Εν Άνδρω

Την περασμένη εβδομάδα βρεθήκαμε στη γέφυρα του Superferry για πολύ ώρα και είχαμε την τύχη να συναντήσουμε την υποπλοίαρχο Ειρήνη. Στην αρχή - πάνε κάποια χρόνια μας ξάφνιαζε να συναντάμε γυναίκες καπετάνισσες. Δεν ήταν ότι πιο συνηθισμένο. Τα καράβια ήταν για αιώνες μια σκληρή μοναχική δουλειά που ανήκε στον ανδρικό πληθυσμό. Το ότι στην Ελλάδα ξεχώρισε μια Μπουμπουλίνα και μια Μαντώ Μαυρογένους ήταν η εξαίρεση. Όμως εδώ και κάποια χρόνια τα πράγματα αλλάζουν και μαζί με αυτά αλλάζουν και οι εξαιρέσεις. Έχουμε παρουσιάσει μέχρι σήμερα αρκετές νέες κοπέλες καπετάνιους στη γραμμή μας. Η σημερινή παρουσίαση μας προσθέτει στον κατάλογο των γυναικών καπετανισσών και την υποπλοίαρχο Ειρήνη. Η διαφορά όμως είναι πως η Ειρήνη είναι από ένα νησί που έχει απωλέσει τη ναυτική του ιδιότητα. Κόντρα λοιπόν στην παράδοση του νησιού της η Ειρήνη έγινε καπετάνισσα και επιμένει σε αυτή την επιλογή της... 

Η Ειρήνη του Superferry έχει καταγωγή από την Τήνο. Ένα νησί πλημμυρισμένο θάλασσα με ελάχιστους όμως ναυτικούς. Γεωγραφικά απέχει από την Άνδρο κοντά ένα μίλι. Κοινωνικά μερικά έτη φωτός. Εμείς έχουμε μεγάλη ναυτική παράδοση και αναφορά. Αυτοί ελάχιστη. Μας έλεγε ο καπετάν Κώστας του Πηνελόπη πως πριν από αυτόν είχαν βγει καμιά 80αριά φυλλάδια στο νησί. Στην Άνδρο μέτραγαν χιλιάδες. Με αυτή την παράδοση η Ειρήνη επέλεξε την θάλασσα για επάγγελμα. Κι όχι μόνο την επέλεξε, αλλά επιμένει. Στη σχολή πλοιάρχων της Σύρου που φοίτησε πολλά ήταν τα αγόρια που έλεγαν πως "θα κάνουν μερικά ταξίδια να βγάλουν γρήγορα κάποια λεφτά για να ανοίξουν καφετέρια!!!" Η Ειρήνη ταξιδεύει κοντά 7 χρόνια και ούτε που το συζητάει να αλλάξει δουλειά και να βγει στη στεριά. Λες και ήταν πλασμένη για τη θάλασσα.

Προσεκτική στη συζήτηση. Ευγενική και προσηνής στη συμπεριφορά. Με στάση έντονα συλλογική. Είναι μέρος του πλοίου και του πληρώματος. Δυσκολεύτηκε να φωτογραφηθεί. Μίλησε περισσότερο για να πει την εμπειρία της και να προτρέψει κι άλλες νέες κοπέλες να μην διστάσουν να ασχοληθούν με αυτό που τους αρέσει κι αγαπούν. Και να μην μείνουν στα στερεότυπα που έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα. Στη δική της οικογένεια οι γυναίκες επικροτούν την επιλογή και τη στάση της. Οι άνδρες νοιώθουν ξαφνιασμένοι. Η ίδια δεν νοιώθει καθόλου ξαφνιασμένη ή άβολα. Ίσα-ίσα που νοιώθει χαρούμενη και σκέφτεται πως δεν θα μπορούσε να κάνει άλλη δουλειά. Χαίρεται αυτό που κάνει. Και γι' αυτό - όπως ομολογεί και ο πλοίαρχος καπετάν Θανάσης Χαλάς - το κάνει καλά. Και αν και τα χρήματα είναι ένα κίνητρο η Ειρήνη δεν έγινε ναυτικός για τα χρήματα, αλλά από επιλογή. Για τον λόγο αυτό δεν το συζητά να βγει στη στεριά. Μπήκε σε ένα "ανδρικό" επάγγελμα. Διεκδίκησε και κέρδισε τον χώρο της. Και συνεχίζει κάθε μέρα, με όλους τους καιρούς, τις θαλασσινές διαδρομές της στα νησιά μας...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"