Εν Άνδρω

Του Διαμαντή Μπασαντή

 

Κατηφορίζοντας την Κυριακή το μεσημέρι από το ξενοδοχείο ΣΑΡΙΖΑ πήρα αυτή την φωτογραφία. Μια εικόνα της θάλασσας από τα καταπράσινα Αποίκια...  (Φωτο: Εν Άνδρω)

Στις 12:00 το μεσημέρι της Κυριακής 29/5 είχα ραντεβού στο ξενοδοχείο ΣΑΡΙΖΑ με την κ. Καβαλάρη, υπεύθυνη του Φεστιβάλ Άνδρου. Κατά έναν περίεργο τρόπο έφτασα στο ραντεβού 11:45΄. Κάθισα λοιπόν παρέα με τον Νίκο Μανούσο, τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, ήπιαμε καφέ και αρχίσαμε να λέμε για τον πατέρα μου και τους θείους μου. Ο καφές εξαιρετικός η συζήτηση προσωπική και ενδιαφέρουσα με κράτησαν παραπάνω. Φεύγοντας καθυστερημένος με προέτρεψε: «πήγαινε να μην περιμένει η κυρία και την άλλη εβδομάδα, έλα να τα πούμε αναλυτικά να σου γνωρίσω και την κόρη μου»…

Δεν πρόλαβα να πάω στο επόμενο ραντεβού. Σήμερα Τρίτη μεσημέρι 31/5 με ειδοποίησαν πως ο Νίκος Μανούσος πέθανε το πρωί από καρδιά. Ένας ακόμα από τους τελευταίους μιας γενιάς που θυμόντουσαν τον πατέρα μου και τους θείους μου «έφυγε» απροσδόκητα. Έμεινα να κοιτώ το πέλαγος πέρα μακριά...

Μια σειρά χαμένων στιγμών και αποσπασματικών λεπτομερειών, από τις ζωές ανθρώπων  που λίγοι πια ξέρουν στο νησί, «έφυγαν» μαζί του. Απομένει μόνο ένα ξάφνιασμα μπροστά στο απροσδόκητο και μια απορία μπροστά στη μοίρα. Και μια βουβή λύπη για ένα ραντεβού που δεν θα γίνει ποτέ και για μια συζήτηση που δεν προλάβαμε: για σκιές ανθρώπων που ολοένα λιγότεροι πια θυμούνται. Αλλά και μια θλίψη για τον ξενοδόχο που πήρε στα χέρια του ένα από τα πιο ιστορικά ξενοδοχεία του νησιού μας και παρά τις δυσκολίες το κράτησε επί δεκαετίες μέχρι την τελευταία του ώρα.

Καλό ταξίδι κυρ-Νίκο…