτ. Εν Άνδρω).
Περπατήσαμε την διαδρομή και φωτογραφίσαμε τις ενδιάμεσες στιγμές των αθλητών. Όχι αυτές που βλέπεται στην αφετηρία ή στον τερματισμό, αλλά αυτές πιυ ζουν αυτοί τρέχοντας πάνω στα βουνά και στα παλιά μονοπάτια. Είδαμε τον κόπο τους και τις αντοχές τους από κοντά. Καταγράψαμε τοπία σπουδαίας ομορφιάς και τον ανθρώπινη προσπάθεια μέσα σε αυτά.
Ένα βίντεο του Εν Άνδρω στο σπάνιας ομορφιάς τοπίο του μονοπατιού των Διποταμάτων. Στο βίντεο εικονίζονται οι πρώτοι των ανδρών και οι δύο πρώτες γυναίκες που πέρασαν τα Διποτάματα και τερμάτισαν με την ίδια σερά. Η πρώτη έίναι απο την Αθήνα, η δεύτερη από την Μακεδονία .
Και εδώ ένα από τα πιο ωραία σημεία της διαδρομής. Το εξαιρετικό πέτρινο γεφύρι των Διποταμάτων (φωτ. Εν Άνδρω).
Το γεφύρι είναι το τέρμα του κατήφορου, από εκεί με μια στροφή αρχίζει η ανηφόρα... (φωτ. Εν Άνδρω).
Και εδώ η τρίτη κοπέλα των αγώνων που περνά τρίτη και από τα Διποτάματα (φωτ. Εν Άνδρω).
Και από εδώ και πάνω η ανηφόρα για το Πάνω Κάστρο. Ένα ακόμα πολύ δύσκολο σημείο της διαδρομής (φωτ. Εν Άνδρω).
Στο τέλος νοιώσαμε κάτι από τον αγώνα αυτών των ωραίων ανθρώπων που ήρθαν από την Άνδρο, την Ελλάδα ή από άλλες χώρες και έτρεξαν στο νησί μας. Ελπίζουμε να νοιώσετε κι εσείς κάτι μέσα από το φωτογραφικό υλικό και το βίντεο στα Διποτάματα.