Όταν χαράζει στο Αιγαίο... κι όταν οι ανδριώτες φεύγουν για Χριστούγεννα!!!
Όταν χαράζει στο Αιγαίο...
Είναι όμορφα σου λέω όταν χαράζει στο Αιγαίο... Ένα πέλαγος εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλη γωνιά της Μεσογείου. Εδώ σε αυτή την θάλασσα που μας γέννησε, που μας περιέχει και την περιέχουμε, η διαφάνεια της ατμόσφαιρας, οι κλίσεις του φωτός, τα σχήματα των νησιών, η δραματικότητα του ουρανού, οι φωτοσκιές και τα χρώματα κάνουν τα πάντα γύρω μοναδικά. Το να ζεις εδώ την ανατολή είναι ανάταση ψυχής, είναι ευλογία θεού, είναι χάρμα οφθαλμών.
Γυρνάς το βλέμμα καθώς ξημερώνει στην μπαλκονόπορτα και μένεις... Ένας ξεχωριστό σκηνικό όπου ένας χείμαρρος φωτός σκίζει τα βαριά σύννεφα δημιουργώντας ένα δραματικό ουρανό πάνω από την ακόμα σκοτεινή Χώρα. Η Άνδρος σε μια μοναδική στιγμή που διαρκεί ελάχιστα, καθώς ο ήλιος ανατέλλει και το φως απλώνει. Κι όλα γύρω αλλάζουν τόσο γρήγορα. Όμως το λίγο που μένουν - φως και χρώματα - στον ουρανό αρκούν για μια φωτογραφία...
Ξημερώνει πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο. Πριν την μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου. Μια νύχτα που φεύγει σήμερα μέσα στα έντονα χρώματα, καθώς ήλιος σκορπάει τα σύννεφα και ανατέλλει μέσα σε μια κοσμική έκρηξη φωτός. Αν η δυτική Άνδρος έχει εξαιρετικά ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, η ανατολική Άνδρος έχει τις έντονες, και εκρηκτικές ανατολές. Κι είναι εντελώς άδικο να μην τα χαιρόμαστε και τα δύο. Όσοι λατρεύουν μόνο τα δειλινά σίγουρα δεν έχουν δει ανατολή στο Αιγαίο... Άλλωστε το λέει και το τραγούδι: είναι όμορφα σου λέω όταν χαράζει στο Αιγαίο....
Κι όταν οι ανδριώτες φεύγουν για Χριστούγεννα...
Με αυτές τις λαμπερές εικόνες στο μυαλό κατεβαίνω στην Χώρα το απομεσήμερο και μένω πάλι... Εικόνα ερημιάς. Η εξαφάνιση των πάντων. Σε έναν παντελώς άδειο πεζόδρομο δύο παρέες στις δυο πλευρές του La Strada, που παραμένει κι αυτό ανοιχτό 365 μέρες τον χρόνο. Στη μια αριστερά ο Σουσούδης με μια παρέα όλων των πολιτικών αποκλίσεων. Στην άλλη αριστερά ο Γ. Μαλταμπές με μια παρέα όλων υποψηφίων τεσσάρων παρατάξεων. Και στις δύο όλοι γνωστοί. Κουβεντιάζουν φιλικά και χαμογελούν πικρά για την Άνδρο που αναζητά ένα αύριο. Θέμα συζήτησης τα του επεισοδιακού συμβουλίου στο Γαύριο. Χαιρετάμε την μια παρέα και λέμε δυό λόγια. Φεύγοντας μας καλούν από την άλλη.
