Σαββατοκύριακο στην φθινοπωρινή Άνδρο: Μια πεζοπορική περιπέτεια
Η μέρα ήταν φωτεινή και η θάλασσα έλαμπε καθώς το πλοίο αναχώρησε από τη Ραφήνα. Η μυρωδιά του αλμυρού αέρα μας γέμιζε ενέργεια, ανυπομονώντας για την περιπέτεια που μας περίμενε στην Άνδρο. Σκοπός μας ήταν η πεζοπορία της Κυριακής από τα Αποίκια στους Μένητες. Ήταν τέλος του Οκτώβρη και οι γιορτές των Χοιροσφαγίων είχαν ξεκινήσει στους Μένητες, ένα γραφικό χωριό με πέτρινα σπίτια και πολλά νερά.
Αφού φτάσαμε στο λιμάνι της Άνδρου, με το πούλμαν συνεχίσαμε για την Χώρα. Βρήκαμε την κεντρική πλατεία της Χώρας, την όμορφη πλατεία του Γηροκομείου, σημαιοστολισμένη λόγω της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Το κατάλυμά μας ήταν στο Νειμπορειό. Διασχίσαμε την πλατεία και πήραμε τον κατήφορο. Σε λίγο φθάσαμε στο κατάλυμά μας, στην αμμουδιά τού Νειμποριού, ακριβώς απέναντι από τον γνωστό φάρο Τουρλίτη. Δεν θα μπορούσαμε να μην επισκεφθούμε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Β.&Ε. Γουλανδρή και την έκθεση φωτογραφίας της «Martine Frank» που έληγε ακριβώς την άλλη μέρα.
Περάσαμε μία όμορφη βραδιά στην Χώρα και την άλλη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε για τα Αποίκια «Πηγή Σάριζα» όπου ήταν και το σημείο εκκίνησής μας για να πεζοπορήσουμε. Μαζευτήκαμε περίπου 40 άτομα. Την πεζοπορία είχε οργανώσει η γνωστή δραστήρια ομάδα Andros Routes. Σκοπός μας ήταν η φροντίδα των μονοπατιών περπατώντας μέσα από τα μονοπάτια 10 , 1 και 1Β για να φθάσουμε μετά από 9 Km περίπου από τα Αποίκια-Ευρουσές-Στραπουργιές-
Πανέμορφη διαδρομή από το δάσος και τη ρεματιά των Ευρουσών και το μυλοχώρι των Στραπουργιών προς τον κατάφυτο οικισμό των Λαμύρων και τον οικισμό των Μενήτων με τις περίφημες πηγές. Έντονο ανάγλυφο, εντυπωσιακές αλλαγές τοπίου, διασχίζοντας τρεις διαδοχικές εύφορες κοιλάδες. Και αυτή η διαδρομή συντηρείται με εθελοντική εργασία από την ομάδα Andros Routes.
Η διαδρομή για τους Μένητες ήταν μια πρόκληση, αλλά και μια ευκαιρία να απολαύσουμε την απίστευτη θέα. Το μονοπάτι ανηφόριζε, περνώντας μέσα από πυκνά δάση, καταρράκτες (παρ΄όλη την ξηρασία) και λοφοκορφές. Κάθε στροφή αποκάλυπτε και μια νέα εικόνα: απόκρημνα βράχια, αγριολούλουδα, και μια θέα που κόβει την ανάσα.
Φτάνοντας στους Μένητες, η γιορτή είχε αρχίσει. Μουσικές ακούγονταν και οι κάτοικοι γιόρταζαν τα παραδοσιακά Χοιροσφάγια. Όλοι μάς υποδέχτηκαν θερμά, με χαμόγελα και φαγητό. Ήταν μια μοναδική εμπειρία να συμμετάσχουμε στη γιορτή των Χοιροσφαγίων, απολαμβάνοντας πεντανόστιμα πιάτα και τοπικό κρασί. Η ώρα πέρασε και ακολουθήσαμε τον δρόμο της επιστροφής. Γαύριο-Ραφήνα.
Οι αναμνήσεις από αυτό το ταξίδι θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη πεζοπορία, θυμίζοντάς μας τη μαγεία της Άνδρου και τη ζεστασιά των ανθρώπων της.
