Εν Άνδρω

Γράφει ο Διαμαντής Μπασαντής

Επί πολλά χρόνια πέρναγα με το αυτοκίνητο μπροστά από το κρεοπωλείο "Η Άνδρος" στη Ραφήνα. Καμιά 300αρια μέτρα μετά την διασταύρωση, επί της λεωφόρου Φλέμιγκ, καθώς πηγαίνουμε για το λιμάνι. Σημείο χαρακτηριστικό. Ανάμεσα στο πράσινο, σε πορτοκαλιές και λεμονιές, κάτω από ένα πλατάνι, πινακίδα χαρακτηριστική: "ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ - Η ΑΝΔΡΟΣ". Και δίπλα με πιο μικρά γράμματα: Ν.Γ. ΜΗΛΑΣ. Το κατάστημα είναι από το 1970. Και πράγμα παράξενο είχε προβλεφθεί και χώρος πάρκινγκ από τότε όπως φαίνεται. Έτσι μπορείς να σταματήσεις άνετα, να μπεις και να ψωνίσεις... 

Πριν ενάμιση χρόνο αποφάσισα να το επισκεφθώ. Να ρωτήσω. Να μάθω. Πως και βρέθηκε εκεί επί δεκαετίες ένα ξέμπαρκο κρεοπωλείο, στη μέση του πουθενά, ένα κρεοπωλείο με το όνομα ΑΝΔΡΟΣ; Σταμάτησα στο πάρκινγκ που ευφυώς ο ιδιοκτήτης του είχε προβλέψει μπροστά. Από το 1970, όπως εξηγούσε η συμπληρωματική πινακίδα, μιας αγελάδας ζωγραφισμένης με δύο γαρύφαλλα: ένα στο αυτί κι ένα στο στόμα!

Κάπως έτσι σκεπτόμενος έφτασα. πριν ενάμιση χρόνο, στο μαγαζί. Βρήκα έναν συμπαθητικό και χαμογελαστό τύπο, κι άρχισα τις ερωτήσεις... για το κρασί του! Μάλιστα! Για το κρασί του! Μου είχαν πει για εξαιρετικό βιολογικό κρασί που έφτιαχνε μόνος του, από δικά του κτήματα, στην Αττική. Αποφάσισα λοιπόν και πήγα στο κρεοπωλείο... για κρασί!

Μπήκα, χαιρέτισα έναν εξαιρετικά εγκάρδιο τύπο, χαμηλών τόνων. Ο παππούς του από την Άνδρο. Κι ο πατέρας του είχε αναφορά στην Άνδρο. Κι αυτός πηγαίνει Άνδρο. Ξεκίνησα με την Άνδρο και μετά άρχισα να ρωτάω για το κρασί του! Με ένα πλατύ χαμόγελο μου εξήγησε για το Σαββατιανό και την Μαλαγουζιά του. Το Σαββατιανό ήταν σε μπουκάλια πλαστικά του λίτρου. Όμως η Μαλαγουζιά ήταν το καμάρι του κι ήταν εμφιαλωμένο σε μπουκάλια των 750 ml υπό την επωνυμία "γέλωτας" και με σήμα το σκουφάκι ενός γελωτοποιού! Πήρα και Σαββατιανό και Μαλαγουζιά. Τιμές ασυναγώνιστες! 

Πήγα σπίτι - στη Ραφήνα - όπου το δεύτερο σπίτι μου στην Αττική. Και όταν τα δοκίμασα βρήκα την ποιότητα εξαιρετική! Ιδίως η Μαλαγουζιά του ήταν πρώτης ποιότητας. Κρασί ελαφρύ, γευστικό, χωρίς ενοχλήσεις ή παρενέργειες. Μοναδική παρενέργεια... το κέφι! Το γέλιο. Γέλωτας: όνομα και πράγμα. Όπως εξήγησε ξεκίνησε την ετικέτα με έναν γελωτοποιό. Ήθελε να δώσει την έννοια της διασκέδασης. Μετά ψάχνοντας όνομα - με την βοήθεια μιας φίλη του φιλολόγου κατέληξε στο αρχαιοελληνικό "γέλωτας"! Μάλιστα, λοιπόν, κρεοπωλείο με επιτυχίες στο βιολογικό κρασί και με αναζητήσεις στην αρχαιοελληνική γραμματεία! Έτσι το καθιέρωσα κι άρχισα να πηγαίνω τακτικά στο κρεοπωλείο του κυρ-Νίκου για αγορά κρασιού. Συχνά το έπαιρνα και δώρο για φίλους, που κι αυτοί το έβρισκαν εξαιρετικό...

Μια φορά πήρα μαζί να πάμε για κρασί στο κρεοπωλείο και τον Οδυσσέα. Αυτός λάτρης του κρέατος και της μπριτζόλας, με τον ευρωπαϊκό τρόπο ψησίματος - και καλός μάγειρος ο μπαγάσας - είδε τα σωστά σιτευμένα κρέατα στην προθήκη κι άρχισε να αγοράζει μπριτζόλες. Κι έτσι μετά το κρασί, που ανακάλυψα εγώ, αυτός ανακάλυψε τις μπριτζόλες! Παράξενο πράγμα να πηγαίνεις για κρασί στο κρεοπωλείο! Μέχρι που πάνω στο χρόνο χρειάστηκε ο Οδυσσέας για να ανακαλύψουμε πως το κρεοπωλείο είχε και πολύ καλές μπριτζόλες!...   

 

Όλα αυτά μέχρι που πριν τρεις εβδομάδες. Ήταν Σάββατο και πήγαμε για κρασί στο κρεοπωλείο! Όταν ανακαλύψαμε μαζί και οι δύο αυτή την φορά πως κάθε Σάββατο ο κυρ-Νίκος έψηνε αρνί, κοκορέτσι, κεφαλάκια και κοτόπουλο στα κάρβουνα! Για τους πελάτες της γύρω περιοχής. Που ήξεραν και πήγαιναν κι αγόραζαν. Και για να μας εξηγήσει τα της ψηστικής τέχνης και ποιότητας μάς τραπέζωσε με μεζέδες και μαλαγουζιά. Μέχρι που ξεχάσαμε να γυρίσουμε σπίτι!

Και κάπως έτσι το ένα Σάββατο πήραμε κοκορέτσι για την οικογένεια. Και τα δύο επόμενα Σάββατα - που είχαμε και τραπέζι φίλους - πήραμε κοτόπουλο μαριναρισμένο στα κάρβουνα! Ποιότητα τόσο εξαιρετική που ακόμα και όταν κρύωσε εξακολουθούσε να είναι τρυφερό όπως όταν το έβγαλε από την σούβλα. Έτσι το φάγαμε και για βράδυ... 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Υπάρχουν ακόμα γωνιές της Αττικής που ευδοκιμούν "πολυκαταστήματα" αλλοτινών εποχών. Ήτοι, κρεοπωλεία με ποιοτικό βιολογικό κρασί δικής τους παραγωγής! Με κρέατα επιλεγμένα και σιτευμένα. Αλλά και σαββατιανούς μεζέδες στα κάρβουνα για τις γύρω οικογένειες. Και το κυριώτερο: υπάρχουν σε κάποιες περιπτώσεις ανδριώτικα αποκούμπια στην Αττική γη! Όπου άνθρωποι που έφτασαν κάποτε από την Άνδρο - και ακόμα αναφέρονται σε αυτή - καλλιεργούν μερακλίδικα τη γη και παράγουν ποιοτικό βιολογικό κρασί...