Εκεί ο Γ. Παπαδάκης εξηγεί πως οι τοπικισμοί και οι αντιπαλότητες είναι ξεπερασμένες σήμερα. Ανάγονται σε μια εποχή που οι αποστάσεις χωρίς αυτοκίνητα ή με τα παλιά λεωφορεία ήταν τεράστιες, η Χώρα είχε κόσμο, το Γαύριο είχε λαό, το Κόρθι ήθελε καράβι να βγει στο Νειμποριό. Τώρα όλη η Άνδρος είναι 35-45 λεπτά δρόμος." Και το κυριότερο, κατέληξε, "ποιος υποβαθμίζει ποιον τώρα σ' ένα έρημο 250 μέρες τον χρόνο νησί;. Βγάλε μια φωτογραφία δύο η ώρα μεσημέρι την κάποτε θαλερή Χώρα παραμονές Χριστουγέννων. Ακόμα κι αυτοί που ήταν εδώ έχουν φύγει για Αθήνα. Ιδού η κουλτούρα" λέει αυτοσαρκαστικά δείχνοντας τον άδειο δρόμο λίγο πριν τα Χριστούγεννα. "Γράφτο" μας προτρέπει. Στο σημείο αυτό πετάγεται ο Γ. Μαλταμπές από Βουρκωτή που ζει "μετανάστης" στον Πιτροφό και προσθέτει: "γράφτους πως 40 χρόνια έχουμε τα σκουπίδια τους και ποτέ δεν πλήρωσαν ανταποδοτικά οφέλη και 20 χρόνια έχουμε τα σιλό, που φτιάχνουν κι αυτοί τα σπίτια τους. Κι έρχονται και φωνάζουν πως τους υποβαθμίζουμε. Δεν έχουν τον θεό τους"...
Καθίσαμε, τους ακούσαμε, καταγράψαμε τις αγωνίες και τις ενστάσεις τους. Και μετά μέσα σε 35 λεπτά είμαστε στο Γαύριο. Ερχόταν το καράβι. Κίνηση μόνο μπροστά από τα πρακτορεία. Εδώ η μόνη συζήτηση ήταν: "δεν έχει θέση για αυτοκίνητο ούτε στην τσιμινιέρα!" Τιγκαρισμένο το SuperFerry. Και το περίμεναν άλλα 50-60 αυτοκίνητα!!! Μιλάμε για την έξοδο του Μεσολογγίου... με καράβι! Όλο το Γαύριο έρημο, στην προβλήτα όμως το αδιαχώρητο. 5-6 ΙΧ ανδριωτών χωρίς εισιτήριο περίμεναν με την απέλπιδα ελπίδα πως ο καπετάν Θανάσης Χαλάς και το ηρωικό πλήρωμα του θα έκαναν το θαύμα των Χριστουγέννων και θα έφευγαν! Κι όλοι κοίταζαν τον πράκτορα Γιώργο Μπατή ρωτώντας: να μπούμε; Εισιτήριο θα πλήρωναν μέσα: αν τα κατάφερναν. Κατάσταση: φεύγετε να φεύγουμε έφτασαν Χριστούγεννα!!!
Και το χριστουγεννιάτικο θαύμα έγινε: μπήκαν όλοι. Τρισευτυχισμένοι! Το πως χώρεσαν όλα τα αυτοκίνητα απίστευτο. Στους 4-5 πόντους το ένα από το άλλο. Η εικόνα πείθει. Το σημαντικότερο: έκλεισε ο καταπέλτης!!! Αλλιώς εκεί θα μέναμε!!! Ούτε τον δεκαπενταύγουστο τέτοιος πανικός και τέτοια αναχώρηση. Ποιος να το περίμενε; Το λέγαμε, το γράφαμε, αλλά άλλο να το βλέπεις και να το ζεις. "Πάντως και το πρωί με το Andros και αύριο το Σάββατο ίδια κατάσταση" συμπλήρωσε ο καπετάν Θανάσης Χαλάς γελώντας. Και ρωτώντας: "εσύ που πας;". "4-5 και γυρνάω πίσω. Μην ξεχνάς πως έχουμε και την προετοιμασία της υποδοχής σου στις 2 Ιανουαρίου 2020. Θα είσαι το πρώτο πλοίο στο λιμάνι. Θα κάνεις ποδαρικό για τη νέα χρονιά. Σε υποδεχτήκαμε ως Εν Άνδρω πέρσι παρέα με τον Λιμενάρχη. Είχε έρθει και ο δήμαρχος Θ. Σουσούδης με δώρα, ο Δ. Λάσκαρης με γλυκά και ο Λαρίος με το βιολί του. Ξεκινήσαμε μια παράδοση που δεν υπήρχε. Να την παρατήσουμε; Δεν γίνεται. Ήδη το στήνουμε πάλι..." Το τι γέλιο έπεσε δεν λέγεται...
