Εν Άνδρω

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ

Το Andros King στη δεξαμενή στο Πέραμα

 Τα πλοία με τις γραμμές τους είναι οι δρόμοι μας. Τα πλοία είναι η έξοδος μας στον κόσμο. Χωρίς αυτά η θάλασσα αποκλείει το νησί και τους ανθρώπους του. Με αυτά ταξιδεύει παντού το νησί και τους ανθρώπους του. Κάθε νέο πλοίο στη γραμμή μας είναι μια νέα έξοδος στον κόσμο. Είναι μια ακόμα δυνατότητα να φέρει το νησί και τον κόσμο πιο κοντά δίνοντας προοπτικές και ελπίδες για νέες διαδρομές και νέα σχέδια. Και για ένα καλύτερο αύριο.

Το Andros King βάφεται...

Έχουμε παρακολουθήσει μέχρι σήμερα από κοντά τρία πλοία των αδελφών Στεφάνου να μετασκευάζονται, να ξαναχτίζονται, να γίνονται καινούρια και ξεχωριστά: το Superferry, το Andros Queen και το Andros King. Μια διαδικασία μακρά και πολύμηνη. Μια διαδικασία γέννησης ενός νέου "δρόμου", μιας νέας δυνατότητας να έρθει το νησί κοντύτερα στον κόσμο. Τα δύο πρώτα τα υποδεχτήκαμε στην άφιξη τους, αλλά και τα κυριώτερο τα παρακολουθήσαμε από κοντά να κατασκευάζονται, να μετασκευάζονται, να γίνονται πανέμορφα ποστάλια της ακτοπλοΐας μας. Ήρθε η ώρα και για το τρίτο. 

Με αυτές τις σκέψεις κατά νου πήγαμε στο Πέραμα, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Την πρώτη φορά που πήγαμε... χαθήκαμε! Χρειάστηκαν τηλέφωνα και GPS για να βρούμε, που θα έφτανε το πλοίο και που θα έδενε - στη Δραπετσώνα! Χρειάστηκαν δύο-τρεις κύκλοι για να βρούμε την πύλη! Και τον Γιώργο Στεφάνου, Κάπως έτσι αρχίσαμε να μαθαίνουμε την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη μέχρι το Πέραμα. Στο δεύτερο πλοίο όλα ήταν πιο εύκολα. Ξέραμε που και πως να πάμε. Στο τρίτο όλα είναι απλά. Παλιώσαμε πια παρακολουθώντας καράβια να χτίζονται... . 

Θα παραμείνουν οι δύο οπίσθιοι καταπέλτες του πλοίου...

Πάμε - μετά την μακρόσυρτη εισαγωγή μας - στο έργο! Το νέο πλοίο Andros King το βρήκαμε στη δεξαμενή του Περάματος να βάφεται εξωτερικά και να ανακατασκευάζεται πλήρως εσωτερικά. Εργοδηγός του έργου ο Γιώργος Στεφάνου. Από τις 7 το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα στις 6 επί το έργο. Με ιερό πάθος επιβλέπει και διαπραγματεύεται με συνεργεία, μελετά σχέδια, χαράζει ακόμα και σχέδια! Τον είδαμε να χαράζει τα νέα παράθυρα στις καμπίνες συζητώντας ώρα πολύ "πως θα φαίνονται απ' έξω"! Λέγοντας στον σχεδιαστή: "Κάντα μεγαλύτερα. Θα φαίνονται πιο ωραία!". Πιο πέρα ο Δημήτρης Στεφάνου να αδημονεί: "Μα τι διαφορά έχουν 20 πόντοι περισσότεροι άνοιγμα;" Όμως, ο Γιώργος εκεί να επιμένει και με μια κιμωλία μαζί με τον σχεδιαστή να ζωγραφίζουν το παράθυρο στη λαμαρίνα!"  

Φεύγοντας ο Δημήτρης Στεφάνου γυρνά και μου λέει με μια χαρούμενη αγανάκτηση: "Σκέφτομαι την μέρα που θα σταματήσουμε να αγοράζουμε πλοία για την ακτοπλοΐα. Τι θα κάνει ο αδελφός μου; Πως θα ζήσει αν δεν έρχεται από τις 6 και τις 7 το πρωί στο Πέραμα να δουλεύει με τα συνεργεία;" Ο Γιώργος γελά και δεν λέει τίποτα. Ξαφνικά γυρνά και λέει: ¨Χτες το πρωί είχα έρθει νωρίς κι έκανα μια βόλτα και από τα άλλα καράβια που έχουμε στη συντήρηση. Πέρασα και από το Supeferry. Άκουσα κάτι χτύπους. Ανέβηκα να δω. Και είδα να γίνεται κάτι λάθος. Άρχισα τα τηλέφωνα και το μάζεψα..." Γυρνά ο Δημήτρης και μου λέει: "Τα βλέπεις; Είναι πάθος παιδί μου..." 

Ο Δημήτρης και ο Γιώργος Στεφάνου επί το έργον. Δίπλα όρθιος ο καπετάν Γιάννης Βουτσελάκος...

 Το αστείο της υπόθεσης, αφού σχολιάζει το πάθος του αδελφού του, κάθεται στο γραφείο με τα σχέδια κι αρχίζει κι αυτός να τηλεφωνά σε συνεργεία και να διαπραγματεύεται μαζί  τους! Φυσικά δεν πήγε στο γραφείο όπως σχεδίαζε! Παθιασμένοι και οι δύο με την δουλειά! Και με τις λεπτομέρειες των πλοίων τους. Έμεινα να τους κοιτάζω. Διόσκουροι, φιλόπονοι, λαϊκοί, αυτοδημιούργητοι. Αγαπούν και υπάρχουν μέσα από την δουλειά τους. Και το πάθος τους να κάνουν όσο καλύτερα γίνεται τα πλοία τους. Προς όφελος όλων: το δικό τους, του νησιού και της γραμμής μας.  

Κάπου εκεί γυρνάμε σελίδα στη συζήτηση. Αρχίζω να ρωτάω για τις επενδύσεις τους στο τουρισμό της Άνδρου. Μέχρι τώρα προχωρούν στο Μπατσί έχοντας επενδύσει σε δύο ξενοδοχεία: στο "Επαμεινώνδας" και στη "Βίλα Ευανθία".  Αλλά και στο Νειμποριό με άλλα δύο ξενοδοχεία: Κάπου εκεί έφερα την συζήτηση στο λιμάνι της Χώρας. Την ώρα που διάφοροι επενδυτές επιχειρούν να μπουν σε επενδυτικά σχήματα για διάφορα λιμάνια της Ελλάδας (ήδη πχ βρήκε ο διαγωνισμός για το Λαύριο) ρώτησα: "Μήπως με τις δύο τουριστικές επενδύσεις στο Νειμποριό θα άξιζε να εξετάσετε την περίπτωση να επενδύσετε στο λιμάνι της Χώρας;"  

Ο Δημήτρης με απίστευτη ενέργεια έβγαλε στυλό και χαρτί κι άρχισε να σχεδιάζει το ύψος της επένδυσης. Που το έβρισκε δυσθεώρητο σε σχέση με την λειτουργία και την απόδοση του έργου. Ο Γιώργος - πιο μετριοπαθής - προσγείωνε τα νούμερα. Κατά την γνώμη μας είτε τώρα είτε στο μέλλον αν υπάρξει επενδυτής για το εγκαταλειμμένο λιμάνι της ιστορικής Χώρας δεν βλέπουμε άλλον πέρα από τους αδελφούς Στεφάνου. Είθε, λοιπόν, έστω και κάτι να γίνει γι' αυτό...