Χοιροσφάγια στην Άνδρο... με ακτοπλοϊκές συναντήσεις!...

 Στενιές Άνδρου: η μέρα υπέροχη, η εποχή γλυκύτατη, οι Στενιές καταπράσινες. Στο κτήμα Καμπάνη έχουν χοιροσφάγια και υπάρχει πρόσκληση. Αλλά και πρόκληση. Πρώτη φορά θα παρακολουθήσουμε την όλη διαδικασία από την αρχή. Από την σφαγή μέχρι την κατάληξη του χοίρου σε λουκάνικα! Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε βρεθεί από το δεύτερο ή το τρίτο μέρος της διαδικασίας. Αυτή την φορά θα παρακολουθούσαμε από την πρώτη στιγμή που άρχισε το απόγευμα της προηγουμένης και θα ολοκληρωνόταν με το γεύμα του μεσημεριού της επομένης... (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Εν αρχή λοιπόν είναι ο έρμος ο χοίρος πριν γίνει... λουκάνικα! Ενός έτους, 200 κιλά περίπου ζώο, βολτάρει ήρεμο ψάχνοντας κάτι να χάψει... (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Εν αρχή και ένα καζάνι νερό που βράζει σε μια φωτιά με ξύλα. Όλα αυτά σε έναν χώρο που προβλέπεται να γίνει σε λίγο χρόνο σφαγείο κανονικό. Για την ώρα είναι λίγο πριν το τέλος. Άρα το σκηνικό της "μεγάλης σφαγής" είναι λίγο πιο αυθεντικά χωριάτικο (φωτ. Εν Άνδρω).

 Παραλείπουμε τις σκηνές της σφαγής για λόγους προφανείς και περνάμε στην διαδικασία που ακολουθεί. Ο έρμος χοίρος γδέρνεται με βραστό νερό και με μαχαίρι. Εδώ το βραστό νερό και ακολουθεί το γδάρσιμο, που έχει ήδη προχωρήσει (φωτ. Εν Άνδρω).

 Εδώ ο χοίρος κρεμασμένος ανάποδα. Τον... ξυρίζουν ώστε το δέρμα να γίνει λείο (φωτ. Εν Άνδρω).  

 Στη συνέχεια ο Τζέκος, γνωστός χασάπης της Χώρας, που έσφαξε και το γουρούνι νωρίτερα, βγάζει και τα εντόσθια του... (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Ακολουθεί ο τεμαχισμός και η "κιμαδοποίηση" του χοίρου το βράδυ και η ανάμιξη του κιμά με τα μυρωδικά της Άνδρου. Όλα αυτά παραλείπονται πάλι για προφανείς λόγους. Και περνάμε στην διαδικασία καθαρισμού των εντέρων (ένα-ένα) από την Δέσποινα από τους Κατακαλαίους που έχει πείρα στο θέμα καθώς είναι παραγωγός λουκάνικων η ίδια. Εδώ γυρνά μέσα-έξω το έντερο και το ξεπλένει... (φωτ. Εν Άνδρω).

Καθαρίζει τα πλυμένα έντερα με λεμόνια Άνδρου που ξεπλένουν το λίπος και κάθε τι άλλο. Φάρμακο το λεμόνι... (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Μετά περνά το καθαρό έντερο σε μια μηχανή που τροφοδοτείται με τον κιμά του χοίρου και τα μυρωδικά της Άνδρου που έχει επεξεργαστεί νωρίτερα η παρέα με επικεφαλής την Δέσποινα και τα έχει βάλει σε μια τεράστια σκάφη! (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Και φτάνουμε στην τελική φάση. Το "κάπνισμα" (κάτι σαν ημι-ψήσιμο) των λουκάνικων και μερικών  χοιρινών κομματιών, που έγιναν μπριζόλες. Ακολουθεί η συσκευασία με το χοιρινό λίπος για να διατηρηθούν τα λουκάνικα μέχρι να φαγωθούν. Σκληρή διαδικασία, αλλά επί αιώνες αυτός ήταν ο τρόπος για να ζήσουν οι άνθρωποι. Δεν πέταγαν τίποτα από το χοίρο. Ούτε την κεφαλή. Η ζωή έχει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της. Και οι διαδικασίες στα χοιροσφάγια - όπου κι αν γίνονται - είναι ίδιες και απαράλλαχτες εδώ και αιώνες (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και βέβαια η έκπληξη στο τραπέζι όπου προσκαλεσμένοι ήταν οι αδελφοί Στεφάνου και ο... Μάριος Ηλιόπουλος! Μιλάμε για την "ναυτιλιακή συνάντηση" της χρονιάς! Άψογες και οι δύο πλευρές πάντως. Χρονιάρα μέρα πήγαν στην άκρη οι αντιθέσεις δρομολογίων και πλοίων και η συζήτηση γύρω από το τραπέζι έγινε σε υψηλό επίπεδο. Ούτε σε εγγλέζικο private club να ήταν! (φωτ. Εν Άνδρω).  