Όλοι λοιπόν είναι "εξοδούχοι", αδειούχοι, "εκδρομούχοι". Με άλλα λόγια "αναχωρησιούχοι". Με γκαράζ πρωτόκολλο και με καταστρώματα σχεδόν πρωτόκολλο για τα περισσότερα δρομολόγια προ των εορτών. Η κινητικότητα στο φουλ. Την μια μέρα φεύγει το ένα νησί, την άλλη το άλλο. Τελευταία η Μύκονος!!! Όμως η επιστροφή θα είναι σταδιακή. Οι πρώτοι - οι πιο κοντινοί - επιστρέφουμε την επόμενη των Χριστουγέννων, οι πιο μακρινοί κι εξωτικοί μέχρι των Φώτων. Των Φώτων κάθε κατεργάρης στον πάγκο του κι όλοι οι καλικάντζαροι πίσω στα μέρη τους. Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι πάντως στο πλοίο είδαμε και 5-6 δημοτικούς συμβούλους όλων των παρατάξεων. Διαπαραταξιακή η έξοδος. Εκεί όλοι ομονοούν. Αυτή είναι και η Άνδρος που συντηρεί ένα απολεσθέν χτες μετατρέποντας το σήμερα σε ένα αδιέξοδο αύριο. Είθε το πνεύμα των Χριστουγέννων να ξημερώσει μια καινούρια μέρα με το νέο έτος με περισσότερη αλληλοκατανόηση. Γιατί η Άνδρος είναι μια και ενιαία. Μπορεί να έχει σπουδαία τοπία και εικόνες, αλλά ολοένα λιγοστεύουν οι κάτοικοι. Περιττή πολυτέλεια οι διαιρέσεις...
Διαμαντής Μπασαντής
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
-
Σχόλια (8)
- Πρώτα τα παλαιότερα
- Πρώτα τα νεώτερα
Oταν ζούσα οικογενειακώς στην Αθήνα, όπου γεννήθηκα,-με ανδριώτικη καταγωγή, κάθε Χριστούγεννα ερχόμασταν οικογενειακώς στην Ανδρο και όλοι οι γηγενείς μας κοίταζαν σαν νούμερα: Μα αφήσατε την Αθήνα και ήρθατε στη μοναξιά , μας έλεγαν. Ομως και τοτε τα παιδιά μας χωρίς ειδικές λέσχες ή παιδότοπους ή χάπενιγκς περνούσαν τις καλλίτερες στιγμές τους στην Ανδρο.
Παίζαν ανενόχλητα στους δρόμους του χωριού, κατεβαίναμε ολοι μαζί στη Χώρα και απολάμβαναν μαζί μας τιςλιχουδιές του ζαχαροπλαστείου, ανεβοκατέβαιναν με φωνές τον δρόμο της αγοράς, ψωνίζαν ό,τι ήθελαν από τα μαγαζιά της Χώρας, με λίγα λόγια υπήρξαν ευτυχισμένα. Τα παιδιά δεν θέλουν καταναλωτισμό στα διάφορα τζάμπο και παιχνιδάδικα όταν έχουν άπλα να παίξουν να φωνάξουν και να αναπνεύσουν καθαρό αερα.
Υπάρχουν και σήμερα οικογένειες που έρχονται στην Ανδρο τις γιορτές, χωρίς να έχουν ανδριώτικη καταγωγή, και μάλιστα όπως μου είπε μια τέτοια οικογένεια με μικρά παιδιά, τα τελευταία ευχαριστήθηκαν ιδιαιτέρως τις εδώ χριστουγεννιάτικες διακοπές τους.
