Εν Άνδρω

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ

Τελευταίες καλοκαιρινές μέρες του Οκτώβρη. Σε ένα ταξίδι προσωπικό στις Κυκλάδες. Σε ένα ταξίδι ιδιαίτερο στον εαυτό μου. Μια περιδιάβαση σε δύο νησιά με έναν καλό φίλο. Με το πρωινό καράβι από Άνδρο για Τήνο. Παραμονή στην Τήνο 3 ώρες και στη συνέχεια το πλοίο για Σύρο. Καιρός εξαιρετικός στα μέσα του Οκτώβρη. Η διαδρομή ολοφώτεινη. Και τα απρόοπτα αρκετά. Το πρώτο η τουριστική κίνηση. Κόσμος αρκετός στο καράβι. Λες και είναι Ιούνιος! 

Απ΄ ότι φαίνεται η τουριστική σεζόν καλά κρατεί μέχρι τα μέσα Οκτώβρη. Τα ταχύπλοα και τα συμβατικά συνεχίζουν τις διαδρομές τους. Ο φίλος χώθηκε πίσω από τον υπολογιστή του για να δουλέψει μέχρι την Τήνο. Κι εγώ τον άφησα κι ανέβηκα στη γέφυρα να χαιρετίσω τον καπετάν Θανάση Χαλά. Φίλο από τον καιρό που ήταν ανθυποπλοίαρχος...

Στη γέφυρα ήρθε και ένας σοβαρός και σεβάσμιος κύριος. Χαμογελαστός, απλός, οικείος. Ο καπετάν Θανάσης τον χαιρέτισε εγκάρδια: "καλώς τον κυρ-Παναγιώτη...". Ο κύριος Παναγιώτης άρχισε να λέει για μια επίσκεψη του προέδρου της Γερμανίας Σταϊνμάγερ στο μουσείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, όπου είναι πρόεδρος, και αναβλήθηκε λόγω του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Απόρησα. Ποιος να είναι ο σοβαρός, ευθυτενής και προσηνής κύριος, αναλογίστηκα. Ο καπετάν Θανάσης είδε την απορία μου και γυρνώντας χαμογελαστά είπε: "δεν ξέρεις τον κύριο Παναγιώτη Πικραμένο, υπηρεσιακό πρωθυπουργό παλαιότερα". Δεν τον ήξερα. Όμως ήξερα το πως η κυβέρνηση Τσίπρα προσπάθησε να τον μπλέξει στη σκευωρία της Novartis. Ήξερα την διαδρομή του. Και γνώριζα κάποιες λεπτομέρειες της 40ημερης πρωθυπουργίας του, λόγω προσωπικής γνωριμίας με σύμβουλο του. 

Άρχισα να ρωτώ με ενδιαφέρον για την σκευωρία της Novartis. Ο Παναγιώτης Πικραμένος χαμογελαστός εξήγησε ποιοι και γιατί επιχείρησαν να τον εμπλέξουν σε μια σκευωρία που κατέρρευσε με πάταγο, αναγκάζοντας εκ των υστέρων τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να παραδεχτεί δημόσια πως ήταν από τα πιο μελανά σημεία της πρωθυπουργίας του. Η συζήτηση κράτησε ώρα. Του είπα πως πάντα θυμάμαι την συγκλονιστική ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων, όπου βουρκωμένος ανέτρεψε όλες τις αστείες κατηγορίες με τις οποίες η τότε κυβέρνηση επιχείρησε να λεκιάσει την άψογή διαχρονικά διαδρομή του. Λίγο πριν φτάσουμε στην Τήνο είχαμε και φωτογραφίες. Κατεβήκαμε στην Τήνο. Ο πρώην πρωθυπουργός συνέχισε για Μύκονο όπου έχει το εξοχικό του. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή στο ταξίδι μας...