 Αν και οι δύο πλευρές έχουν συναντηθεί κι άλλες φορές, το τελευταίο διάστημα λόγω της μεγάλης κόντρας, δεν είχαν βρεθεί. Έτσι η πρώτη αυτή συνάντηση είχε και μια αμηχανία. Τώρα το τι θα γίνει την Δευτέρα στο ΣΑΣ είναι άγνωστό. Επειδή όμως οι αντιφάσεις περί την ελληνική ακτοπλοΐα πολλές και τα προβλήματα περισσότερα προβλέπουμε πως ίσως πια πέσουν οι τόνοι και αρχίσουν να αντιμετωπίζονται τα πραγματικά προβλήματα. Όλα αυτά σε συνεργασία με τον νέο υπουργό, τον Ν. Σαντορινιό, που δείχνει πως κατανοεί πως η ακτοπλοΐα είναι βασικός κλάδος του ελληνικού τουρισμού που καθοριστικός για την επιβίωση των νησιών μας (φωτ. Εν Άνδρω).

 Η συζήτηση στο τέλος όταν οι τρεις σημαντικοί ακτοπλόοι αποτραβήχτηκαν σε μια γωνία επικεντρώθηκε στα σημεία που συμφωνούν. Η ελληνική ακτοπλοΐα - όπως εξηγούσε αργά το απόβραδο ο Γιώργος Στεφάνου - αν δεν βρει άκρη στα προβλήματα της θα περάσει στα χέρια ξένων μεγάλων απρόσωπων ομίλων - όπως ήδη έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις - και θα χαθεί μια μεγάλη και αιώνων σχέση που δίνει ο προσωπικός τόνος του Έλληνα για τον τόπο του και όλα όσα διαμορφώνονται γύρω από αυτόν (φωτ. Εν Άνδρω).

 Στο τέλος της μέρας είχε μια ακόμα έκπληξη. Ο Μάριος Ηλιόπουλος έφερε στο τραπέζι ένα μεγάλο ψάρι δώρο στον ιδιοκτήτη! Ψάρι σε χοιροσφάγια δεν ξανάγινε!!! Όμως ούτε αυτή η συνάντηση είχε ξαναγίνει!!! (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Μέσα στο σούρουπο που προχώραγε στον ανδριώτικο ουρανό απογειώθηκε για Αθήνα το ελικόπτερο του Ηλιόπουλου. Τα απόνερα της συνάντησης στα χοιροσφάγια του κτήματος Καμπάνη θα τα δούμε από Δευτέρα στο ΣΑΣ. Είθε να είναι καλά για την ελληνική ακτοπλοΐα και την Άνδρο... (φωτ. Εν Άνδρω).

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Ορισμένοι πιστεύουν ότι μία απλή δωρεά χρημάτων αποτελεί ένδειξη ενδιαφέροντος και πατριωτισμού, παραβλέποντας την σημαντική σημασία που έχει η «δημιουργία αξίας» μέσα από την ουσιαστική συμμετοχή και την προσωπική φροντίδα.
Διαβάζοντας το άρθρο, διέκρινα μία έξυπνη προσπάθεια συνδρομής για την επίτευξη μιας κοινά αποδεκτής λύσης μεταξύ γνωστών ακτοοπλόων. Μέσα σ’ ένα ιδιαίτερα γνωστό, φιλόξενο και ζεστό περιβάλλον, συνδυάστηκαν έντεχνα από τον αριστοτέχνη του είδους εφοπλιστή κ. Γιαννούλη Καμπάνη, συγγένεια, προσωπικές φιλίες και έγνοια για το καλό του τόπου.
Το «τι ήθελε» η κάθε πλευρά, ήτανε λίγο πολύ γνωστό. Με το καθίσουν όμως όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι σ’ ένα φιλικό γεύμα σε χαλαρή ατμόσφαιρα και αναφορές σε πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, ίσως βοήθησε στο να αποσαφηνιστεί το «γιατί το ήθελε» και έτσι να δοθεί η ευκαιρία μιας σολομώντειας λύσης.
Όπως είναι γνωστό, ότι οι καλύτερες συμφωνίες κλείνονται σε ουδέτερους χώρους, όπου οι συμμετέχοντες περισσότερο χαλαροί και λιγότερο επιφυλακτικοί καταθέτουν τις απόψεις τους. Αργότερα έρχεται η επιβεβαίωση με χαρτιά και σφραγίδες.
«Μάθημα ζωής» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του άρθρου, αλλά προφανώς ο συγγραφέας του θέλησε να δώσει έμφαση στο λαογραφικό στοιχείο για τους δικούς του λόγους. Ευχή, ο κάθε αναγνώστης να μπορέσει ν’ αποκρυπτογραφήσει την ουσία της συγκεκριμένης είδησης, χωρίς να παραμείνει στα προφανή.
Για να μάθουμε να πετάμε πρέπει να συναναστρεφόμαστε με αετούς και αν δεν το μπορούμε, να προσπαθούμε να διδασκόμαστε από τις πράξεις τους.