ΣΧΟΛΙΟ ΕΝ ΑΝΔΡΩ
Ακόμα θυμάμαι 15 χρονών που ήλθα στην Άνδρο Χριστούγεννα και ο θείος και η θεία με κοίταζαν σαν εξωγήινο. Ο θείος με ρώτησε πως και μου ήρθε να έρθω Χριστούγεννα στην Άνδρο. Η εξήγηση μου τον άφησε μάλλον πιο πολύ απορημένο. Δεν έμεινα για πρωτοχρονιά για να μην εκπλαγεί περισσότερο. Είναι εκείνο το απωθημένο εκείνης της ηλικίας που με κάνει να περνώ εδώ και πολλά χρόνια πρωτοχρονιά στο νησί.
ΥΓ Άρα το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Είναι πολύ παλιό. Απλώς τώρα που μετακινούνται πάρα πολλοί φαίνεται περισσότερο.
Ευχαριστώ που μου ξυπνήσατε μνήμες αλλοτινές...
Ναι γιατί κάποιοι σαν εσένα θέλουν λέσχη να πάνε τα παιδιά τους στην άνδρο.Εσύ αν είσαι Ανδριώτης γιατί δεν έρχεσαι να μείνεις εδώ;; δεν έχει δουλειά έτσι;;;ε τότε έλα για γιορτές στην άνδρο αλλά που θα πάνε τα παιδιά;;;εκεί που πήγαιναν όλα τα παιδάκια στο παρελθόν.Άσε Αθηναίε κάτι μας είπες ......... θεωρίες για να περνά η ώρα......
Η προηγούμενη γενιά είναι δυστυχώς η καταστροφή της Άνδρου δυστυχώς δεν διδάχτηκαν τίποτα από τους παππούδες και της γιαγιάδες μας και τους δασκάλους.
Γι'αυτό φτάσαμε σήμερα η Άνδρος να έχει ερημώσει σε σύγκριση με την δεκαετία του 60 και 70
Λυπάμαι αλλά Χριστουγεννιάτικα θα μαλώσω τον Αθηναίο.Αν δεν είσαι Ανδριώτης κάτσε στην Αθήνα δεν σε καλέσαμε να έρθεις στην Άνδρο εσένα και τα παιδιά σου. Και δεν κατάλαβες τίποτα από αυτά που έγραψα γιατί δεν τα έχεις ζήσει ούτε εσύ προφανώς είτε λόγω ηλικίας πόσο μάλλον τα παιδιά σου.Να πας στην Αράχωβα να κάνεις Γιορτές είτε κάτσε στο ''κλουβί'' σου.Για πες ξέρεις πολλά νησιά να έχουν λέσχες για παιδιά ,άκουσον άκουσον ,ναι εκεί πάνε και στην Αθήνα.Άσε που θα μας κάνεις και μάθημα για τα μυαλά .Βλέπουμε και εσάς τους νέους.Τα σπίτια μας τα βρίκαμε από παππούδες και γονείς και δεν τα πουλάμε γιατί τα αγαπάμε και τα επισκευάζουμε .......Καλές Γιορτές χωρίς εξυπναδούλες Αθηναίε!!!!!!!!!!!!
Πόσες γλυκές αναμνήσεις ξυπνούν τα γραφόμενα από τoν ''Ανωνύμως'':{ ..το τότε φοιτηταριό γύριζε στο νησί να κάνει γιορτές με τους γονείς που δεν ακολουθούσαν την'''μόδα'''να ζούνε στην Αθήνα κλεισμένοι σ' ένα κλουβί..} και από τούς''Ειρήνη κ Δημήτρης'':{..τα καλάθια με το ραμμένο άσπρο πανί, που σκεπαζαν όλα τα καλούδια από το νησί και μεταφέρονταν στο σπίτι της Αθήνας για γιορτές...} αναμνήσεις που συντηρούν μέσα τους Ανδριώτες αυτής περίπου της ηλικίας. Και πόσο πικρή αλήθεια είναι η διαπίστωση του ''Αθηναίος'':{Και τα σπίτια που κάνατε κάποια στιγμή θα τα πουλήσουν οι νέοι.}. Tίποτα δεν με σοκάρει-πληγώνει περισσότερο από αυτή την πραγματικότητα. Μακάρι ο θεός να μην αφήσει να ζήσουμε κάτι τέτοιο.Οτι δημιούργησαν με κόπο και αγάπη οι παπούδες και εμείς συντηρήσαμε ή επεκτείναμε η τρίτη ή τεταρτη γενιά να το ''σκοτώση''.