Στην Τήνο βρεθήκαμε με τον παλαιό φίλο, από τη Νέα Υόρκη, Ντίνο Σιώτη. Ο Ντίνος γέννημα-θρέμμα της Τήνου ήταν το 1988 ακόλουθος τύπου στο προξενείο της Νέας Υόρκης. Πρόξενος τότε ήταν ένας ακόμα φίλος μιας ωραίας εποχής της νεότητας ο συγγραφέας και διπλωμάτης Γιώργος Βέης. Εκείνη την χρονιά υπήρξα Visiting Fellow στο Princeton Univerisy και ανταποκριτής στον ΟΗΕ ελληνικής εφημερίδας. Με το Ντίνο και τον ανδριώτη φίλο που με συνόδεψε στο ταξίδι είχαμε μια εγκάρδια συζήτηση για πολλά: από τη Νέα Υόρκη μέχρι τις σημερινές παράλληλες διαδρομές στην Τήνο και στην Άνδρο. Για την ιστορία: ο Ντίνος είναι καταξιωμένος συγγραφέας και ποιητής, εκδότης του πολιτιστικού-λογοτεχνικού περιοδικού Δέκατα και διοργανωτής δύο σημαντικών ετήσιων ποιητικών φεστιβάλ, ένα στην Τήνο κι ένα στην Αθήνα...

Κάπως έτσι ολοκληρώσαμε την διαδρομή μας στην Τήνο. Έχοντας στις αποσκευές μας δύο ξεχωριστές συναντήσεις. Και φτάσαμε στην Σύρο. Καιρός εξαιρετικός. Τουρισμός ακόμα σε έξαρση. Και στα δύο νησιά σα να είμαστε στον Ιούνιο! Φτάσαμε λοιπόν στη Σύρο και κατευθυνθήκαμε στο παλαιό και παραδοσιακό ξενοδοχείο ΕΡΜΗΣ που κάποτε ανήκε στην οικογένεια Γουλανδρή. Η ρεσεψιόν μάς έστειλε στη θέση Νο 7 στο γκαράζ. Δίπλα μας στη θέση Νο 6 ήταν μια εντυπωσιακή ολόμαυρη Πόρσε. Την κοίταξα και ρώτησα τον φίλο: "ποιος κυκλοφορεί με τέτοια Πόρσε στην Σύρο;" Ανεβήκαμε στη ρεσεψιόν...   

Την ώρα που κλείναμε τα δωμάτια μια γνώριμη φιγούρα ήρθε και ζήτησε το κλειδί να πάρει το αυτοκίνητο του για να προλάβει το ταχύπλοο. Ο φίλος με σκούντησε και είπε: "είναι ο Αλέξης Κούγιας..." Ξαφνιάστηκα, αλλά όχι τόσο για να μην τον ρωτήσω: "δάσκαλε της ποινικής δικονομίας εσύ είσαι; Και αναρωτιόμουν στο γκαράζ ποιανού είναι η Πόρσε..." Ο Αλέξης Κούγιας γύρισε σκασμένος στα γέλια και είπε: "εγώ είμαι κι έρχομαι από ένα  κακούργημα που είχα εδώ στη Σύρο..." Ο φίλος του έπιασε κουβέντα για τις απίστευτες ποδοσφαιρικές διαδρομές του ως παράγοντα. Κι ο Κούγιας είπε: "Τι να σου πω; Ξόδεψα εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές για τον Άρη Πετρούπολης. Ήταν η ομάδα της γειτονιάς που μεγάλωσα; Έχω τρέλα με το ποδόσφαιρο..." Κάπου εκεί ρώτησα εγώ: "Πως γίνεται και έχουν φτάσει τα δικαστήρια να δικάζουν εκτός από σοβαρές και αστείες υποθέσεις;' Κι ο Κούγιας απάντησε θυμόσοφα: "Γιατί φίλε εισαγγελείς και δικαστές είναι δημόσιοι υπάλληλοι! Στέλνουν τα πάντα στο ακροατήριο. Κι ας τα βγάλει πέρα ο επόμενος. Καμία πρωτοβουλία, καμία ευθύνη..."   

Κάπου εκεί αποχαιρετίσαμε τον διάσημο ποινικολόγο Αλέξη Κούγια, που έφυγε βολίδα να προλάβει το ταχύπλοο. Κάι κάπου εκεί έκλεισε ένα ταξίδι με επωνύμους: της πολιτικής, της κουλτούρας, της ποινικής δικονομίας. Ένα ταξίδι που πιστοποίησε πως η σεζόν στην Ελλάδα πλέον σε πάρα πολλά ελληνικά νησιά διαρκεί μέχρι και τον Οκτώβρη, όπως διαπιστώσαμε και στην Τήνο και στη Σύρο...