Και πιστεύω πραγματικά ότι δεν πονάει τόσο το ξεπούλημα μιάς κάποιας περιουσίας όσο το γεγονός που αντιλαμβάνομαι σαν ξεριζωμό, σαν διαγραφή κάθε έννοιας που μας συνδέει με τις οικογενειακές-τοπικές-πολιτισμικές κλπ μνήμες και ιδιαιτερότητες της Ανδρου.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε όλους φευγάτους και μή. Το ''Ευλογημένο Γκρέμνο'' εδώ είναι για όλους.
Να έρθουμε στην Άνδρο Χριστούγεννα και τα παιδιά μας που να πάνε ? έχετε κανει κανενα εργο όλοι εσείς οι παλιοί? Έναν παιδότοπο, ένα κέντρο δραστηριότητας, μια Λέσχη για τα παιδιά, ένα ζεστό χώρο για γονείς και παιδιά? Πάρτε το χαμπάρι ότι καταστρέψατε την νεολαία και την διώξατε από την Άνδρο με τα μυαλά που κουβαλάτε και την νοοτροπία σας. Και τα σπίτια που κάνατε κάποια στιγμή θα τα πουλήσουν οι νέοι.
Δυστυχώς είναι μια εικόνα που την βιώνουμε ακόμα και πριν την κρίση του 2010.
Παραδοση από το 1960, όταν πολλές οικογένειες αγόρασαν σπίτι στο κέντρο της Αθήνας αλλά και διάφορα προάστια, όπου ζούσαν η βρέθηκαν συγγενείς τους, είχαν σαν μοναδική διέξοδο, να κάνουν όλοι μαζί Χριστούγεννα, μια και ήταν πάντοτε, η μόνες γιορτές, που μπορεί να ήσαν όλοι μαζί ευτυχισμένοι.
Ποιος ξεχνάει τα καλάθια με το ραμμένο άσπρο πανί, που σκεπαζαν όλα τα καλούδια από το νησί και μεταφέρονταν στο σπίτι της Αθήνας για γιορτές?
Στιγμές μοναδικές και αλησμόνητα, που σήμερα ακόμα υπάρχουν προφανώς βέβαια με άλλα κριτήρια και δεδομένα, αλλά έτσι γινόταν πάντα, κακά τα ψέμματα.
Μην γκρινιάζουμε λοιπόν, τώρα για κανέναν, γιατί πολλοί από τους χτεσινους '' γκρινιάρηδες ''. .. άλλες χρονιές έφευγαν αυτοί για την Αθήνα.
Υγεία να έχουμε όλοι μας και καλά να περάσουμε για όπου καλύτερα μπορούμε.
Η ζωή είναι ωραία, είναι πολύ μικρή και δεν θα πρέπει να μας ποιανει η μιζέρια και η γκρίνια, για τίποτα.
Καλά Χριστούγεννα, Καλή Πρωτοχρονιά.
Ειρήνη κ Δημήτρης
Καλημέρα και Καλές γιορτές σ όλους του Ανδριώτες, της Αθήνας,αλλά κυρίως σ αυτούς που θα κάνουν γιορτές στο '''γκρέμνο''.Δυστυχώς αυτό το πράγμα έχει παραγίνει.Γιατί ρε πατριώτες στην Αθήνα;;;;θα δείτε εκεί την Ανατολή που περιγράφει ο Μπασαντής;;;από που από την απέναντι πολυκατοικία ;;ανάμεσα σε κεραίες και ηλιακούς βλέπετε τον ήλιο όχι την ανατολή.Η σκέψη μου πηγαίνει πολύ πίσω στις δεκαετίες του 60 του 70 που όλο το τότε φοιτηταριό γύριζε στο νησί να κάνει γιορτές με τους γονείς που δεν ακολουθούσαν την'''μόδα'''να ζούνε στην Αθήνα κλεισμένοι σ εάν κλουβί ,συγγνώμη διαμέρισμα.Κρίμα για το νησί μας.....Και πάλι Καλές γιορτές.......
